﷽

رسالت، برافراشتن پرچم اخلاق والای انسانی است؛ «بعثت لأتمم مکارم الاخلاق».

خدای متعال خطاب به پیغمبر می‌فرماید: «و ما أرسلناک الا رحمة للعالمین»؛ یعنی همه‌ی چیزهایی که بشر - در همه‌ی زمان‌ها، در همه‌ی شرایط و در هر نقطه‌ی عالم - به آن نیاز دارد، در این بعثت گنجانده شده است؛
▫️مقام معظم رهبری

پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله هدف از بعثت و نبوت خود را در این جمله خلاصه کرده و فرمودند: «أنی بعثت لأتمم مکارم الأخلاق» به این معنا که «من مبعوث شدم تا مکارم و فضیلت‌های اخلاقی را به تمامیت برسانم و کامل کنم.»

‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌

 همین نکته در روایت دیگری از حضرت امیرالمؤمنین ، علی علیه السلام در کتاب شریف نهج‌البلاغه عنوان شده که فرمودند:
«یثیروا لهم دفائن العقول» به این مفهوم که انبیاء علیهم السلام مبعوث شدند تا گنجینه‌های مدفون‌شده عقل بشری را برانگیخته کنند.

«خداوند پيامبران خود را مبعوث فرمود، و هر چندگاه، متناسب با خواسته های انسانها، رسولان خود را پی در پی اعزام كرد تا وفاداری به پيمان فطرت را از آنان باز جويند و نعمتهای فراموش شده را به ياد آورند و با ابلاغ احكام الهی، حجّت خدا را بر آنها تمام نمايند و توانمندی های پنهان شده عقلها را آشكار سازند»
نهج البلاغه خطبه1

 گویا به کمال رساندن مکارم اخلاقی و مبعوث کردن گنجینه‌های عقل، هر دو، با هم در ارتباط هستند

.

 همانا گرامی ترين مرگها كشته شدن در راه خداست.

نهج البلاغه، فرازی ازخطبه۱۲۳

در فتنه ها دست به دامان نهج البلاغه شوید

نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی

 ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم‼️

 إنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِیَائِهِ

همانا جهاد در راه خدا، دری از درهای بهشت است که خداوند آن را به روی اولیاء مخصوص خود باز کرده است.

نهج البلاغه، خطبه27

❤️جانفشانی در لیله المبیت…  

شب اول ربیع الاول سال سیزدهم یا چهاردهم بعثت حضرت علی بن ابیطالب (علیه السّلام) با اینکه احتمال کشته شدن ایشان بسیار زیاد بود در بستر پیامبر (صلی الله علیه و آله) خوابیدند و پیامبر به غار ثور رفتند و از آنجا به مدینه هجرت فرمودند. هنگامی که مشرکین به خانه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) یورش بردند و حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) را به جای پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بستر یافتند و از هدف خود بازماندند.  

به دلیل این فداکاری و از خودگذشتی حضرت علی بن ابیطالب (علیه السّلام) خداوند آیه 207 سوره مبارکه بقره را در فضیلت حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) نازل فرمودند:  «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»  و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏ فروشد، و خدا نسبت به [این‏] بندگان مهربان است.

حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) به واقعه لیله المبیت در نامه­ ای که به معاویه در سال 36 هجرى نوشتند چنین اشاره کردند:  «خویشاوندان ما از قریش مى ‏خواستند پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را بکشند و ریشه ما را در آورند و در این راه اندیشه‏ ها از سرگذراندند و هر چه خواستند نسبت به ما انجام دادند..» (نهج البلاغة، نامه 9)