بر اساس روياى صادقه ‏اى كه مرحوم آيت الله مرعشى نجفى(ره) ازپدر بزرگوارش مرحوم حاج سيدمحمود مرعشى (متوفاى 1338 ه - ش) نقل مى ‏كردند، قبر شريف حضرت معصومه(س) جلوه ‏گاه قبر گم شده‏ مادر بزرگوارش حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها مى ‏باشد.

آن مرحوم در صدد بود كه به هر وسيله‏ اى كه ممكن باشد، محل دفن‏ حضرت زهرا سلام الله عليها را به دست آورد، به اين منظورختم مجربى را آغاز مى‏ كند و چهل شب آن را ادامه مى ‏دهد، تا درشب چهلم به خدمت‏ حضرت باقر و يا حضرت صادق(عليهماالسلام)شرفياب مى‏ شود، امام(ع) به ايشان مى‏ فرمايد: «عليك بكريمه اهل البيت‏» «به دامن كريمه اهل بيت پناه ‏ببريد.»

عرض مى ‏كند: بلى من هم اين ختم را براى اين منظور گرفته ‏ام كه قبر شريف‏ بى‏ بى را دقيقا بدانم و به زيارتش بروم.

امام(ع) فرمود: منظور من قبر شريف حضرت معصومه درقم مى‏ باشد.

سپس ادامه داد: «براى مصالحى خداوند اراده فرموده كه محل دفن حضرت فاطمه‏ سلام الله عليها همواره مخفى بماند و لذا قبر حضرت معصومه راتجليگاه قبرآن حضرت قرار داده است.هر جلال و جبروتى كه براى ‏قبر شريف حضرت زهرا مقدر بود خداوند متعال همان جلال و جبروت‏ را بر قبر مطهر حضرت معصومه(س) قرار داده است.»

پایگاه شهید آوینی

 ﺍﻣﺎ ﻭﺻﻴﺖ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ, ﺁﻧﻜﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﺷﺮﻳﻚ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﻫﻴﺪ, ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ) ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ, ﺳﻨﺖ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻜﻨﻴﺪ, ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺳﺘﻮﻥ ﻣﺤﻜﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﭼﺮﺍﻍ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﻖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﺪﻳﺪ, ﺳﺮﺯﻧﺸﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ,

ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﺍﻭ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﻱ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ, ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺭﺣﻴﻢ, ﻭ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ, ﻭ ﭘﻴﺸﻮﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ, ﻣﻦ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺭﻫﺒﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎﻳﻪ ﭘﻨﺪ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ, ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺟﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ, ﺧﺪﺍ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ, ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺿﺮﺑﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻟﻐﺰﺷﮕﺎﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﺑﻢ, ﻛﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ, ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﮔﺎﻣﻬﺎ ﺑﻠﻐﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﻭﻡ, ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺷﺎﺧﺴﺎﺭﺍﻥ, ﻣﺴﻴﺮ ﻭﺯﺵ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ, ﻭ ﺯﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎﻱ ﻣﺘﺮﺍﻛﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ, ﻭ ﺁﺛﺎﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.

ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻡ, ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﺯﻳﺴﺘﻢ, ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺟﺴﺪﻱ ﺑﻲ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺳﺎﻛﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ, ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ, ﺑﺎﻗﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ,

ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻜﻮﺕ ﻣﻦ, ﻭ ﺑﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻭ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻣﻦ, ﻣﺎﻳﻪ ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﺩﺩ, ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻖ ﺭﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﻮﺛﺮﻱ ﻋﺒﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺍﺳﺖ, ﻭﺩﺍﻉ ﻭ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻲ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﻮﻧﺎﻥ ﺟﺪﺍﻳﻲ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ,

ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻳﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﻳﺪ, ﻭ ﺭﺍﺯ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ, ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺟﺎﻱ ﻣﺮﺍ ﺧﺎﻟﻲ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺖ, ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ

نهج البلاغه /ﺧﻄﺒﻪ 149-ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺗﺶ

چشمه سخاوت!

