« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »
  • تماس

موضوع: "نکات اخلاقی"

« بابا خودت را باش»

نوشته شده توسطكبري جعفري 28ام بهمن, 1397

معرفت نفس

معرفتِ نفس اساس همه خیرات و سعدات است.

همه سعادتها زیرِ سرِ معرفت نفس است

 

هر چه از خودمان دور شدیم بی سعادتیم
هر چه بخودمان نزدیک شده ایم با سعادتیم،

 

ببین با خودت هستی یا نه؟

به تعبیر جناب میر سیّد شریف که داشت از دنیا می رفت فرزند بزرگوارش در آخرین لحظه به پدرش عرض کرد آقا پندم کن و این پدرِ فهمیده، پدرِ عاقل فرمود

« بابا خودت را باش»

ببین داری چکار می کنی این چه کرد آن چه کرد و آن یکی چه می کند را از خودتان دور کنید؛

عزیزانِ من اوّل خودتان را مقدّم بدارید؛

می خواهی به یک آقا بگوئی نماز بخوان خودت را ببین؛ خودت می خوانی؟!

اگر می خوانی در حالی که می خوانی به او بگو بخوان. می خواهی به یک نفر بگویی فلان کار بد را نکن اوّل به خودت بگو جنابعالی دیگر از این کارها نمی کنی دیگر تمام شده؟

بسیار خوب اگر نمی کنی به ایشان هم بگو وَاِلّا سخت است،

وَاِلّا گرفتاری دارد؛

اول خودتان را باشید


سعادتِ خودتان را بخواهید.

 

شرح دروس معرفت نفس/ استاد صمدی آملی

وضعیت گناهان در قیامت

نوشته شده توسطكبري جعفري 27ام بهمن, 1397



حضرت علی (ع) در فرمایشی مهم گناهان را به سه دسته کلی تقسیم کرده‌اند:

گناهان سه دسته‌ هستند:

1.گناهانی که بخشیده می‌شوند

2.گناهانی که بخشینده نمی‌شوند

3.گناهانی‌ که‌ برای‌ مرتکبین‌ آنها، هم‌ امید عفو داریم‌ و هم‌ نگران‌ عذاب‌ هستیم‌.

امّا گناه‌ مغفور، گناهی‌ است‌ که‌ خداوند بر اثر آن‌ بنده‌اش‌ را در دنیا عذاب‌ داده‌ است‌؛ و خداوند بزرگوارتر است‌ از آنکه‌ بندۀ‌ خود را دوبار عذاب‌ کند.

و امّا گناه‌ غیر مغفور، ستمی‌ است‌ که‌ بندگان‌ خدا بعضی‌ به‌ بعض‌ دگر می‌نمایند. خداوند‌ چون‌ برای‌ خلائق‌ ظاهر شود سوگندی‌ بزرگ‌ بر خویشتن‌ یاد کرده‌ است‌ و گفته‌ است‌: خداوند برای‌ بندگانش‌ قصاص‌ میکند، و حقّ بعضی‌ را از بعضی‌ دیگر می‌ستاند؛ بطوریکه‌ برای‌ هیچ‌ بنده‌ای‌ در نزد دیگری‌ تظلّم‌ و دادخواهی‌ باقی‌ نماند. و سپس‌ همه‌ را به‌ معرض‌ حساب‌ گسیل‌ می‌نماید

و اما گناه دسته سوم گناهی است که خدا آنرا بر مخلوقات پوشانده و به او توفیق توبه داده است و او از یک طرف از گناهش می‌ترسد و از طرف دیگر به رحمت خدایش امیدوار است، و حال ما هم اینچنین است که هم امید به رحمت خدا داریم و هم از عذاب او میترسیم

منبع: اصول الکافی، ج2، ص: 443

با قرآن 4)

نوشته شده توسطكبري جعفري 8ام دی, 1397

قرآن

 

جبلّیات انسان، ادراکات ذخیره‌ ای و داشته‌ ای، ادراکاتی که از پدر به فرزند به ارث رسیده، ادراکاتی که خودش خرده خرده و یک آجر یک آجر روی هم چیده، این جبلّیات، کوه کوه جبل شده، این ادراکات ژنتیک وراثتی طبقه طبقه، آمده در جان انسان رخنه کرده؛ لذا حالا هر جایی که کم می‌‌ آورد، به حِجر و تحجّر در ادراکاتش پناه می‌‌ برد. دائماً در خودش می‌‌ رود. قیامت هم همین گونه است. «وَ كانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنين» و براى خود از كو هها خانه هايى مى تراشيدند كه در امان بمانند. (سورۀ حجر، آیۀ 82)

ولی وقتی با قرآن انس پیدا شد، در وجود انسان رخنه می‌‌ کند، سرسختی‌ ها، تحجر و جبلیات و اندوخته‌ های انسان را حتی آنچه که به صورت وراثتی در انسان رخنه کرده و سخت شده را نرم می‌‌کند.

«لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ» (اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مى كرديم، بى شک آن را از بيم خدا خاكسار و متلاشى مى ديدى، و اين مثل ها را براى مردم مى زنيم، باشد كه آن ها فكر كنند. (سورۀ حشر، آیۀ 21)

منتهی باید کاری کنیم که حقیقت تنزل از آیات الهی، با این خواندن در وجود ما شکل بگیرد، وقتی که به دل نشست، دل را خاشع می‌‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری
‌ ‌

 

با قرآن 3)

نوشته شده توسطكبري جعفري 24ام آذر, 1397

 

قرآن

 

این قرآنی که الان مشغول هستید، مطمئن باشید که نه یک خط، نه یک سوره، نه یک آیه، نه یک جمله، نه یک کلمه، یک حرفش ضایع نمی‌شود.

الان خیلی نتیجه نقد نخواهید که چه شد؟ چه شد؟ فرض کنید که چقدر قرآن خواندم، نتیجه‌ اش چیست؟ این تلاوت ها نتیجه می‌ گذارد. مطمئن باشید که نتیجه می ‌دهد.

 

شما دارید شاکله‌ تان را می‌ سازید. شما دارید سبکتان را معین می‌ کنید. شما دارید با آن وسعت وجودی‌ تان ارتباط برقرار می‌ کنید و زمینه‌ سازی می‌ کنید و تهیأ پیدا می‌ کنید برای اینکه حیات در لایه‌ های وجودی انسان سرایت بکند و مطمئن باشید که یک حرفش ضایع نمی‌ شود.

بجد و جهد و سعی و تلاش و اخلاص و توکل پیش برویم تا ان‌شاءالله خداوند تفضلی کند و ما را اهل ثبات قرار بدهد.

 

 

اهمیت خواب ها و مقدمات رسیدن به خواب های صحیح

نوشته شده توسطكبري جعفري 18ام آذر, 1397

خواب

در روایتی از رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله  آمده است: خواب مؤمن یک جزء از ۴۶ جزء نبوت است.[۱] مرحوم فیض کاشانی قدس‌سره معنای لطیفی برای این ‌روایت فرموده ‌است؛ ایشان می‌‌‌فرماید:

 

تمام امور، در شش‌ماه اول در خواب به رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله ارائه می‌‌‌شد. بعد از شش‌ماه و طی ۲۳ سال ـ از چهل‌سالگی تا ۶۳ سالگی ـ بر ایشان وحی نازل می‌‌‌شد. شش‌ماه نسبت به ۲۳ سال، یک‌چهل‌وششم است.[۲]

 

با توجه به این‌مطالب، مؤمن هم در این یک‌چهل‌وششم راه دارد؛ یعنی می‌تواند قضایا را در خواب، به طور صحیح ببیند. البته دیدن این امور در خواب، مقدماتی دقیق لازم دارد. عالم خواب، عالم اختیار نیست. مقدمات خواب صحیح، پاک و زلال‌بودن تمام افکار انسان است.

افکار ناشایست و اشتغال به معصیت، راه ورود ملائکه را مخدوش می‌‌‌کند و راه القاء شیطان را باز می‌نماید؛ یعنی شیطان، حق را با باطل مخلوط می‌کند و آن را به مؤمن القاء می‌نماید؛ مثلا اگر مؤمنی دچار دروغ‌گویی شد یا اگر لقمه حرام یا شبهه‌ناک خورد، تمثلاتش که باید موجب القاء یک معرفت معنوی باشد، یکدست و زلال نیست و چه بسا شیاطین هم در آن رخنه می‌کنند؛‌ لذا خواب‌‌‌های او قابل اعتماد و اعتبار نیست؛ ولی اگر مؤمن، با مقدماتی صحیح وارد شد، معارف زلال و ناب، نصیبش می‌‌‌شود.

[۱]. عَنْ عُبَادَهَ بْنِ الصَّامِتِ أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله قَالَ: رُؤْیَا الْمُؤْمِنِ‌‌‌ جُزْءٌ مِنْ سِتَّهٍ وَ أَرْبَعِینَ‌‌‌ جُزْءاً مِنَ النُّبُوَّه(بحار، ج۵۸، ص۱۹۲).

[۲]. وافی، ج۲، ص۷۵.

حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری