چشمه سخاوت!

امشب، هر ستاره‌ای را که رصد می‌کنم، نام تو را می‌بینم که به وسعت یک آسمان شکیبایی، می‌ درخشد و شوق پرواز را در دل عاشقانت به تپش وا می دارد.

دست ‌های نیازمان را از چشمه سخاوتت کوتاه مکن؛ بگذار با وضو در نور امامتت، شیرینی کرامتت را چشیده باشیم!

ای شعله خدا !

هم ‌‌خانه با حسین!

هم ‌شانه با علی، چون چلچراغ علم!

بر دل خوش آمدی!

ای امام غربت!

آن‌که از آبروی تو وساطت می‌طلبد، تشنه باران هدایت توست و آن‌که حاجت را بهانه کرده، تشنه رفاقت با تو.

به حق شادی میلادت، قفل بسته چشمان ما را با عنایت و کرمت بگشای تا طعم سفره مهربانی تو را بچشیم؛ که هیچ زخمی از بارش کرامت بارانی ‌ات بی ‌مرهم نمی ‌ماند؛ یا کریم اهل هدایت!

قبله حاجات آن صفت کریمانه را که در اسما و صفات ذات الهی شنیده‏ای، در ظهور وجود مبارک حسن علیه ‏السلام ببین!

اگر امام مجتبی علیه ‏السلام را کریم اهل‏بیت می‏خوانند، بدان جهت نیست که دیگر امامان معصوم از این صفت برخوردار نیستند، بلکه از آن است که این صفت در وی به تمامیت و کمال رسیده است و امام حسن علیه ‏السلام در ظهور و بروز کرامت، پیشی گرفته است؛

به زبان دیگر، امام، در تجلی صفت کرامت و بزرگواری خداوند آنچنان آیینه ‏داری می‏کند که سزاواری این اسم اعظم را یافته است.

ادامه »

از منا جات های شهید  بزرگوار،  دکتر مصطفی چمران :

تو را شکر می کنم که از پوچی ها ، ناپایداری ها ، خوشی ها و قید و بند ها آزادم کردی

و مرا در طوفان های خطرناک حوادث رها ننمودی ، ود ر غوغای حیات ،

در مبارزه با ظلم و کفر غرقم کردی ،

لذت مبارزه را به من چشاندی، مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی…

فهمیدم که سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست ،

بلکه در جنگ و درد و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم

و بالاخره در شهادت است.

خدایا  تو را شکر می کنم که به من نعمت ” توکل “و “رضا ” عطا کردی ،

و در سخت ترین طو فان ها و خطرناک ترین گرداب ها ،

آن چنان به من اطمینان و آرامش دادی که با سرنوشت

و همه پستی ها و بلندی هایش آشتی کردم

و به آن چه تو بر من مقدر کرده ای رضا دادم.

بسمه تعالی

جماعتی هستند که وعظ و خطابه و سخنرانی را که مقدمه عملیات مناسبه می باشند، با آنها معامله ذی المقدمه می کنند، کأنه دستور این است که « بگویند و بشنوند، برای اینکه بگویند و بشنوند! » و این اشتباه است.

تعلیم و تعلم، برای عمل، مناسب است و استقلال ندارند. برای تفهیم این مطلب و ترغیب به آن فرموده اند: « کونوا دعاة إلی الله بغیر ألسنتکم » با عمل بگویید و از عمل یاد بگیرید و عملاً شنوایی داشته باشید.

بعضی می خواهند معلم را تعلیم نمایند، حتی کیفیت تعلیم را از متعلمین یاد بگیرند.
بعضی « التماس دعا » دارند، می گوییم « برای چه؟ » درد را بیان می کنند، دوا را معرفی می کنیم، به جای تشکر و به کار انداختن، باز می گویند: « دعا کنید! »

دور است آنچه می گوییم و آنچه می خواهند؛ شرطیت دعا را با نفسیت آن مخلوط می کنند. ما از عهده تکلیف، خارج نمی شویم، بلکه باید از عمل، نتیجه بگیریم و محال است عمل، بی نتیجه باشد و نتیجه، از غیر عمل، حاصل شود؛ این طور نباشد:

پی مصلحت، مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند!

خدا کند قوال نباشیم، فعّال باشیم؛ [مبادا] حرکت عملیه بدون علم بکنیم [و] توقف با علم بکنیم.

آنچه می دانیم بکنیم، در آنچه نمی دانیم، توقف و احتیاط کنیم تا بدانیم؛ قطعاً این راه پشیمانی ندارد.

