ما خدا را می خواهیم. چون کار از غیر او ساخته نیست. یا باید برویم پیش اوکه خیلی سخت است؛ کار مقرّبین است. یا حالی داشته باشیم که او پیش مابیاید. فرمود: اگر دل شکسته داشتی، منم - منم نگفتی، خود را ندیدی، مغرورنشدی، همیشه قلب شکسته داشتی، آنجا خدا هست. ما حالا اگر نشد به حدّ سلمان واباذر برسیم، لاأقل یک دل شکسته ای داشته باشیم…

عرفه روز دعا و روز نیایش و مناجات با پروردگار عالمیان است، دعایی که طبق فرموده علی (ع) همه هستی انسان هاست.

اساساً انسان از خودش چیزی ندارد و در این عالم او فقط مالک دعاست. وجود مبارک امام حسین (ع) ناتوان ترین مردم را کسی می داند که از دعا کردن عاجز باشد و می فرماید: اعجز النّاس من عجز عن الدّعا؛ به همین جهت در روز عرفه گرچه روزه گرفتن مستحب است اما به خاطر اهمیت آن فرموده اند که اگر روزه موجب ضعف می شود و از دعا کردن بازمی دارد دعا خواندن بر روزه تقدم دارد.

یکی از زیباترین و شیرین ترین دعاها مناجات امام حسین (ع) در روز عرفه است. آن حضرت در این دعای پرمحتوا و شیوا که در عصر روز عرفه و مناسب ترین وقت دعا عرضه شده است، عالی ترین مضامین توحیدی را در قالب کلماتی دلنشین بیان می کند. امام حسین (ع) این مناجات عاشقانه را در فضائی معنوی و در کنار کعبه، مقدس ترین جایگاه مسلمانان و با دلی پرسوز و چشمانی اشکبار قرائت کرده و به عنوان منشور جاویدان توحید برای اهل ایمان به یادگار گذاشته است.

مهمترین نیایشی که جنبه سیاسی، عبادی حج و زیارت را به خوبی تبیین می کند دعای عرفه عارف معروف در بین اهل معرفت و سیر شاهدان کوی شهود و شهادت، سالار جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و سرور پاکان و آزادگان، در ساحت فضیلت حضرت حسین بن علی (ع) است. این دعا هم دستور کفرستیزی و راه طاغوت زدایی و رسم سلحشوری و سنت سرکوبی جنایتکاران را ارائه می کند و ظهور ولایت الهی را نشان می دهد و هم تجلی هستی و ذات اقدس خداوند و ظهور گسترده و همه جانبه آن ذات مقدس و خفای هرچه غیر اوست در پرتو نور او و پی بردن به او از خود او به غیر او بها ندادن و غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را تفهیم می کند.

درس اخلاق . قم. اول بهمن ماه1383

بسم الله الرحمن الرحیم

شبهه 

شبهه میکنند که خدا در قرآن فرموده《إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ》 نماز انسان را از فحشا و منکر باز میدارد پس چرا این همه نمازگزار گناه می کنند و معصیت می کنند 

جوابش چند چیز است:

اولا: مدرسه رفتن انسان را باسواد می‌کند اما اگرانسان از امکانات مدرسه درست استفاده کند و درس بخواند، ما زیاد داشتیم دانش آموزانی را که مدرسه رفتند و به هیچ جا نرسیدند حتی وارد دانشگاه شدند و به جایی نرسید چون دانشگاه و مدرسه بستر و زمینه را آماده می کنند و تو باید تلاش کنی تا استفاده کنی ،نماز اگر با حضور قلب باشد انسان را حتما از فحشا منزجر می‌کند اما صرف حرکت دست و پا که اسمش نماز نیست؛ مثل این که رفتن در کلاس و کتاب باز کردن و نشستن و آخر ساعت بازگشتن اسم آن تحصیل علم نیست.

