«هر روز سعی کنید یک حدیث از کتاب جهاد_با_نفس را مطالعه کنید و سعی نمایید به آن عمل کنید؛ بعد از یک سال خواهید دید که حتماً عوض شده‌اید؛ مانند دارویی که انسان مصرف کند و بعد از مدتی احساس بهبودی می‌کند».

سُأل أَبِوعَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: مَا الْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ قَالَ قُلْتُ: فَالَّذِي كَانَ فِي مُعَاوِيَةَ قَالَ تِلْكَ النَّكْرَاءُ تِلْكَ الشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِيهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْلِ.

از امام صادق علیه‌السلام سؤال شد: عقل چیست؟ حضرت فرمود: عقل چیزی است که به‌واسطه آن، خدای رحمان عبادت شود، و بهشت‏ها به آن کسب گردد. سؤال‌کننده گفت: پس آنچه در معاویه بود چیست؟ فرمود: آن، حیله و شیطنت بود. به عقل شباهت داشت، ولی عقل نبود.
(وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۰۵)

منبع:
مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره

وقتی برای وسعت مقام و درجه واسطه فیض دعا می شود, دعاهای شخصی هم در آن گنجانده می شود.

ترک صلوات ودعا کردن به دعاهای شخصی, مانند رها کردن سرچشمه و به دنبال جوی آب و یا حوض گشتن است ; زیرا وقتی برای وسعت مقام و درجه واسطه فیض دعا می شود, دعاهای شخصی هم در آن گنجانده می شود.

تبیان

فرزند در نگاه دين، هديه اي از سوي خداوند به شمار مي آيد. پسر در اين نگاه، نعمت و دختر، نيکي و رحمت است. امام صادق (ع) در اين باره مي فرمايد: « البنون نعيم و البنات حسنات و الله يسال عن النعيم و يثيب علي الحسنات؛ پسران نعمتند و دختران حسنه و نيکي و خداوند از نعمت ها مي پرسد ولي بر نيکي ها پاداش مي دهد»؛ (1)

آموزه هاي ديني تلاش دارند تا همگان را به ارزشمندي دختران آگاه سازند و با سم زدايي از گمان هاي خرافي به جا مانده از جاهليت، امنتي رواني بيشتري را براي بالندگي دختران فراهم آورند. با نظري به سخنان معصومين به چنين ديدگاهي نزديک تر مي شويم.

مهر ويژه 

پيامبر اعظم (ص) در سخني، مهرباني ويژه خداوند به دختران را چنين گزارش مي کند: «ان الله تبارک و تعالي علي الاناث اراف منه علي الذکور و ما من رجل يدخل فرحه علي امراه بينه و بينها حرمه الا فرحه الله تعالي يوم القيامه؛ خداوند بر دختران، مهربان تر از پسران است و هر کسي بانويي از محارم خود را شاد کند، روز قيامت از سوي خداوند شاد مي شود.»(2)

بر اين اساس، وجود دختر در خانه و سرپرستي آنان، توفيقي معنوي است که در اختيار والدين و سرپرستان قرار مي گيرد.
در خاطره اي ديگر از حضرت مي خوانيم: « بشر النبي ص بابنه فنظر في وجوه اصحابه فراي الکراهه فيهم فقال ما لکم ريحانه اشمها و رزقها علي الله عز و جل و کان ابا بنات؛ به پيامبر خدا (ص) بشارت تولد دختري دادند. حضرت با نگاهي به چهره اصحاب دريافت که آنها از اين خبر ناخرسندند. از اين رو فرمود: شما را چه شده؟ گلي به من داده شده که او را مي بويم و روزي اش بر عهده خداوند متعال است. حضرت پدر چند دختر بودند».(3)

