….امام علی علیه السلام در برابر این توطئهء پیچیده و تودرتو ، چه کردند؟

 انسانهای حکیم و مومن برای خود اصولی ثابت و ارزشهایی غیرقابل تغییر دارند که همانند فرمولهایی در همه مسائل و حوادث پاسخ مناسب را مهیا می کند. برخی از اصول امیرالمومنین سلام الله علیه از زبان خودشان عبارتند از:

 اصل اول: اولویت حفظ وحدت بر همه امور: الا مَن دَعا الی هذَا الشِّعارِ (التفرِقهّ) فاقتُلوهُ و لَوکانَ تَحتَ عِمامَتی هذِه : هشیار باشید! هرکس شما را به شعار تفرقه دعوت کرد حتی به بهانه محبت من، بکشیدش حتی اگر زیر این عمامهء من باشد! (خطبه ۳/ بند۱ و خطبه ۱۲۷/ بند۲)

 اصل دوم: حفظ حداقل مصلحت ها بهتر است از از دست دادن کل آن : ” اخذُ القَلیلِ خیرُ مِن تَرکِ الکَثیر: (حکمت ۲۸۹ )

اصل سوم: اولویت شناسی :” لاقُربهَّ فی النَّوافِلِ اِذا اَضَرَّت بِالفَرائِضِ: هنگامی که انجام مستحبات به واجبات ضرر برساند، در آن مستحبات هیچ تقربی به خداوند نیست. ( حکمت ۳۹ )

اصل چهارم: غلبه عقلانیت و مصلحت بر احساسات : فَرَایتُ انَّ الصَّبرَ علی هاتا اَحجی فَصَبَرتُ و فی العَین قذی و فی الحَلقِ شَجی: پس اندیشیدم که صبر بر غصب خلافت عقلانی تر از قیام برای گرفتن حقم است پس صبر کردم در حالی خار در چشم و استخوان در گلو بود.( خطبه ۳)

 اصل پنجم: رعایت تقوی؛ خط قرمز در همه تصمیمات و اقدامات حکومت اسلامی است؛ یعنی بر خلاف سران طاغوت که برای رسیدن به اهداف پست خود از هر راه و روش و وسیله نامشروعی بهره می برند، در منطق مولا هدف وسیله را توجیه نمی کند. ( خطبه۲۰۰ و خطبه ۱۲۶ و خطبه ۲۰۶ )

♦️ براساس اصول فوق الذکر حضرت تمام دو راهی های طراحی شده توسط جبهه نفاق را _که همگی انتخاب بین بد و بدتر بود نه خوب و بد_ با روش زیر عبور کردند:

ادامه »

 تحلیلی بر اغتشاشات بنزینی

گاهی اتفاقات، بسیط و یک بُعدی اند. در چنین مواقعی نه فهم چیستی و چرایی واقعه دشوار است و نه فهم اینکه چه باید کرد.
 اما فتنه هایی که در بستر حکومت و جامعه دینی طراحی و اجرا میشود، از جنس وقایع چند وجهی و تودرتو هستند که نه فهم آن برای ذهنهای بسیط مقدور است نه درک کیفیت مواجهه با آن.

♦️ معتقدم آنچه در اغتشاشات دو هفته گذشته رخ داد از جنس فتنه های تودرتو است که درک و مواجهه با آن به تعبیر رهبر حکیم انقلاب “شطرنج باز حرفه ای” می خواهد که بتواند ۷_۸ حرکت بعدی حریف را پیش بینی کند و با یک حرکت حساب شده، همه را خنثی و حتی به نفع خود مصادره نماید.

 نمونه تاریخی
لطفا به یک نمونه تاریخی از طراحی تودرتو و چند لایه دشمن و جریان نفاق توجه بفرمایید:

دشمنان اسلام ناب از زمان پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم) به خوبی فهمیدند که تنها ضامن صیانت از مکتب اسلام و قرآن و خط نبوی ، اهل بیت (علیهم السلام) هستند؛ زیرا قرآن کریم که صامت است و نیاز است تا کسی از مراد آن خبر بدهد، سنّت و سیره پیامبر هم که پس از رحلت ایشان قابل تحریف و تغییر است و باید قراءت معباری باشد که درستی و نادرستی سایر برداشت ها به وسیله آن محک زده شود. اهل بیت، هم قرآن ناطق اند و هم سیره ناطق نبوی.

 از این رو خداوند دو رکن مقبولیت و مشروعیت رهبری و ولایت مولی الموحدین و اولاد طاهرینش (صلوات الله علیهم اجمعین) را در قرآن تصریح و تأکید فرمود:
اولی( مقبولیت) را در امثال کریمهء « قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ» و دومی ( مشروعیت ) را در آیاتی همچون « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»

 جریان نفاق و نفوذ ” مشروعیت” را با فتنه #سقیفه، زد و این عقیده را که جانشینان رسول الله باید از سوی خداوند متعال نصب و تعیین شوند را تخطئه و بجایش باور انحرافی و خطرناک حق امّت در تعیین خلفاء رسول الله را جایگزین کردند.