به همدیگر نگاه نکنیم، بلکه نگاه به « دفتر شرع » نماییم و عمل و ترک را مطابق با آن نماییم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

http://2008talabehonline.parsiblog.com

امام صادق علیه السلام در حدیثی زیبا می فرماید :

از جمله این که حالت تو در حال روزه ‌ات این باشد که خود را مشرف به آخرت بینی و حالتت حالت خضوع و خشوع و انکسار و خواری باشد و حالتت حالت بنده ترسان از مولایش و دلت پاک از عیوب و باطنت مبرای از حیله و مکر باشد و از آن چه غیر از خدا باشد بیزاری جویی

و در روزه خود ولایت خود را برای خدا خالص گردانی و از خدای قهار حقا بیمناک باشی و جان و بدن خود را برای محبت و ذکر او فارغ گردانی و بدن خود را برای عمل به اوامر او و آن چه تو را به آن دعوت کرده است و غیر این ها از آن چه در باب آن توصیه شده است مهیا سازی و جوارح خود را از محظورات و مخالفات به ویژه زبان راحتی از مجادله و سوگند راست محفوظ داری.

سپس در آخر روایت فرمود :

اگر به آن چه برای تو بیان شد عمل کردی حقا به آن چه برای روزه دار حق است عمل کرده‌ ای و اگر از این ها کم گذاشتی از فضیلت روزه خود کم گذاشته ‌ای و ثواب آن به اندازه کمبود از آن چیزی است که بیان شد.

من می‌ گویم :

پس به آن چه در این وصایا از وظایف روزه دار است نظر کن و سپس در تأثیرات آن تأمل نما و بدان که اگر کسی خود را مشرف به آخرت بیند دل خود را از دنیا خارج سازد و جز به تهیه توشه آخرت نپردازد

و هم چنین اگر قلبش خاضع شود و شکسته و خوار گردد از فرح به غیر خدا دوری گزیند و میل به آن ننماید و هر کس روح و بدنش برای خدا، خوار و ذلیل باشد و از هر چیزی سوای خدا بیزاری جوید روح و قلب و بدن و تمامت او در ذکر خدا و محبت خدا و عبادت خدا غرقه شود و روزه دار روزه مقربین باشد.

خدا به حق مقربانش، ما را چنین روزه‌ ای روزی گرداند هر چند که یک روز در عمرمان باشد.

کتاب ترجمه المراقبات – ص ۲۰۷

تألیف : عارف کامل میرزاجواد آقاملکی تبریزی (ره)

برنامه ریزی برای تغذیه سالم در ماه مبارک رمضان این امکان را به وجود می آورد که ضمن بهره گیری از برکات معنوی این ماه فرصتی عالی هم برای بازنگری در سبک زندگی و بازگشت به رژیم غذایی سالم و متعادل باشد. گرمای تابستان و روزهای طولانی نیاز دقت در تأمین آب بدن در راستای روزه داری سالم را پررنگ تر می سازد.

این ها را در الویت قرار دهید

بهترین نوشیدنی برای تأمین آب بدن روزه داران همان آب است که هیچ جایگزین بهتری ندارد. توصیه می شود که آب به صورت جرعه جرعه و نه یکباره و در فواصل بین افطار و سحر مصرف شود. البته برای خیلی از افراد نوشیدن آب خالی چندان لطفی ندارد. در نتیجه بهتر است به فکر خوش طعم کردن آب با برش های میوه باشند. شربت آبلیمو، خاکشیر و آب میوه های خانگی نیز گزینه های مناسبی برای تأمین آب هستند.

انواع میوه ها و سبزیجات نیز به دلیل سرشار بودن از آب به رفع عطش کمک می کنند. بهتر است از این مواد غذایی به صورت سالاد یا میوه و دسر در فاصله بین افطار و سحر بیشتر استفاده شود. توصیه می شود میوه ها و سبزیجات پرآب مانند هندوانه و خیار و همچنین سبزی خوردن بیشتر مصرف شود.

یکی از اشتباهات رایج ماه رمضان صرف نظر کردن از وعده سحری است. چون این کار باعث افزایش احساس تشنگی و گرسنگی در طول روز می شود.

بهتر است در این وعده نیز از میوه و سبزیجات استفاده شود تا در طول روز کمتر احساس تشنگی شود. البته نباید در این وعده آب زیادی مصرف شود. چون کلیه ها به کار افتاده و مازاد آب را دفع می کنند. در نتیجه نه تنها از تشنگی طول روز جلوگیری نمی شود بلکه باعث برهم خوردن خواب و استراحت فرد روزه دار می شود. با وجود اینکه تشنگی به روزه داران فشار می آورد اما اکیداً توصیه می کنیم از مصرف آب یخ در شروع افطار خودداری شود. چون تأثیر بدی روی معده و به طور کلی دستگاه گوارش می گذارد. بهتر است مایعات بدن به طور تدریجی و در فاصله افطار تا سحر مصرف شود.

حواستان به هدر دهنده های آب باشد

مصرف مواد گوشتی در وعده سحر می تواند در طول روز تشنگی ایجاد کند. چون بدن برای هضم پروتئین به آب بیشتری نیاز دارد. بنابراین بهتر است این مواد غذایی در وعده افطار مصرف شود. نمک از دیگر دزدان آب و ایجاد عطش است.

ادامه »