بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه ای از کتاب **هنر رضایت از زندگی** اثر عباس پسندیده

بخش اول: باورهای رضامندی

فصل اول: بستر کامیابی

هیچ انسان موفقی نیست که از هنر رضایت زندگی برخوردار نباشد . انسان موفق کسانی هستند که با زندگی خود مشکل ندارند، اما نه به این معنا که مشکل ندارند بلکه با وجود مشکلات زیاد احساس نارضایتی ندارند.

میان تمکن مالی و رضایت از زندگی رابطه علت و معلولی وجود دارد، گاهی زندگی های مرفه خالی از رضایت زندگی و گاهی زندگی های ساده توأم با رضایت زندگی است. رضایت از زندگی یک احساس درونی است اما سرچشمه این احساسات کجاست و چگونه شکل می گیرد؟

نظر فیلسوفان و اندیشمندان این است که احساس رضامندی و نارضایتی از زندگی ریشه در تفکرات فرد دارد و برای رسیدن به رضایت باید در تفکراتشان تجدید نظر کنند. شاید بتوان دنیا را در خیال خود بسیار زیبا و راحت دانست اما نتیجه آن غوطه ور شدن در تخیلات خواهد شد، بلکه باید دنیا را آن گونه که هست شناخت و با تفکر واقع گرا به شادمانی و رضامندی رسید.

هماهنگی انتظارات با واقعیت ها شرط اصلی رضایت از زندگی است، اگر دنیا را همان گونه که هست بشناسیم می توانیم به راحتی در آن زندگی کنیم .

امام علی علیه السلام می فرمایند: کسی که دنیا را بشناسد به خاطر مصیبت های آن غمگین نمی شود.

یعنی اگر دنیا شناس واقعی باشید آموزه های زندگی سازدین انسان را به گونه ای تربیت می کند که در اوج سختی ها ناامید نخواهد شد. تلازمی میان سختی و ناخرسندی وجود ندارد و تصور آن نادرست است . انبیا و اولیای الهی بیشترین سختی ها را در زندگی تجربه کرده اند اما هرگر ناراضی و ناخرسند نبودند. راز این نگرش چیست؟

فصل دوم: شناخت واقعیت دنیا

شرط موفقیت در زندگی این است که شرایط زندگی در دنیا را درک کنیم، تصورات و انتظارات ما از دنیا باید مطابق واقع باشد.

اینجا دنیاست و بهشت نیست پس نباید انتظار بهشت داشته باشیم. اگر انسان زندگی را سخت نگیرد و آنچه را هست بپذیرد در یک آرامش خاصی زندگی خواهد کرد. باید این واقعیت را بپذیریم که نه دنیا همه هستی است و نه حیات انسان، محدود به این دنیاست، بلکه دنیا توقفگاهی برای حیات جاوید است.

ما میهمانی هستیم که باید از خانه میزبان کوچ کند، با این نگرش نه نسبت به مدت اقامت در دنیا نالان می شویم و نه نسبت به آنچه از دست داده ایم شکایت می کنیم.

اگر دنیا را پلی بدانیم که ما رهگذران این پل هستیم ، فقط به عبور از پل می اندیشیم ، نه به چگونگی پل و آنچه که بر روی پل به ما می گذرد.

ادامه »

خالق جهان و انسان ، خداوند متعال است .

او براي خلقت خویش ، هدفی را اراده کرده است .

جالب است که آفرینشانسان ، به تصریح قرآن کریم ، خود ،

هدف برخی از خلقت هاي دیگر است .

چه بسا ابر و باد و مه و خورشید و فلک و بسیاري از موجودات دیگر ،

براي بودن ما در این دنیا باشند!

حال ، این سؤالْ مطرح است که هدف از به وجود آمدن خود ما چیست؟

پاسخ :
تکامل و به خدا رسیدن است وبی شک براي این هدف ، باید از گذرگاه دنیا به خوبی عبور کرد و راه و روش درستْ زیستن را آموخت و به خوبی به کار بست . این جاست که بحث رضایتمندي از زندگی مطرح می گردد .

کسی که راه و روش زندگی کردن را آموخته باشد ، مسلّمابه موفقیت خواهد رسید و از زندگی خود ، راضی خواهد بود ، گرچه آن زندگی داراي فراز و نشیب ها و حتی مصائب و مشکلاتی باشد . صاحب نظران علوم انسانی ، غالبا فرمول هایی براي رضایتمندي انسان از زندگی ارائه نموده اند ؛ اما امتیاز آنچه پیش رو دارید ،این است که مسئله را از دیدگاه آیات و احادیث ، بررسی نموده است .