اما محبوبیت و مقبولیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) حتی بدون حکومت، همچون آتش زیرخاکستری است که هر آن ممکن است فوران کند. پس باید مقبولیت هم در اذهان زیر سوال برود. اما چگونه؟

ادامه »

ما نهج البلاغه می خوانیم

سفره ای آماده برای همه 

چرا هر حرکت خالص برای اتصال دادن مردم به متون اصلی و دستِ اولِ دین، بدون بررسی و تأمل، متهم به تهمت های ناروایی چون ” تفسیر به رأی"، “اخباریگری” ، ” قشریگری"، ” انحراف از دین” و … می شود؟

خداوند قشریّون و اخباریّون را هدایت و آنان که دانسته و عامدانه مصداق ” یُحَرِّفونَ الکَلِمَ عن مَواضِعِه ” و ” مَن فَسَّرَ القُرآنَ برأیِه ” هستند را از درگاه رحمتش محروم نماید. اما هر استفاده از قرآن و نهج البلاغه که تحریف و تفسیر به رأی نیست!!

بگذارید عنان کلام را به دست امام راحل ، حضرت روح الله قدّسَ الله نَفسَه الزّکیّه بسپاریم که کلامش، فصل الخطاب بی همتای عصر ماست.امام خمینی رحمه الله در کتاب شریف ” آداب الصلاه” در بخش آداب قرائت نماز و به بهانه بحث از آداب قرائت قرآن ( چون بخش اصلی قرائت نماز، سوره های قرآن است که در رکعات اول و دوم نماز خوانده می شود) نهیبی عالمانه و شجاعانه می زنند به کسانی که مردم را به بهانه ترس از غلطیدن در درّه هولناک تفسیر به رأی، از هر نوع تأمّل و تدبّر در قرآن کریم محروم کرده و می کنند! عالم نمایانی که روایات مربوط به نهی از تفسیر به رأی را – که معنا و موضوع و مصادیق خاص و روشنی دارد – چنان تعمیم داده اند، که هر نوع برداشت آزاد از قرآن کریم را ولو هیچ ارتباطی به تفسیر ندارد، منع کرده و آن را حرام و مستوجب عذاب جهنّم معرفی می کنند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع

کتاب گنج ناشناخته پدری
 ادامه دارد..

وحدت با تبری منافات ندارد

در مساله وحدت باید حد و مرز‌ها رو بشناسیم تا دچار اشتباه و افراط و تفریط نشیم. از دو جنبه این موضوع رو بررسی می‌کنیم.

۱_اعتقاد(یک امر درونی)
۲_ عمل و رفتار (یک امر بیرونی)

خیلیا این دوتا رو باهم اشتباه می‌گیرن. در اعتقاد ما با اهل‌سنت اختلاف داریم. اختلاف اساسی. و هیچوقت هم کوتاه نمیایم. و از آنچه اونا اعتقاد دارن بیزاری می‌جوییم. این یک مساله اعتقادیه نه عملی و رفتاری. این بحث‌های زیادی که بین موافقا و مخالفای وحدت اتفاق می‌افته بخاطر همینه. چون مساله اعتقادی رو میاریم تو عمل و تبدیل می‌کنیم به رفتار زننده.

تبرّی و بیزاری یک امر قلبی و درونیه و خیلی مهمه. از فروع دین ما هست. کسی که تو تبری و تولی مشکل داشته باشه. نمازش هم قبول نمیشه.

حالا در عمل و رفتار با اهل‌سنت و حتی دیگر ادیان باید چطور برخورد کرد؟
امام صادق(علیه السلام) به زیدبن حشام دستورداد: با غیرشیعه معاشرت کنیم، به دیدارشان برویم، از مریض‌هایشان عیادت کنیم و در تشییع جنازه‌هایشان حاضر باشیم…تا بگویند جعفر چه خوب مردمی را تربیت کرده است (وسایل‌الشیعه ج۸ ص۴۳۰)

یعنی اعتقادت رو تو دلت نگه‌دار. بیزاری از اعتقاد اشتباه دیگران هم داشته باش ولی تو عمل بهترین رفتارو داشته باش. چرا؟

ادامه »

سخن روز

رحمت خدا به کسی داده می شود که از رحمت حق در وجودش ظهوری باشد، اگر رحمتی در خودت بود سزاوار رحمت پروردگار می شوی; آن وقت بگو «یا رب ارحم » خدایا! رحمم کن .

اما اگر خدای نکرده رحم نداری، نه به زن و بچه، نه به مشتری، نه به یتیم و زیر دستت رحم نمی کنی . هر طور هستی خدا نیز همین طور با تو معامله می کند . تا کرم در تو نباشد، توقع کرم از خدا غلط است .

کرم خوب است یا بد؟ اگر بد است چرا می خواهی، اگر خوب است چرا نداری؟

معارفی از قرآن، آیت الله دستغیب، ص 50و 51