موضوع: "نکات اخلاقی"
خدایا شکرت...
نوشته شده توسطكبري جعفري 18ام اردیبهشت, 1401خدایا!
ای کسی که در برابر احسانت توقع جبران نداری،
و ای کسی که از بخشش پشیمان نمی شوی
و ای کسی که مزد بنده خود را نه به همان اندازه [بلکه بیشتر]می دهی،
تو در نعمت بخشیدن آغاز کننده ای و بخشایشت از روی لطف است.
مجازاتت عدالت است و قضاوتت بهترین است.
اگر عطا کنی، آن را به منّت آلوده نمی کنی و اگرمحروم نمایی، از روی ستم نیست.
هرکس تو را شکر گزارد، پادشش می دهی و حال آنکه شکر گزاری را تو خود به او الهام نموده ای.
(صحیفه سجّادیه، از دعای 45)
.
دائم به یاد خدا بودن چه برکاتی دارد؟
نوشته شده توسطكبري جعفري 17ام فروردین, 1401
آیت الله جوادی آملی می گوید: «وقتی خدا دائما فیض میرساند حیف است انسان غافل باشد، ما باید ذکر کثیر داشته باشیم و یاد او در دل و نام او بر لب،میشود ذکر کثیر.»
*قرآن کريم دستورهاي فراواني دارد، برخي از آن دستورها مقطعي است; مثل اينکه ميفرمايد در ماه مبارک رمضان روزه بگيريد و مانند آن اما گاهي برخي از دستورهاي او دائمي است، از جمله آن کارها که ميفرمايد زياد آن کار را انجام بدهيد ياد خداست ﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثيراً﴾ فرمود خيلي به ياد خدا باشيد.
* سرّ اينکه خيلي بايد به ياد خدا بود بر اساس دو نکته است: يکی از آنها براي جذب خير است چون او «دائم الفيض علي البرية» است, «دَائِمَ الفَضلِ عَلَي البريَّة» است مرتّب دارد فيض ميرساند اينطور نيست که افاضه الهي تعطيلبردار باشد. اين دعاي نوراني شبهاي جمعه که ميگوييم «يا دَائِمَ الفَضلِ عَلَي البريَّة» از بهترين دعاهاست؛ يعني تو دائماً داري فيض ميرساني، اما فيض خداوند با اکرام همراه است.
*او «باسط اليدين بالعطيّة» است، حيف است انسان غافل باشد، وقتي دائماً او دارد فيض ميرساند ما بايد ذکر کثير داشته باشيم ياد او در دل و نام او بر لب، اين ميشود ذکر کثير, اگر او «دائم الفيض» است بايد دائماً به ياد فيّاض بود تا دائماً از فيض طرْفي بست.
*دلیل ديگر هم اين است که دشمن هم دائماً دارد وسوسه ميکند مگر ابليس انسان را آرام ميگذارد؟! مگر ابليس شب و روز دارد؟! مگر ابليس خواب و بيداري دارد؟! در خواب هم مزاحم آدم است، گاهي انسان خوابهاي خوبي نصيبش ميشود همانجا ميبينيد حادثهاي پيش ميآيد که حواسش پرت ميشود چه کسي اين کار را کرده؟ او در خواب هم مزاحم آدم است. پس اصرار قرآن کريم بر اين است که دشمني داريد که هميشه درصدد وسوسه است وقتي دشمن شما هميشه درصدد وسوسه است شما هم هميشه آماده باشيد.
* نام خدا، ذکر خدا، اين «جوشن کبير» هر کدام از اينها طنابي است که اگر انسان اينها را بگيرد از هر سقوطي نجات پيدا ميکند؛ ولي آن ياد و آن نامي که انسان را به مقامي ميرساند جزء مخلَصين ميکند آن تنها ياد مبدأ نيست، ياد توحيد نيست، توحيد به تنهايي مشکل ما را حل نميکند خدا هست، آنکه مشکل ما را حل ميکند اين است که خدا از ما مسئوليت ميخواهد، ما به حضور او ميرويم ما از آن طرف نيامديم که در گودال فرو برويم، ما را آوردند که ببرند، نه اينکه آوردند که اينجا بگذارند يا در گودال بگذارند اينطور نيست.
