« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »
  • تماس

موضوع: "مهدویت"

معنای دقیق داشتن ولایت

نوشته شده توسطكبري جعفري 29ام خرداد, 1397


  برخی خیال می کنند دارای ولایت بودن به این است که وقتی اسم اهل بیت(ع) می آید، کلمه علیه السلام را بگوید، خیال می کنند که دارای ولایت بودن به این است که محبت اهل بیت(ع) در دل انسان باشد، البته … .

 کتاب ما  منتظریم

 در کتاب «ما منتظریم؛ خورشید مهدویت در منظومه فکری حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی» به اهتمام حسن ملایی آمده است:

مساله ای که بعد از این پیش می آید این است که من و شما آیا دارای ولایت هستیم یا نه؟ ممکن است من و شما دارای ولایت باشیم، اما آیا مجموعا جامعه ما دارای ولایت است یا نیست

ممکن است این سوال پیش آید که مگر این دو یکی نیستند و با هم فرق می کنند؟ در جواب باید گفت: بله! اگر یک عضوی به خودی خود سالم باشد، سالم بودن یک عضو اولا؛ نه به معنای سالم بودن همه بدن است و ثانیا: یک عضو سالم اگر در یک بدن غیرسالم قرار گرفت نمی تواند همه محسنات یک عضو سالم را دارا باشد.

 

ادامه »

من منتظرم

نوشته شده توسطكبري جعفري 19ام اردیبهشت, 1397

 

انتظار فرج

 

همه در جست‌وجوي كوي تواند، بي‌ آن‌كه خوب تو را شناخته باشند. همه در هواي روي بهارند؛ بي آن‌كه از غصه زمستان، به تنگ آمده باشند.

همه در غربت شب، خوابيده‌اند، بي آن‌كه از صداي خروس سحري سراغ بگيرند.

پهناي شهر را وجب به وجب، گام به گام، كاويده‌ام. از نردبان‌هاي كوتاه و بلند مذاهب و مكتب‌ها، ايسم‌ها و فلسفه‌ها، از همه عبور كرده‌ام. رفته‌ام، فرو افتاده‌ام، برخاسته‌ام و خسته‌ام.

مي‌گويند تو گشايشي. فرج تويي. اين گشايش بايد شبيه يك گلستان باشد، پر از جوانه‌هاي صداقت. جايي براي تبسم بي‌دغدغه.

من منتظرم

اللهم عجل لولیک  الفرج

 

 

نبایدهای چراغانی نیمه شعبان

نوشته شده توسطكبري جعفري 6ام اردیبهشت, 1397

نیمه شعبان

 

نیمه شعبان، سالروز ولادت امام زمان (عج) است. روزی که در ذهن همه شیعیان به عنوان یکی از بزرگ ترین روزها ثبت شده است. در این روز مردم دسته دسته در جشن ها و میهمانی ها و مراسم هایی که به این مناسبت در سطح کشور برگزار می شود شرکت می کنند.

مسجد مقدس جمکران هم در این روز میزبان سیل خروشان مردم علاقه مند به امام زمان (عج) است که دسته دسته به این مسجد می آیند و دوش به دوش هم برای ظهور امام دعا می کنند.

یکی از گروه هایی که همیشه در برگزاری جشن های نیمه شعبان از دیگران پیشی می گیرد، گروه کودکان و نوجوانان ایران است. آن ها همیشه در این روزها، فعالیت زیادی برای بهتر برگزار شدن این مراسم انجام میدهند.

کار آماده سازی جشن های نیمه شعبان اگر برای همه از دو سه روز مانده به جشن آغاز شود، اما برای بچه ها از یک یا دو هفته زودتر آغاز می شود. آذین بندی خیابان ها، کوچه ها و سردر مغازه ها و خانه از اولین کارهایی است که نوجوانان در این روزها به آن مشغولند.

یکی از کارهای دیگری که از گذشته در مراسم های نیمه شعبان بچه ها، رونق داشت، مراسم چراغانی و ساختن مجسمه های جورواجور و بعضی وقت ها هم عجیب و غریب بود. ساختن، شیر، پلنگ، بز، سوسمار، اژدها و خیلی چیزهای دیگر از جلمه کارهایی بود که بچه ها برای بهتر کردن مراسم چراغانی شان انجام می دادند.

یکی دیگر از کارهایی که خیلی وقت ها بچه ها را در کوچه و بازار مشغول به انجام دادن آن می بینیم، جمع آوری کمک برای تهیه هزینه های برگزاری چراغانی و مراسم های ویژه روز ولادت امام زمان (عج) است.

