*زندگی به سبک نهج البلاغه*

 *درس ششم* 

 پیشگیری بهتر از درمان است
قدرت بازدارندگی بهترین دفاع، حمله است
و …
تا بحال این تعابیر را شنیده اید؟

چه در حوزه بهداشت و سلامت، چه در عرصه تولید سلاح و تجهیز قوای نظامی و چه در عرصه جنگ رسانه ای و سایبرنتیک، همواره دست پیش برای کسی است که از قبل خود را آماده و قوی کرده و همیشه در حال آماده باش و هشیاری است.

یکی از تفاوتهای عاقل با نادان ( یا بقول *نهج البلاغه*، احمق) این است که عاقل، همواره هوشیار و آگاه زندگی می کند؛ چون می داند هر لحظه و هرجا اِبلیس و جنودش با همکاری نفس اَمّاره مترصّد فرصت هستند تا از غفلت انسان استفاده کنند و ضربه خود را بزنند.

مولای ما در نامه ۶۲ می نویسند:” *مَن نامَ لَم یُنَم عنه* ” یعنی هرآنکس که به خواب رود ، دشمنِ او نخواهدخوابید! (غافل نمیشود )
اما احمق ( که در *نهج البلاغه*، به او منافق هم‌گفته شده) مثل کبک یا کَفتاری است که در زمستان سرش را زیر برف می کند تا خیال کند دشمنی تهدیدش نمی کند.
منافقان احمق که غالبا خودشان را حلقه عُقلا می دانند،همواره عاقلان حقیقی ومومنان هشیاررا متهم به *توهّم توطئه* میکنند. و با بَزک کردن چهره دشمن، سعی می کنند اکثریت را با خود همراه کنند تا وجدان خود را از این طریق، فریب بدهند.

حضرت در خطبه ۶ درباره طلحه و زبیر و فتنه جمل فرمودند:
*” بخدا سوگند! از آگاهی لازم برخوردارم و هرگز غافلگیر نمی شوم که دشمنان ناگهان *مرا محاصره کنند و با نیرنگ دستگیرم نمایم* .”
در زندگی شخصی خانوادگی و اجتماعی مراقب نفوذ افکار، تمایلات ، جریانات و افراد دشمن باشیم.

ادامه دارد….

حمیدرضا ارفع