آیت الله جوادی آملی / سلسه جلسات درس اخلاق در مسجد روستای احمدآباد شهرستان دماوند
شکر نعمت
نوشته شده توسطكبري جعفري 16ام بهمن, 1400
اللهم أذقنی حَلاوَةَ ذِکرَک…
باید همه به یکدیگر تبریک عرض کنیم [این] توفیق الهی را که توانستیم بار دیگر وارد ماه رجب بشویم.
ماه رجب یک فرصت تقرّب به ارزشهای الهی و تقرّب به ذات مقدّس پروردگار و فرصت خودسازی است.
این ایّامی که در روایات ما بهعنوان ایّام برجسته معرّفی شدهاند، اینها همه فرصتند؛ هر فرصتی هم نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است. ماه رجب از این نعمتها است.
﴿بیانات مقام معظم رهبری﴾
پلک های امام...
نوشته شده توسطكبري جعفري 21ام آذر, 1400
پلک های امام…
پلک های امام بر روی هم افتاده بود. زهر در گوشت و خون مولایم صادق (علیه السلام) اثر کرده و آثار بیماری در چهره شان کاملاً هویدا بود.
ناراحت و مضطرب کنار بستر امام چرخ می زدم. ناگهان امام چشم باز کردند. امیدی تازه در دلم جوانه زد. فرمودند: «همین حالا تمام خویشاوندان مرا نزد من حاضر کنید.»
چند دقیقه بعد همه کنار بستر امام سر تا پا منتظر بودند، نفس ها در سینه ها مانده و سکوت همه جا را پر کرده بود. چه شده است که امام همه را به پیش خود خوانده؟!!
بالاخره سکوت شکسته شد و امام لب از لب گشودند: «شفاعت ما هرگز نصیب آنان که به نماز کم توجهی می کنند نخواهد شد.» یک دفعه تمام وجود یخ کرد.
همه امیدم به شفاعت است، آن وقت اینگونه نماز می خوانم؛ بی حوصله، تند تند، خیلی وقت ها آخر وقت!
رسول نقی ئی ، دو رکعت قصه ؛ ص 13؛ برگرفته از بحارالانوار، ج 84، ص 261.
مرکز تخصصی نماز
مؤمن مثل عطر است
نوشته شده توسطكبري جعفري 14ام آذر, 1400مؤمن مثل عطر است، همچنان که عطر خودش را معرّفی میکند،
مؤمن هم با عمل و اخلاقش معرّف خود است.
المُؤمِنُونَ حَلویُّونَ. مؤمنان شیرینی شناس و شیرینی پسند و شیرینیی خور و شیرینی ساز و شیرینی فروشند و به دیگران هم شیرینی را میشناسانند و میخورانند.
اخلاق خوب، کارهای خوب، معرفت و عبادت و ذکر خدا، محبّت خدا و اولیای خدا، همه حلاوت دارند و شیرینیاند. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم با اخلاقشان به مردم شیرینی نشان میدادند.
مؤمن مثل عطر است، همچنان که عطر خودش را معرّفی میکند، مؤمن هم با عمل و اخلاقش معرّف خود است.
متّقین در دنیا کلامشان ذکر است و سکوتشان فکر و نظرشان عبرت. دنیا مَتجر اولیا و بندگان خداست.
مؤمن، چهار فصل و شب و روز دارد. حالات مختلف او مثل اوقات شبانه روز و مثل چهار فصل فرق میکند.
بهجت و غم محبّین اهل بیت علیهم السّلام ، بهجت و غم واقعی است.
دوست اهل بیت علیهم السّلام خنده نمیکند، مگر به خاطر نزدیک شدنش به خدا و خوبان خدا، گریه هم نمیکند، مگر به خاطر دور شدنش از آنها.
عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی/مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب