دختر به عنوان یک فرد در جامعه که دارای حق انسانی است مراحل رشد سه‌گانه کودکی، نوجوانی و جوانی را طی می‌کند، و با توجه به ویژگی‌ها و خصوصیات خاصی که دارد از پسر متمایز می‌شود، با توجه به تفاوت‌هایی که نسبت به پسر دارد تحت شرایط متفاوتی پرورش می‌یابد این سری که از نظر جسمی، روحی و عاطفی، خداوند بنابر حکمت در دختران قرار داده در دوره نوجوانی به حداکثر می‌رسد.

وظیفه والدین در تربیت دختران با توجه به ویژگی‌ها وخصوصیات شخصیتی دختر تعریف می‌شود و والدین موظفند با شناخت کامل ویژگی‌های مراحل رشد دختر را به دست آورند و لازم است که شیوه برخورد با روشهای ترتبیتی متناسب با آنها اعمال شود. اما این ویژگی‌ها در مراحل سه‌گانه رشد چیست و چگونه این روشها را باید در تربیت دختر در نظر بگیرند و چه اهداف و ایده‌آل‌هایی از این روشها مد نظر اسلام است که با اتخاذ به این روشها می‌توان به آن دست یافت.

تربیت به معنای سازندگی و پرورش شخصیت و آداب و اخلاق را به کسی آموختن می‌باشد. با تربیت می‌توان افراد را به نحو دلخواه ساخت. در نتیجه اجتماعی را متحول کرد.

نظریه تربیتی اسلام، مجموعه‌ای هم‌آهنگ و یکنواخت از اصول و قواعد و مفاهیم تربیت است که برگرفته از قرآن و سنت شیرین می‌باشد. که خود بنا و ساختمان تربیت سالم، بر آن استوار می‌باشد. بنابراین می‌توان گفت : تجربه‌هایی از تجارب بشری مادامی که با عقاید اسلام و احکام قرآن معارض نباشد قابل استفاده در زندگی می‌باشد.

با توجه به اهداف تربیتی اسلام و چگونگی تبین آن اهداف در محیط خانواده و با توجه به سطح درک والدین از فرزندان به ویژه دختران و تفاوت بین آنها و با توجه به سن و مقتضای شخصیت فرزند، والدین می‌توانند از طریق محبت، عاطفه و به شیوه ارتباط کلامی و با اخلاق نیکو و به طور مستقیم با یک نظام و ساختار منطقی، با امر تربیت دختران همت گمارند، چرا که بهترین دوره ادب‌پذیری دوره کودکی می‌باشد، که ضرورت تربیت فرزند را در پی دارد.

برای رسیدن به تربیت صحیح، آگاهی و همکاری والدین در رأس امر تربیت قرار می‌گیرد که قاطعیت تربیت را در بر دارد، بنابراین شناخت کودک و ارائه همکاری‌های درست و بجا از طرف والدین وظیفه مسئولیت آنها مشخص می‌شود. و اگر یکی از طرفین مسئولیت‌پذیر نباشد طرف دیگر باید تا حد ممکن شرایط مساعد را فراهم آورد. اگر والدین شناخت از خود و فرزند، و به توصیه‌های تربیت دینی توجه کنند فرزندان آنها می‌توانند، از جهت پرورش رشد استعدادهای فردی و اجتماعی ، پرورش فکری و هدفمند بودن زندگی، با محبت والدین رشد کنند و در محیط خانواده آموزش ببینند تا در اجتماع بکار گیرند.

لذا والدین با یک برنامه‌ریزی صحیح تربیتی، دختران را پرورش دهند و در گفتار و کردار خودشان صداقت، دوستی، محبت، ایمان و گذشت را به آنها بیاموزند، در این دوره مادران به وسیله بازی کردن با دختران به صورت ماهرانه می توانند او را به صفات نیکو آشنا کنند. و تشویق و تنبیه به جا را به آنها بیاموزند.

پس والدین نقش بسیار مهمی را در ارائه تأثیرگذاری به فرزند دارند، و تفاهم آنها در خلق و خوی و رفتارها، برقراری محیطی آرام، فرزندان را به احساس امنیت کامل می‌رساند و استفاده از شیوه‌های تربیت دینی از اوان کودکی روح و روان را صیقل می‌دهد برای رسیدن به مقصد، با دستورات عملی والدین، فرزند اقناع می‌شود، و فرزند در دوره نوجوانی کاملتر پرروش می‌یابد و به‌طور غیرمستقیم والدین در امر پرورش با توجه به تولید فکر و فرهنگ دینی دختران را رهبری می‌نمایند و در دوره بعد جوانی این امور بطور وسیع‌تر بروز می‌کند.

توجه به رشد دختران در سن تکلیف، آگاه کردن آنها به وظایف شرعی و قانونی بر عهده والدین می‌باشد. در این دوره با توجه به روحیه حساس و عاطفی دختران از تمایز بین آنها خودداری شود، و با تشویق منطقی و رفتار صحیح وادین هدایت نوجوان پایگذاری می‌شود . هدایت فرزند از جمله ضروریات در امر تربیت می‌باشد که لازم است به مقتضای سنی با فرزندان رفتار شود در این دوره که مهمترین دوره سنی است اعتماد به نفس دختر و آزادی منطقی برای برقراری ارتباط بین همسالان و محیط اجتماع و مسئولیت‌پذیری آنها برای موفقیت زمانی حاصل می‌شود که والدین شیوه‌های تربیتی را با مذهب ادغام نموده و مراحل رشد مذهبی را در دختران جایگزین کنند و اهمیت و ضرورت اسلام و مسأله حجاب و آزادی را به آنها تفهیم کنند تا نوجوان با شناخت کامل از امور آشنا شود تا در آینده تداوم بیشتری داشته باشد.

لذا اگر دختر از کودکی پله‌به‌پله پرورش یابد برای ورود به مراحل بعد سازندگی مسیر را طی می‌کند و در انتخاب مسیر زندگی و شیوه‌های رفتار بطور مطلوب عمل می‌کند، چرا که جوانی بهترین سرمایه عمر محسوب می‌شود پس لازم است که عواطف و جایگاه دختران درک شود و خواسته‌های آنها متعادل برآورده شود و احترام به شخصیت آنا فراموش نشود، تا او فردی خودشناخته بار آید و استعداد و هدف زندگی را باور کند و با واقعیت هدفهای متعالی را بشناسد و آگاهانه تصمیم بگیرد چرا که مهمترین تصیمات در این دوره رخ می‌دهد او می‌خواهد به عنوان فردی در اجتماع کار و تحصیل کند و به عنوان مادری برای آینده باشد و فردی را برای زندگی مشترک انتخاب کند و مدیریت خانه را در امور اداری، اقتصادی، امنیت، عاطفی بر عهده بگیرد و به عنوان فردی موفق در جامعه قلمداد شود و به کمال برسد. و این امر حاصل نمی‌شود مگر اینکه با آگاهی که ریشه در گذشته دارد. بار و میوه‌اش در آینده مشاهده می‌شود که هدف، تأمین حقوق مادی و معنوی و خدمت به خلق با رضایت خداوند می‌باشد. با توجه به رابطه تنگاتنگ بین خانواده و جامعه (سعادت خانواده باعث سعادت جامعه می‌شود) و تأثیرمتقابلی که بر یکدیگر می‌گذارند، آموزش والدین در تربیت صحیح دختران با استفاده از امکانات ویژه ضروری به نظر می‌رسد.

در حال حاضر در بخش‌های مختلف جامعه با تربیت دادن، گفتگوها و مشاوره و پرسش و پاسخ‌ها و استفاده از افراد برجسته و متخصص در رفع اشکالات و موانع در سر راه تربیت و بالا برن سطح آگاهی والدین و جامعه قدم‌هایی برداشته شده است. به عنوان نمونه می‌توان از صدا و سیما به عنوان رسانه عمومی و محبوب تمام اقشار جامعه نام برد. نقش صدا و سیما در بالا بردن سطح آگاهی‌ جامعه مخصوصاً والدین در جهت پرورش فرزندان سالم و شایسته غیرقابل انکار است، با توجه به جایگاه خاصی که این دستگاه در بین عموم مردم دارد می‌توان قدمهای ارزشمندی با توجه به تجربیات قبلی و با استفاده از نظرات خود مردم مشکلات جوانان و خانواده‌ها و کارشناسان آگاه به امر تعلیم و تربیت اسلامی در جهت رسیدن به یک جامعه سالم و ایده‌آل برداشت.

منبع: سایت مدرسه علمیه نرجس (س) سبزوار

نتیجه پایان نامه عذرا کرابی/تابستان 84