بشنو از دور صدای قدمش می آید

رسد آن دم که نقاب از رخ خود بگشاید 

میرسد عطر حضورش به مشام دل من

آخر آید که فروغش به جهان بنماید 

بوی پیراهن یوسف رسدم از همه جا

نور چشم دل من آرد و روح افزاید 

بشنو آهنگ صدای قدم یار عزیز

که چنان است که هوش از سر من برباید
 

 میوزد خوب نسیمی ز سوی منزل دوست

شاید این لحظه به من رخ بنماید شاید
 

 چشم دل باز کن و آمدن یار ببین

چون تو بیدار شوی بر تو نظر فرماید
 

 عاقبت میرسد او صحن دل آماده کنید

لایق دیدن او چشم تو باشد باید

استاد مركز تخصصی مهدویت گفت: چون قيام جهانی حضرت مهدي عجل الله فرجه براي به‌سامان‌كردن نابسامانی های همة مردم گيتی است، بايد با احساس نياز و پذيرش فراگير آنان همراه باشد. پس تا آن‌گاه كه بيشتر جامعه جهاني به منجي احساس نياز نكنند، حضرت(عج) ظهور نخواهد كرد.

به گزارش روابط عمومی مركز تخصصی مهدویت، حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در كتاب «نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی علیه السلام» می‌نویسد:

پس از گرد آمدن ياران ويژه حضرت(عج) در آغاز ظهور، نوبت به ياوران آن حضرت(عج) مي‌رسد. آنان بی‌درنگ در مكه گردآيند، آماده ياري او مي‌شوند. شمار ياوران آن حضرت(عج) نخست افزون بر ده ‌هزار خواهد شد؛ ‌كه امام صادق عليه السلام فرمود »:مَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا يَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ؛ امام زمان عليه السلام خروج نمي‌كند، مگر همراه ياران نيرومند و رشيد، و اين ياران كمتر از ده‌هزار نفر نيستند.

آنچه در اينجا بايد يادآور شد اين كه بخشي از ياران، همان شيعيان واقعي آن حضرتند كه در دوران غيبت به شايستگي به وظايف خود عمل كرده‌اند. در اين باره ابو بصير از امام صادق عليه السلام روايت مي‌كند:

امام در تفسير اين قول خداي تعالي «يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً»؛ فرمود:

يَعْنِي خُرُوجَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا. يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَي لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون؛ ‏يعني خروج قائم منتظر ما، [سپس فرمود:]‌ اي ابا بصير! خوشا به حال شيعيان قائم ما، كساني كه در غيبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نيز فرمانبردار اويند. آنان اولياي خدا هستند كه نه ترسی بر آن هاست و نه اندوهگين مي‌‏شوند.

توده مردم

بی گمان، جامعه جهاني به دنبال يك عطش مقدس و فراهم‌بودن زمينه ‏های مناسب اجتماعي در جهت پشتيباني از حكومت موعود ـ كه از شرايط آغاز آن انقلاب بزرگ است ـ است.

ادامه »

 
بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران امام‌ خمینی(رحمه الله علیه) که در راه سربازی واقعی و یاری امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، عمر خود را سپری کردند و اقدامات گسترده ای در نشر دین مبین اسلام انجام دادند،سخنانی ارزشمند در رابطه با امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیان کرده‌ است که بخش پنجم آن تقدیم می‌‌شود:

برداشت‌های انحرافی از انتظار

۲. «اگر خود حضرت صاحب علیه السّلام‌ مقتضی‌ بدانند، خب، خودشان‌ تشریف بیاورند!» یکی از علما این‌جوری می‌گفت (خدا رحمتش کند) که: «من که دلم بیش‌تر‌ از‌ حضرت صاحب علیه السّلام برای اسلام نسوخته است. خب ایشان هم که می‌بینند این را، خود ایشان بیایند، ‌ چرا‌ من‌ بکنم؟»

این منطق اشخاصی است که می‌خواهند از زیر بار در بروند. اسلام، اینها‌ را‌ نمی‌پذیرد. اسلام، اینها‌ را به هیچ‌چیز نمی‌شمرد. اینها می‌خواهند از زیر بار دربروند. یک چیزی درست می‌کنند. دو تا روایت‌ از‌ این‌ طرف، از آن طرف می‌گردند، پیدا می‌کنند که خیر، «با سلاطین مثلا بسازید، دعا کنید به سلاطین». این، خلاف قرآن‌ است. ‌ اینها نخوانده‌اند قرآن را. اگر صد تا همچو روایت‌هایی بیاید، ضرب به جدار می‌شود. خلاف قرآن‌ است، خلاف‌ سیره انبیاست یا اینکه روایتی نیست.