این ، نکته قوّتی براي کتاب گران سنگ حاضر شمرده می شود ؛ چرا که خالق انسان به حال او آگاه تر است و طبعا فرمولی که او عرضه می کند ، قابل قیاس با هیچ یک از فرمول هاي دیگر نیست . اوست که جهان و انسان را آفریده و به تمامی نقاط قوت و ضعف و عیان و پنهان آدمی ، آگاهی کامل دارد .
.
از آن جا که مخاطب فعالیت هاي انتشاراتی نهاد نمایندگی رهبري در دانشگاه ها ، جوانان و خصوصا فرهیختگانی هستند که از ذکاوت و خرد عالی برخوردارند ، معاونت آموزش و تبلیغ نهاد نمایندگی رهبري در دانشگاه ها ، تصمیم به چاپ و نشر این کتاب پر ارزش گرفت 

جا دارد از زحمات و قلم خوب جناب حجه الاسلام والمسلمین آقاي عباس پسندیده که با دقت و تتبع و ذوق و سلیقه خویش ، این اثر ارزشمند را فراهم آوردند ، تشکر نماییم . امیدواریم در آینده نیز شاهد تألیفات و آثار پر ارزش ایشان ، خصوصا براي نسل جوان ، باشیم ، إن شاء اللّه ! علیرضا مستشاري معاون آموزش و تبلیغ

متن بالا مقدمه کتاب *هنر رضایت از زندگی* اثر عباس پسندیده است، این کتاب ارزشمند از ناشر دیجیتالی: مرکز تحقیقات رایانه اي قائمیه اصفهان است که در 190 صفحه به چاپ رسیده است.

گاه می شود که بخاطر طولانی بودن مطالب حوصله خواندن تمامی کتاب را نداریم لذا با خلاصه نویسی می توانیم هم فرهنگ کتابخوانی و هم کار فرهنگی را رواج دهیم.بنده حقیر خلاصه این کتاب را در 18 صفحه ویرایش کرده ام و قصد دارم آن را در اختیار عزیزان قرار دهم تا از مطالب زیبای این کتاب استفاده کنند .ان شاءالله دوستان عزیز هم خلاصه نویسی راشروع کنند…..و من الله التوفیق……

در ضمن فایل pdf این کتاب را هم خدمت عزیزان ارائه می کنیم تا در صورت تمایل از همه کتاب بهره مند شوید.

دریافت فایل

پنجم جمادی الاولی، سالروز ولادت شیرزن صحرای کربلا، زینب کبراست. او که توانست با پیام رسانیِ شایسته، از بازماندگان حادثه جان سوز عاشورا نیز به نیکویی پرستاری کند و لقبِ «بزرگ پرستار همیشه تاریخ» را زیبنده خود کند. این روز مبارک، از سالها پیش، «روز پرستار» نامیده شده است. او که با دستان نوازشگر و قلب مهربان خود، درد بیمار را تسکین می‌بخشد و به او نوید حیاتی دوباره می‌دهد.

باید قدر او را دانست و به او و حرفه مقدسش احترام گذاشت؛ چنان که مقام معظم رهبری می فرماید: «به نظر من، همه مردم ما و همه کسانی که به سرنوشت بیماران و به سلامت کشور اهمیت می‌دهند، بایستی به قشر پرستار توجه و محبت و اهمیت نشان بدهند؛ چه مسئولان، چه آحاد مردم».

پرستاران در تاریخ اسلام و ایران اسلامی

پرستاری، از آغازین لحظات طلوع اسلام، به صورت حرفه ای مقدّس مطرح بوده است. تاریخ اسلام از پرستارانی چون ام‌سَلَمه، رَبیع، ام‌سَنان، لیلا غفاری و در رأس همه آنها، حضرت فاطمه و حضرت زینب علیهماالسلام نام می بَرَد.

اینان با کمال اخلاص و حفظ حریم عفاف و نجابت، به بیمار داری و معالجه مجروحان می‌پرداختند.

حضرت زینب علیهاالسلام ، آن وارث معدن عاطفه و شجاعت فاطمی، مقام پرستار را در دشت نینوا چنان اعتبار بخشید که امروز، روز پرستار، به زاد روز آن بانوی بزرگ، شکوه و عظمت یافته است.

تاریخ انقلاب اسلامی نیز شاهد جان فشانی و از خود گذشتگی های پرستاران رشیدی است که وظیفه امداد رزمندگان غیور میهن اسلامی را به عهده داشتند. بعضی از این بزرگواران نیز، شربت شیرین شهادت نوشیدند و برگ زرّینی در صفحه خدمات پرافتخار این قشر زحمتکش به جا نهادند.

پرستار پنج امام

روز پنجم جمادی الاولی در هر سال، روز مبارکی است؛ میلاد با سعادت اسوه صبر و پایداری، حضرت زینب علیهاالسلام که «روز پرستار» نام گرفته است. در این روز، بانویی پا به عرصه وجود نهاد که آموزگار ایثار و فداکاری بود.