امشب، هر ستاره‌ای را که رصد می‌کنم، نام تو را می‌بینم که به وسعت یک آسمان شکیبایی، می‌ درخشد و شوق پرواز را در دل عاشقانت به تپش وا می دارد.

دست ‌های نیازمان را از چشمه سخاوتت کوتاه مکن؛ بگذار با وضو در نور امامتت، شیرینی کرامتت را چشیده باشیم!

ای شعله خدا !

هم ‌‌خانه با حسین!

هم ‌شانه با علی، چون چلچراغ علم!

بر دل خوش آمدی!

ای امام غربت!

آن‌که از آبروی تو وساطت می‌طلبد، تشنه باران هدایت توست و آن‌که حاجت را بهانه کرده، تشنه رفاقت با تو.

به حق شادی میلادت، قفل بسته چشمان ما را با عنایت و کرمت بگشای تا طعم سفره مهربانی تو را بچشیم؛ که هیچ زخمی از بارش کرامت بارانی ‌ات بی ‌مرهم نمی ‌ماند؛ یا کریم اهل هدایت!

قبله حاجات آن صفت کریمانه را که در اسما و صفات ذات الهی شنیده‏ای، در ظهور وجود مبارک حسن علیه ‏السلام ببین!

اگر امام مجتبی علیه ‏السلام را کریم اهل‏بیت می‏خوانند، بدان جهت نیست که دیگر امامان معصوم از این صفت برخوردار نیستند، بلکه از آن است که این صفت در وی به تمامیت و کمال رسیده است و امام حسن علیه ‏السلام در ظهور و بروز کرامت، پیشی گرفته است؛

به زبان دیگر، امام، در تجلی صفت کرامت و بزرگواری خداوند آنچنان آیینه ‏داری می‏کند که سزاواری این اسم اعظم را یافته است.

ادامه »

در منابع روایی آمده است:

“إِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَلَى یَمِینِ عَرْشِ اللَّهِ مِصْبَاحٌ هَادٍ وَ سَفِینَةُ نَجَاة"؛

در طرف راست عرش نوشته شده است:

حسین چراغ هدایت و کشتى نجات است.

ائمه (ع) اگرچه نور واحد هستند و همگی چراغ هدایت به حساب می آیند، اما شرایط زمانه باعث می­گردید تا جنبه ­ای از شخصیت آنان تجلی پیدا کند و به فعلیت برسد و در نتیجه مظهر یک اسم از اسمای الهی گردند.

اما چرا لقب چراغ هدایت و کشتی نجات تنها برای امام حسین (ع) استفاده شده است؟

در این باره باید گفت: موقعیت و شرایط امام حسین (ع) یک شرایط ویژه بود. در آن شرایطی که بنی امیه توانسته بود با تبلیغات مسموم چهره اسلام را واژگون و مسخ نماید، امام توانست هم اسلام را از نابودی نجات بخشد و هم تمام ابعاد اسلام واقعی را در عمل برای جهانیان ترسیم نماید و به نمایش بگذارد و در واقع راه نجات و هدایت را برای انسان ها تجسم نماید.

به جهت همین جامعیت، واقعه عاشورا و امام حسین (ع) چراغ راهی شد که حقیقت جویان در پرتو آن می توانند خود را از گمراهی و ظلمات و تاریکی های جهل و نادانی نجات بخشند و از گرداب حوادث به سلامت به ساحل نجات بار یابند.

http://www.islamquest.net

بگذار کمی عرض ارادت بنویسم
دور از تو و با نیت قربت بنویسم

بگذار که ده مرتبه در ظلمت این شهر
یا هادی و یا هادیِ امت بنویسم

تو ضامن شیر و پدرت ضامن آهوست
حق دل من نیست که حسرت بنویسم

وقتی که تویی راه رسیدن به خداوند
این قافیه را نیز هدایت بنویسم

آه ای دهمین ذکر مجیبّ الدعواتم
مضطرم و بگذار که حاجت بنویسم

از زهر جگر سوز نوشتم که بسوزم

ازتشنگی‌ات وقت شهادت بنویسم