شما وقتی ملاحظه می‌کنید آن همه‌ روایاتی‌ که‌ اگر کسی میل به این بکند. که روایاتی است که: اگر مایل باشی که زنده باشد‌ این‌ سلطان، تو‌ هم با او هستی. مسلمان مگر می‌شود مایل باشد به این‌که یکی زنده‌ باشد‌ و ظلم بکند، آدم بکشد؟ رابطه داشته باشد با یک کسی‌که آدم می‌کشد؟ عالم می‌کشد؟ علما را می‌کشد؟

۳. اینهایی‌ که می‌گویند که هر علمی بلند بشود و هر حکومتی خیال کردند‌ که‌ هر حکومتی باشد، این‌ برخلاف‌ انتظار‌ فرج است. اینها نمی‌فهمند چی دارند می‌گویند. اینها تزریق‌ کردند‌ بهشان که این حرف‌ها را بزنند. نمی‌دانند دارند چی می‌گویند. حکومت نبودن؛ یعنی اینکه همه مردم‌ به‌ جان هم بریزند، بکشند هم را، بزنند‌ هم‌ را، از بین‌ ببرند. برخلاف‌ نص‌ّ آیات الهی رفتار بکنند. ما اگر فرض‌ می‌کردیم‌ دویست تا روایت هم در این باب داشتند، همه را به دیوار می‌زدیم، برای‌ این‌که‌ خلاف آیات قرآن است.

۴. ارزش دارد‌ که انسان در مقابل‌ ظلم‌ بایستد. در مقابل ظالم بایستد و مشتش‌ را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که این‌قدر ظلم زیاد‌ بشود، این‌ ارزش دارد. ما تکلیف داریم آقا! این‌ طور‌ نیست‌ که حالا که‌ ما‌ منتظر ظهور امام زمان‌ علیه‌ السّلام هستیم، پس دیگر بنشینیم در خانه‌هامان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم عجّل علی فرجه! عجّل‌ با‌ کار شما باید تعجیل بشود. شما باید‌ زمینه‌ را فراهم‌ کنید‌ برای‌ آمدن او و فراهم‌ کردن این است که، مسلمین را باهم مجتمع کنید. همه باهم بشوید، ان‌شاء‌الله ظهور می‌کند ایشان.

اللهم عجل لولیک الفرج

هیئت رزمندگان اسلام

ليت شعري اين استقرت بک النوي …

مهدي جان!
اي کاش مي دانستم چشمان پاک کدامين خاک حضور سبز تو را به تماشا نشسته است و بر نرمي قدمهايت بوسه مي زند.

مولاي من !
اي کاش مي دانستم کدامين سرزمين غريب با وجود نازنين تو آشنايي دارد و آغوش خويش را براي مهرباني هايت گشوده است.

… يابن الحسن!
سخت است براي من که سايه تمام مردم از ميان کوچه نگاهم بگذرد، اما پنجره چشمانم به روي خورشيد زيباي تو بسته باشد و باغ دلم از بهار صدايت بي نصيب بماند.

.

.. اي يوسف دور از وطن!
سخت است براي من که از اشک فراقت، بي طاقت شوم، در حالي که مردمان ياد تو را از خاطر برده باشند.

… اي فرزنده ماههاي تابان !
عمري است که به انتظار طلوع تو در ساحل حسرت نشسته ايم.
قلبهاي تشنه ما به اشتياق ظهور تو مي تپد و کبوتران دعا، قنوت دستهايمان را رو به درياي خدا مي برند.
کي مي شود که موج صداي گرم تو برخيزد و زلال قطره هاي ناب تو سيرابمان کند؟

… اي آرزوي مشتاقان !
کي مي شود که آسمان دلهايمان از نسيم صبحگاهي سلام تو معطر شود و شب چشمانمان به جمال ماه تابان تو روشن گردد؟

… اي اميد منتظران !
کي مي شود که ذوالفقار تو بر گردن دشمنان و منکران حق بنشيند و پرچم عدل و دادگري بر فراز شهر و ديار مؤمنان سايه افکند!

… يا صاحب الزمان !
آيا مي شود که در حرم امن تو اجازه ورود بيابيم و پروانه وار گرد کعبه وجود مقدست طواف کنيم؟

http://islamicasrar.blogfa.com

آقای من! مولا و سرور!

جمعه ها که می گذرد با خود می گوییم ، جمعه ای دیگر گذشت و مولا نیامد.

امّا چه کرده ایم که بیایی و اگر بیایی چه کنیم؟

از کمی بار گناهانم بگویم و یا کار هایی که برای آماده شدن ظهورت کرده ام؟

از روسیاهی هایم بگویم و یا از شرمندگی بار گناهم؟

می دانم که از دست من شیعه خجالت می کشی.می دانم که دوشنبه و پنج شنبه که کارنامه اعمال منو دستت می دهند ، غمناک می شوی و برای ما طلب مغفرت می کنی … ولی تا کی باید به خاطر من بنده گنهکار غصه بخوری و ناراحت شوی؟

هر وقت که برای ظهورت دعا می کنم، با خود می گویم نکند اولین نفری باشم که در صف مخالفانت قرار گرفته باشم…. مگر کاری کرده ام که دلت را خوش کرده باشم؟….نکند با خود بگویی که این هم از آن دست آدمهاییست که نامه ها نوشتند و به مولایشان پشت کردند....

ولی چه کنم دلم خوش که مولایی دارم و با او درد دل می کنم شاید دستم ر ا بگیرد و از گمراهی نجاتم دهد…….

اللّهم عجّل لولیّک الفرج….

دلنوشته یک معلم