در دعايي از حضرت براي پدر دختران چنين آمده است: « رحم الله ابا البنات. البنات مبارکات محببات و البنون مبشرات و هن الباقيات الصالحات؛ مهر ويژه خداوند بر پدر دختران باد. دختران مبارک و دوست داشتني اند و پسران بشارت دهندگانند و دختران باقيات صالحات اند.» (4)
ايشان بر اين بشارت خود افزودند: « من عال ابنتين او ثلاثاً کان معي في الجنه؛ هر کس سرپرستي دو يا سه دختر را داشته باشد، با من در بهشت خواهد بود» (5) و اينکه «من کان له ابنه فالله في عونه و نصرته و برکته و مغفرته؛ هر که را دختري است، خداوند ياري دهنده او، برکت بخش به او و آمرزنده او خواهد بود».(6)

امام صادق(ع) نيز در اين باره مي فرمايد: « من عال ابنتين… حجبتاه من النار؛ آنکه سر پرستي دو دختر… را عهده دار شود، اين کار او را از آتش و عذاب باز خواهد داشت.»(7)

ادامه »

پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: فرزند خوب و صالح ، گلى از گلهاى بهشت است .

امام صادق (عليه السلام): ميراثى كه از بنده به خدا مى رسد، بنده صالحى است كه براى او استغفار كند.
و از آن حضرت : دختر حسنه و پسر نعمت است . حسنه ثواب دارد و نعمت سؤ ال و محاسبه .

به پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) بشارت دخترى دادند، به اصحاب نگريست ، آثار كراهت در چهره آنها مشاهده كرد، فرمود: چه مى شود شما را؟ گلى است كه من مى بويم و خدا روزى او را مى دهد.

پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: چه خوب فرزندانى هستند دختران پوشيده و پرده نشين ، هر كه يك دختر داشته باشد، خداوند او را همچون سپرى از آتش برايش قرار مى دهد، و هر كه دو دختر داشته باشد، خداوند او را به واسطه آنها به بهشت برد، و اگر سه دختر داشته باشد، يا سه خواهر جهاد و صدقه (زكات ) از او برداشته مى شود. از حذيفه ، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: بهترين فرزندان دختر است .

ادامه »

1.خداوندا! وعده‌اي را که به من داداه‌اي، برآورده کن و امر قيام مرا تمام فرما. قدم‌هايم را ثابت بدار و در سايه قيام من، جهان را پر از عدل و داد کن. (بحارالأنوار، ج 51، ص 13)

2. شهادت مي‌دهم که معبودي جز خداي يکتا نيست و ملائکه آسمان و صاحبان علم نيز شهادت مي‌دهند، آن خدايي که به عدل و داد قيام مي‌کند، نيست خدايي جز او که مقتدر و حکيم مي‌باشد، و همانا دين نزد خدا اسلام است. (بحارالأنوار، ج 51، ص 16)

3. ايمان خداوند عزوجل و بندگانش قرابت و خويشاوندي نيست، و هر کس که مرا انکار کند از من نيست. (الغيبة للشيخ الطوسي، ص 176)

4. شيعيان ما هنگامي به فرجام نيک و زيباي خداوند مي‌رسند که از گناهاني که نهي شده‌اند، احتراز نمايند. (بحارالأنوار، ج 53، ص 177)

5. کفايت در کارها و عنايت و سرپرستي در همه امور را تنها از خدايتعالي خواهانم. (بحارالأنوار، ج 25، ص 183)

6. قلب‌هاي ما جايگاه مشيت الهي است، پس هرگاه او بخواهد ما هم مي‌خواهيم. (بحارالأنوار، ج 52، ص 51)

7. اگر نبود که ما دوستار صلاح شما هستيم و به شما لطف و مرحمت داريم، همانا به شما توجه و التفات نمي‌کرديم. (بحارالأنوار، ج 53، ص 179)

8. من مهدي هستم، منم قيام گر زمان، منم آنکه زمين را آکنده از عدل مي‌سازد، آنچنان که از ستم پر شده بود. (بحارالأنوار، ج 52، ص 2)

9. ستمکاران پنداشتند که حجت خدا نابود شدني است، در حالي که اگر به ما اجازه سخن گفتن داده مي‌شد، شک و ترديد از ميان برداشته مي‌شد. (بحارالأنوار، ج 51، ص 4)

10. من صاحب حقم … علامت ظهورم زياد شدن آشوب‌ها و فتنه‌هاست. (بحارالأنوار، ج 51، ص 320)