اللهم عجل لولیک الفرج

درس تاریخ داریم :

می دانی ظلمت کربلا از کجا  پیدا شد …؟

از آن روزی که خورشید غدیر را

خانه نشین کردند و دربند کشیدند.

باب شهر علم خانه نشین می شود …

و دجالان و دغلبازان ،

صحنه گردان جامعه مسلمین !!!…

امام باقر (ع) می فرمایند : آنگاه که مردم غیر علی (ع) را به خلافت انتخاب کردند،

ابلیس تاج پادشاهی بر سر نهاد و منبری ازآتش نصب کرد و بر آن نشست و شیاطین

را جمع کرد و گفت : ” شادی کنید ، چرا که تا امام قیام نکند خدا اطاعت نمی شود”…..

اللهم عجل لولیک الفرج

سوال کن ،چرا کربلا ؟….

چرا ریختن خون خدا ؟!!….

چرا سر جدا ، پیکر جدا ؟!!!….

با لب تشنه  چرا ؟!!….ای وای….

سر نور خدا بر نیزه ها ؟….!!!

این همه ظلمت چرا ؟؟؟؟...

اى نسیم سحر آرامگه یار كجاست
منزل ‏آن مه عاشق كش عیار كجاست

هرسر موى مرا با تو هزاران‏كاراست
ماكجاییم و ملامتگر بى كار كجاست

ساقى و مطرب و مى،جمله‏ مهیاست ولی
عیش، بى یار مهیا نشود یار كجاست

همه هستى‏ ام را كه ذره ‏اى از لطف بى ‏نهایت اوست، خاك قدمت كردم، شاید بیایى و نفسى بر این خاك تیره ، پاى عنایت گذارى. آنگاه است كه چشمان همیشه منتظر نرگس، توتیایى خواهد یافت كه جهانى را تواند روشنى بخشد و قافله هستى را راه نماید.
اى مهربان‏ترین! ببین كه از اشك، سرشارم؛ ببین كه مرغ دلم در آسمان آرزوها چگونه بال و پر مى‏ زند؛ ببین كه دستان نیازمند، جز در آستان تو اجابت را نمى‏ یابد. پس بیا و شب هاى تنهایى دلم را كه در هر گوشه آن هزار یلدا خفته است، ستاره باران كن.

اى جانان جان! از فیض نگاه توست كه عشق در خانه قلبمان مى‏ تپد، و رود زندگى در رگ هاى عمر، جارى است.

ترنم عاشقانه‏ ترین كلاممان، موسیقى آرام نام توست، كه به تار هستى، زخمه شوق مى‏ زند و آهوى عاشقى را چابك تر از همیشه به هر سو مى ‏برد.

اى همیشه سبز! چشم به راه آمدنت، در جاده‏ هاى سرد انتظار، ره مى‏ پیماییم. شاید آینه اشكمان نیم نگاهى از رخ مهتابى ‏ات را حسرت به دل نماند.

اى سرخ‏ترین سپیده! مهر خونین چشمانمان در انتظار صبح صادق دیدار توست كه هر بامداد سر بر مى ‏كند، تا شاید دراین بى‏ نهایت اندوه، نشانى از تو بجوید، كه بى تو راه گم كردگانیم در این حیرت. اى وارث لب تشنگان! تشنه دیدار توایم و سال هاست كه جز سراب هزار رنگ دنیا، اجابتى به خود ندیده‏ ایم.

بیا كه كام عطشناك زندگى در انتظار زلال حضور تو به تمنا نشسته است.

در رؤیایى‏ ترین شب هاى دل، نام تو آذین تنهایی هاى بى ‏پایان ماست. اى بهترین همیشه و اى همیشه بهترین! انجماد ذهن خسته من، شعاعى از تو را مى‏ خواهد تا زمستان زندگى را از طراوت بهار تو لبریز كند.

اى تمام زیبایى! عشق تنها با تو معنا مى ‏شود و دلدادگى، كودك نوآموز دبستان كوى توست.

تو جانى و همه خوبی هاى عالم، كالبد.

تو بهارى و همه فضیلت ها، چون شاخه‏ هاى تودر تو، تو را انتظار مى‏ كشند.

اگر هنوز آیین مهرورزى غبار خاموشى نگرفته است، چون مهر رخ تو برآیینه‏ ها مى ‏تابد. اگر هنوز امیدى است، چون گرماى نفس‏ تو چون نسیم‏ بهارى، جان مى‏ بخشد و شكوفایى مى‏ آورد.

بیتوته

یک نکته عاشورایی:

مسلمانِ پیرو حسین بن علی علیه السلام که نفس مطمئنة و راضیة و مرضیة است- هیچ وقت بی وظیفه نمی ماند.

هر کجا هست، در برابر مسلمانیِ خودش و همه خواهران و برادران ایمانی اش، وظیفه دارد. باید فرزند زمان خود باشد تا حسینی شود.

رمزی که انسان را با امام حسین (ع) محشور می کند

امام صادق (علیه السلام) فرمود: “هر كس در خواندن سوره فجر مداومت داشته باشد، با امام حسین علیه السلام در درجه َاش در بهشت خواهد بود(تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، استرآبادى، على ، تصحیح حسین استاد ولى، قم، مؤسسة النشر الإسلامی ، 1409 ق )

اهل بیت عصمت علیهم السلام، راز این پیوند را در آیات پایانی سوره نشانی داده اند.

از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که: «اقرءوا سورة الفجر فی فرائضكم و نوافلكم، فإنها سورة الحسین بن علی ” “سوره ی فجر را در نمازهای واجب و مستحب تان بخوانید، زیرا این سوره، سوره حسین بن علی (علیهما السلام) است.” یکی از حاضران (ابو اسامه) پس از بیان امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: چگونه این سوره، سوره امام حسین (علیه السلام) شده است؟

حضرت فرمود: مگر این بخش از آیه و كلام خداوند را نشنیده َاید كه می فرماید: “یا أیتها النفس المطمئنة ارجعی إلى ربك راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی ” این آیه درباره حسین بن علی علیهماالسّلام است؛ چرا که آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نیز از او راضی بود، و یاران آن بزرگوار از خاندان محمد (صلی الله و علیه و آله) از خداوند راضی بودند و خداوند نیز از آن ها راضی بود، و این سوره فقط درباره حسین بن علی و شیعیان او و شیعیان آل محمد (صلی الله و علیه و آله) می باشد.” (البرهان فى تفسیر القرآن، بحرانى، هاشم بن سلیمان ، ج 5، ص: 658)

ادامه »

اللهم عجل لولیک الفرج

بدان که : قران به فرمان معاویه بر سر نیزه رفت تا

قران  ناطق  وادار به  سکوت شود با فشار کج فهمان،

که این جریان مقدمه ای شد برای بالای نیزه رفتن سر امام حسین (ع) در کربلا!!…

و هر دو با حیله حفظ اسلام در ظاهر ،

وحذف  امام از رهبری جامعه در باطن .