 نکته دوم: همین مقدار هم اگر نماز نبود خیلی فحشا و منکر گسترش پیدا می کرد چرا؟ چون نمازگزار حتی بدون حضور قلب هم اینکه می‌داند با لباس غصبی نمی‌تواند نماز بخواند، در مکان غصبی نمی‌تواند نماز بخواند، با لباس و بدن نجس نمی تواند نماز بخواند، خیلی از احکام شرعی دیگر، همین مقدارش از گناه دور است غصب نمی‌کند با لباس و تن نجس نماز نمی خواند و خیلی از مراقبت های دیگر.

ثالثا: دوری از فحشا و منکر و نزدیک شدن به مقامات معنوی مراتب دارد همانطور که انسان وقتی روزه میگیرد قرار بوده با روزه به تقوا برسد قرآن کریم فرموده《يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ》 ای مومنین به شما مانند امتهای پیشین روزه واجب شد برای چه؟ برای اینکه با تقوا شوید آیا همه آنهایی که روزه می گیرند به مقام عالی اعلا تقوا می رسند؟ نه ولی هر کس به تناسب شرایطی که از قبل آماده کرده و حواسی که جمع کرده به دست می آورد به همین مناسبت در نقطه مقابلش نماز انسان را از فحشا و منکر دور میکند منتها این دوری از فحشا و منکر مراتب دارد بسته به آنکه چقدر انسان نماز را بشناسد چقدر به آداب نماز مودب باشد و چقدر به اسرار نماز توجه داشته باشد اثر بیشتری در دوری از فحشا و منکر می گذارد، با این توضیح اتفاقا نماز از حداقل تا حداکثر از صفر تا صد در تمام نمازگزاران اثر دوری از فحشا و منکر را دارد.

حجت الاسلام مهدوی ارفع/نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی

خدایا چیزی که جان مرا آلوده کند ازمن بستان تا پاک شوم،

وآن چه را موجب صلاح من است برای من بگذار

زیرا جان من در هلاکت افتد مگر تونگاهش داری.

تقوا ملاک ارزش انسان ها

روزی سلمان فارسی وارد مسجد نبوی شد و صحابه‌ی پیامبر (ع) به احترام او از جای خود برخاستند و در صدر مجلس به او جای دادند.لحظه‌ای نگذشته بود که یکی از صحابه‌ی معروف نیز وارد مسجد شد، و چون سلمان را در صدر مجلس مشاهده کرد؛لب به اعتراض گشود و گفت: «من هذا العجمی المتصدر فیما بین‌العرب؛این مرد ایرانی و عجمی که در صدر مجلس نشسته در میان عرب‌ها چه می‌کند؟»

رسول خدا‌ (ص) با شنیدن این سخن غیر‌اسلامی به خشم آمد و بر بالای منبر قرار گرفت و فرمود: «ای مردم! آگاه باشید که تمام انسان‌ها از زمان حضرت آدم تا زمان ما مثل دندان‌های ما یکسانند،عرب بر عجم،گندمگون بر سیاه پوست امتیازی ندارد،مگر به تقوا»

مستدرک الوسائل، ج۱۲ ص۸۹

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

 یک آیـه یـک نکتـــــه 


 محل شکوفا شدن انسان

 علت اینکه دستگاه امام حسين علیه السلام سرشار از رحمت الهی شده است و هر چه رحمت است در آن جا باريدن گرفته ….

چون دو حرم در آنجا وجود دارد که اذن دخول ندارد، تمام حرم‌ها امام‌ها، امام زاده‌ها حتی امام زاده‌های بين راهی هم اذن دخول دارند شما بخواهيد وارد شويد بايد اذن دخول بخوانيد جز حرم امام حسين علیه السلام و حرم حضرت عباس علیه السلام،

ورودش اجازه نمی‌خواهد چون آنجا دريای رحمت است.

چرا اين همه رحمت آن‌جا ساری و جاری شده؟ چون در تمام شرايط، عبد بودن خودشان را ثابت کرده؛ لذا دنيای آن‌جا يک دنيای صفا، رحمت و نور است.

ادامه دارد…
بقره، ۲۱.