زندگی به سبک نهج البلاغه 

درس دوم: آیا ما در عصر جاهلیت ثانی زیست می کنیم؟

گاهی فکر می کنیم، جاهلیت فقط در زمان قبل از بعثت پیامبر و در اوایل بعثت بود در حالی که حقیقت اینگونه نیست.
باورها، ارزشها، آداب و رسوم مشرکانه، هوس مدارانه و عاری از اخلاق و انسانیت نه زمان می شناسد و نه مکان!
بعنوان نمونه خداوند حکیم در قرآن کریم خودنمایی و نمایش زینت و تبرّج زنان به نامحرمان در زمان پیامبر را امتداد فساد جاهلیت اولی می داند ” ولاتبرجن تبرج الجاهلیه الاولی” ( احزاب/ ۳۳)

امیرالمومنین علیه السلام در خطبه ۲ نهج البلاغه بند ۳ گوشه ای خصوصیات دوران جاهلیت را برمیشمارد که مع الاسف بشر امروز علیرغم توسعه علمی و… در همان حال و هوا سیر می کند بلکه بدتر از آن.

” مردمان در فتنه هايى گرفتار بودند،… هركس به چيزى كه خودش اصل مى پنداشت چنگ زده بود. كارها پراكنده و درهم،
خدا را گناه مى كردند و شيطان را يار و ياور بودند. ايمان خوار و ذليل بود، ستونهايش از هم گسيخته و نشانه هايش دگرگون و راههايش ويران و جاده هايش محو و ناپديد.

همگان در راه شيطان گام مى زدند و از آبشخور او مى نوشيدند. به يارى اين قوم بود كه شيطان پرچم پيروزى برافراشت و فتنه ها برانگيخت … آنان، در آن حال، حيرت زده و نادان و فريب خورده بودند و بهترين خانه ها را بدترين همسايه.
شبها خواب به چشمانشان نمى رفت و سرمه ديدگانشان سرشك خونين بود. آنجا سرزمينى بود كه بر دانايش چون ستوران لگام مى زدند و نادانش را بر اورنگ عزت مى نشاندند.”

 امروز دوران جاهلیت مدرن است سلبریتی ها جای عالمان نشسته اند و دین فروشی سکه بازار شده است

خوشا بحال آنانکه دین را بدون ویرایش نفس اماره می پذیرند.

حمیدرضا مهدوی ارفع/نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی

زندگی به سبک نهج البلاغه

 *درس اول*

 ” وای بر عالِمِ جاهل!”
در خطبه اول *نهج البلاغه* بند۴ درباره فلسفه ارسال رسولان الهی آمده ” لیُثیروا لَهم دَفائنَ العقولِ” یعنی تا عقلهای دفن شده در زیر جهالت و ضلالت و عصبیت کور را نورانی و آشکار کنند.

عقل چیزی است که انسان را از افراط و تفریط حفظ می کند. لذا حضرت در حکمت ۷۰ فرمودند:” جاهل را نمی بینی مگر اینکه یا در حال افراط است یا در حال تفریط”

*اکنون به سه مساله در این رابطه دقت کنید*

1. عالم بودن مهمتر است یا عاقل بودن؟
جواب: عاقل بودن؛ زیرا حضرت در حکمت ۱۰۷ فرمود:” رُبَّ عالمِِ قد قَتَلَه جَهلُه و عِلمُه معه لایَنفَعُه: چه بسا عالمی که جهلش او را کشت و با وجود علمی که داشت از آن سودی نبُرد!”
 پس ممکنه کسی علامه باشد و بی عقل و در مقابل کسی بیسواد باشد و عاقل!

2. *اعتدال در مقابل افراط و تفریط، چه نشانه هایی دارد*؟

ممکنه هرکسی از ظن خود اعتدال را تعریف کند تا خودش را میانه رو بداند ولی باید دانست اعتدال آنجاست که امر و رضای خداوند و قرآن و عترت است.

” و کذلک جعلناکم امهّ وسطاً لتکونوا شهدآء علی الناس” (سوره بقره / ۱۴۳)
” ما گروه میانه ایم آن که جلو زده باید به ما برگردد و آنکه عقب مانده باید به ما برسد.” (حکمت ۱۰۹)

بعضیها خیال می کنند اگر کمی مومن باشند و کمی همرنگ جماعت امروزی، میانه رو هستند.
غافل از اینکه این خصلت منافقان است نه اعتدال!
چادر سر می کنند ولی به هر قیمتی میخوان تبرج و جلوه گری هم داشته باشند، از آرایش، نمایش زیورآلات، تنگ پوشی نمایان، صدای پاشنه کفش، ادکلن جذاب و…

هم محرّم خونه شون روضه میگیرند و نذری میدهندو هم تو عروسیها و مهمونیها اختلاط و رقص و آواز و ولخرجی و … را لازم می دانند. بعد به این سبک زندگی میگویند “معتدل”

3⃣ *آثار و نشانه های زندگی عاقلانه*
۱. سخن کمتر زندگی بهتر *(حکمت ۷۱)*
۲. سخن کمتر، حیاء و ورع بیشتر در نتیجه قلب زنده تر *(حکمت ۳۴۹)*
۳. موعظه پذیری *(نامه ۳۱ )*
۴. رازداری *(حکمت ۶)*
۵. حفظ تجارب *( نامه ۳۱)*
۶. برترین ثروت *( حکمت ۳۸)*
۷. خیرخواه بی کلک *( حکمت ۲۸۱)*
۸. قاتلِ هوای نفس *( حکمت ۴۲۴)*
۹. دوستی با مردم *( حکمت ۱۴۲)*
۱۰. عامل نجات *( حکمت ۴۰۷)*

حجت الاسلام مهدوی ارفع/نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی

ادامه دارد….

سلام و درود خداوند بر تو ای امام مهربانی ها  *سلام بر تو ؛ آنگاه که انسانیت را پاس داشتی  * سپاس تو را که به انسان کرامت بخشیدی و به بلندایش رساندی * سلام و درود بر تو که مهربانیت بر من سایه افکنده است و مرا به خود می خواند ؛ تا با مومنان مهربان باشم و انسان ها را دوست بدارم *

با تو عهد می بندم که اخلاق نیکو داشته باشم و جامعه را با رفتارم ، سرشار از مهربانی گردانم ، آن گونه که مرا بدان فرمان دادی * عهد مرا بپذیر در فریاد رسی به بیچارگان و برآوردن آرزوی آرزومندان * با تو پیمان می بندم که به یاری حاجتمندان بشتابم آن گاه که در پی برآوردن نیاز خویشند * مبادا که مومنی را خوار و کوچک دانم و به سبب تنگدستی حقیرش شمارم * وای بر من اگر در این امر کوتاهی بورزم * عهد می بندم آنگاه که به نیکان و پارسایان امتت رسیدم در برابرشان فروتنی بورزم * دوستانتان را دوست بدارم و با آنان مهربانی پیشه کنم * پیمانم را بپذیر که پس از انجام واجبات شادی و شادساختن مومنان را سرلوحه رفتر خویش سازم و اندوه از دل آنان بزدایم و مبادا که به مومنی آزار رسانم و او را اندوهگین سازم*

مهربانی با پدر و مادر را هرگز از یاد نخواهم برد * گشاده رویی را به خانواده ام هدیه خواهم داد تا تو را خشنود سازم *با همسر و فرزندانم با مهر و عطوفتی که از تو آموخته ام رفتار خواهم کرد ، تا شیرینی ولایت ومحبت تو در جان آنان نشیند *

با تو عهد می بندم صله رحم را از یاد نبرم و رسیدگی به خویشاوندان را در زندگیم جاری سازم و مبادا که خویشاوندی را آزار رسانم و او را رنجور سازم * دوستی ام را با تو به وسیله دوستی و مهربانی با همسایگانم و پرهیز از آزار و اذیت آنان استوار خواهم ساخت *

پیمان می بندم که اگر عهد مهربانم را با کسی شکستم ، با هدیه ای دوباره آن را استوار سازم و هدیه دادن را از یاد نبرم تا کینه ها را از دل ها بزدایم*

یاریم کن هرگز سخنی ناشایست نگویم تا نیکی گفتار و بیانم ؛ نشانه ارادتم به تو باشد *

مهربان من ! عهد و پیمانم را بپذیر و استواریم بیاموز تا بر عهد خویش بمانم ؛ و با این عهد جاودان به پابوست بیایم و زیارتت را گواه این میثاق قرار دهم*

یادمان جشن های مردمی و بین المللی زیر سایه خورشید