او بزرگ پرستاری است که در سال های گوناگون حیات خود، از پنج امام بزرگوار، پرستاری کرده است؛

حضرت علی علیه السلام به هنگام ضربت خوردن،

امام حسن مجتبی در هنگام مسمومیت،

امام حسین علیه السلام در لحظات تنهایی و غربت،

امام سجاد علیه السلام در رویارویی با سوز تب جان سوز،

و از امام محمد باقر علیه السلام به همراه کودکان صحرای کربلا.

نام زینب، این پرستار جاودان همیشه تاریخ، همیشه بر تارک زمان می درخشد و همگان را به یاد صبر، مقاومت و ایثار می‌اندازد.

ادامه »

السلام علیكِ یا زینب كبری،السلام علیكِ یا بنت رسول الله،السلام علیكِ یا بنت امیرالمومنین(سلام الله علیه)

ای فروغ تابنده کوثر! ای پرستار شهادت! تو بانوی فصاحتی و اعجاز. نطق آتشین تو قلب سنگی کوفیان را ذوب کرد، اشک از چشمان آنها به راه انداخت و به سینه های کویری شان گسیل داشت. تو فرزند کوثری! تو جرعه ناب کوثری! نامت همیشه درس آموز عزت و یادت هماره الهام بخش شرف و مردانگی باد.

5 جمادی الاول، سالروز میلاد مظهر علم و تقوا، سلاله پاک رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دست پرورده آغوش امام علی مرتضی (علیه السلام) و تربیت یافته دامان فاطمه زهرا (علیها سلام)، حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) خجسته باد.

حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.

نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و … پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها میباشد.

در آن زمان که صدیقه کبری (علیها السلام) به این گوهر دریای عصمت و طهارت باردار بود، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مدینه حضور نداشتند و به سفری رهسپار بودند. هنگامی که وجود مقدس زینب کبری (سلام الله علیها) متولد گشت، صدیقه طاهره (علیها السلام) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود که چون پدرم در سفر است و در مدینه حضور ندارد، شما این دختر را نام بگذارید. آن حضرت فرمود: من بر پدر شما سبقت نمی گیرم، صبر نما که به این زودی رسول خدا باز خواهد گشت و هر نامی که صلاح داند بر این کودک می نهد.

هنگامی که  سه روز گذشت، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مراجعت نمود و و همانگونه که رسم و سیره رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) بود، نخست، به منزل حضرت زهرا (علیها سلام ) وارد گشتند.

امام علی (علیه السلام) خدمت آن حضرت عرض کرد: یا رسول الله! خداوند متعال دختری به دخترت عطا فرموده است، نامش را معین فرمایید. فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه اولاد من می باشند، لکن امر ایشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحی میباشم. در این حال جبرییل نازل شد عرض کرد: یا رسول الله! حق تو را سلام می رساند و می فرماید: نام این مولود را"زینب ” بگذار، چرا که  این را در لوح محفوظ نوشته ایم.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) قنداقه آن مولود گرامی را طلبید و به سینه چسبانید، ببوسید و نامش رازینب نهاد و فرمود:  به حاضرین و غایبین امت، وصیت می نمایم  که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا که او به خدیجه کبری (علیها سلام) شبیه است.

تبیان

ساده ی ساده از دست میروند همه ی آن چیزها که سخت سخت به دست آمدند !

مجاهده در راه خدا آکنده از سختی‌هایی است که انسان مۆمن باید آنها را با جان و دل بخرد. آنچه شدائد را بر انسان مۆمن آسان می‌کند، پاداش‌هایی است که خداوند به مۆمنان وعده داده است. لذا به لحاظ کارکرد پاداش در تحمل شدائد، خداوند بی‌درنگ پس از مجاهدت در راه خدا با گونه‌های مختلف آن، از پاداش سخن به میان آورده است.

در خصوص پاداش تحمل فقدان (مرگ عزیزان) فرموده است: «وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ٌ» (بقره: 155 ـ 156)؛و بشارت ده به استقامت‌کنندگان؛ آنان که هرگاه مصیبتی به آنها رسد می گویند…..

این آیه به بشر گوشزد می‌نماید که تحمل مرگ عزیز، دربردارنده پاداش و اجر است. بشر با باور به این اعلام و شناخت از طرف خدا، توانش برای تحمل فقدان افزایش می‌یابد.

وقتی این متن رو می خوندم یاد حرف دوست عزیزی افتادم که چند سال پیش پسر جوانش که منتظر بدنیا آمدن فرزندش بود رو از دست داده بود،می گفت: من به خیلی از مادران شهید گفته ام صبر کنید اما حالا که خودم فرزندم رو از دست داده ام میبینم چقدر دروغ گفته ام، صبر کردن چقدر سخت است،صبر کردم ولی چگونه اش را فقط خودم میدانم و مادران داغ دیده!!

شاید ما به اندازه خانواده داغدیده دریادلان این مصیبت رو احساس نکنیم اما در غمشان شریکیم و برای همه خانواده های این عزیزان از خداوند صبر جمیل زینبی خواستاریم.

روحشان شاد