| « معرفت به امام | چرا شبها زود باید خوابید؟ » |
اول باید به خود بیاییم و ببینیم که هستیم
نوشته شده توسطكبري جعفري 17ام فروردین, 1397
اوّل چیزى که بعد از تنبّه و یقظه و بیدارى، در این راه لازم است، این است که ما به خود بیاییم و ببینیم که هستیم؟! چه هستیم؟!
بله، ما یک انسانیم! صبح از خواب بلند می شویم، تا شب زحمت کشیده و فعّالیت می‌کنیم، دو مرتبه می خوابیم، فردا تکرار و پس فردا تکرار.
روزها می‌گذرد و هرکس از افراد بنى آدم خود را به کارى مشغول می‌کند و متوجّه نیست که این کارها را براى چه می‌کند؟
براى چه آمده؟
چه هدفى دارد و مقصودش چیست؟
و چرا امروزش گذشت؟ این امروز یک سرمایه عمرى بود که خدا به او عنایت کرد، چرا گذشت؟
و در مقابل این گذشتِ روز چه به دست آورد؟
اگر چیزى به دست آورده باشد، خوشا به سعادتش! چون یک روز عمرش گذشت و در مقابلش یک چیزى کسب کرد؛ و اگر چیزى به دست نیاورد مغبون است.
رسول خدا صلَّى الله علیه و آله و سلّم فرمود: من استَوَى یَوماه فَهو مَغبونٌ
«کسى که دو روزش با همدیگر مساوى باشد مغبون است.»
چون یک روز عمر گذشت و براى این یک روز عمر چه دستگاههایى کار کرد، تا اینکه انسان یک روز عمر کند، غیر از خدا کسى نمی‌داند.
منبع: آیین رستگاری ص۲۷
فرم در حال بارگذاری ...