ادامه »

معرفت به امام

نوشته شده توسطكبري جعفري 17ام فروردین, 1397

معرفت امام زمان

 

روایتی در خصوص عدم ضرورت رویت ظاهری امام علیه السلام:

 

فضَیْلِ بنِ یَسار قال: سَأَلْتُ أبا عبدِ الله علیه السلام عن قَولِ اللَّهِ تبارک و تعالى- «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
فقال:  یا فُضَیْلُ إعْرِفْ إمامَکَ فإنّک إذا عَرَفْتَ إمامَکَ لمْ یَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هذا الأمرُ أو تَأخَّرَ و مَن عَرَفَ إمامَه ثمّ مات قبْلَ أن یَقُومَ صاحِبُ هذا الأمرِ کان بمنزلهِ مَن کانَ قاعداً فی عسکَرِهِ لا بلْ بمنزلهِ مَن قَعَدَ تحت لِوائِهِ قال و قال بعضُ أصحابِهِ بمنزِلَهِ مَنِ اسْتُشْهِدَ مع رسول اللَّه صلی الله علیه و آله.

 

راوی میگوید : از امام درباره آیه « یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم» سوال کردم فرمودند:

ای فضیل! امام خود را بشناس اگر به او معرفت پیدا کنی تقدم یا تأخر ظهور به تو ضرری نمی رساند.

پس کسی که امامش را بشناسد و قبل از قیام حضرت بمیرد به منزله کسی است که در لشکر او حاضر است، نه بلکه در ذیل پرچم او.

فضیل گوید: برخی از اصحاب حضرت گفتند: به منزله کسی که با رسول خدا به شهادت رسیده است.

اصول کافی، ج۱، ص ۳۷۱

 

عقد برادری، راهبرد کاهش مشکلات اقتصادی جامعه منتظر

نوشته شده توسطكبري جعفري 11ام دی, 1396

عصر غیبت

 

عصر غیبت امام زمان(عج)، عصری است که به تعبیر سخنان ائمه بزرگوار ما، همراه با سختی‌ها و رنج‌هایی برای جامعه منتظر و انسان‌های مۆمن و مشتاق ظهور است؛ چرا که از سویی به خاطر عدم دسترسی به امام زمان (عج)، و مدیریت رسمی و ظاهری وی و با وجود تمام زحمت‌هایی که منتظران و به ویژه نائبان و جانشینان عام او، یعنی علمای دین، متحمل می‌شوند، نارسایی‌هایی در مسیر رشد جامعه اسلامی به وجود می‌آید،‌ و از سوی دیگر، حیله‌گری‌ دشمنان قسم خورده اسلام و امام عصر (عج)، مشکلات و اختلال‌هایی را در سطح جامعه اسلامی و مهدوی به وجود می‌آورد.

 

حال سخن اینجاست که آیا باید دست روی دست گذاشت و شاهد ضررها و آسیب‌های مادی و معنوی جامعه منتظر شد و یا اینکه می‌توان در کم‌ کردن و به حداقل رساندن این مشکلات تلاش نمود و در این صورت چه راهکاری قابل ارائه است؟

اگر بپذیریم که یک جامعه این قدرت را دارد که معضلاتش را کم کند و برای افزودن امکانات مادی و معنوی خود رشد و شکوفایی گام بردارد، برای کشف راه حل‌ها و راهکاری موفق از چه منابع معرفتی می‌تواند، کمک گرفت؟

 

برای یافتن پاسخ‌ها می‌توان به منابع زیادی از جمله عقل و اندیشه، مشاوره، تجربه‌اندوزی و غیره استفاده نمود؛ اما برای جامعه شیعه و منتظر امام زمان(عج)، منبع بسیار غنی و پرباری به نام سیره و سخن چهارده معصوم وجود دارد که مطالعه و درس آموزی از آن، برای یافتن راه‌های خروج از بن‌بست‌ها و دستیابی به کامیابی‌های فردی و اجتماعی، فوق العاده مۆثر است. در اینجا یکی از آن راه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

 

سُنّت عقد برادری در صدر اسلام

در تقویم تاریخ اسلام، دوازدهم ماه مبارک رمضان یاد آور رویداد مهم «عقد اخوت» در بین جامعه اسلامیِ تازه شکل گرفته، توسط رسول خدا- است. حضرت محمد- پس از سال‌ها تبلیغ در شهر مکه، به خاطر فشارهای روز افزون مشرکان مکه، ناچار می‌شود که به شهر «یثرب» که بعدها به «مدینة النبی» تغییر نام داد، هجرت کرده و مسلمانان دیگر را نیز به این هجرت فرا خواند. ایشان پس از ورود به مدینه، ایجاد جامعه اسلامی را مدّ نظر قرار داد؛ اما تحول در جامعة موجود و تبدیل آن به جامعة مطلوبی که محور تمام تصمیم‌گیری‌ها و تلاش‌ها، بندگی خدا و اطاعت از دستورهایش باشد، نیازمند صبر و بصیرت و اقدامات عملی بود.

یکی از اقدام‌های مهمی که رسول اعظم- در این جهت انجام داده‌اند، اجرای «عقد اخوت»

عقد اخوت

بر پایه معرفت قرآنی )إِنَّمَا الْمُۆْمِنُونَ إِخْوَةٌ)(1) بود.

ادامه »