شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه)-حضرت آیت‌الله العظمی وحید خراسانی گفتاری درباره فاطمه شناس عالم بیان کرده است.

به گزارش شفقنا متن گفتار ذکر شده این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

از کسی بپرس که فاطمه کیست که… در جنگ احد رسول خدا به عیادت امیرالمؤمنین آمد، دید بدن سوراخ سوراخ، فتیله توی این سوراخ‌های بدن برای مداوا می‌برند؛ آن صبری که روزگار مثلش را ندیده بود، تا چشمش افتاد، بی‌طاقت شد، بلند بلند گریه کرد اما خود علی چه کرد؟ تبسمی کرد، گفت: یا رسول الله! إن ذلک فی ذات الله لقلیل. علی را کی شناخت؟! ان ذلک فی ذات الله لقلیل. همچو صبری! پیغمبر ناله زد، او تبسم کرد.

شب نوزدهم جبرئیل بین زمین و آسمان فریاد زد: تهدمت والله ارکان الهدی اما خود او لبخند زد، گفت: فزت ورب الکعبه. فاطمه را این شخص شناخت. همچو کسی! آن اُحُد! این صبح نوزدهم!

اما مهم این جمله است، وقتی جنازه را تحویل پدرش داد، گفت: ای کاش علی مرده بود! نفسی… نفسی علی زفراتها محبوسه *** یا لیتها خرجت مع الزفرات؛ جان من با ناله‌های من گره خورده، ای کاش! با این ناله جان می‌دادم اما بدن تو را این چنین تحویل پدرت نمی‌دادم.

http://shafaqna.irancloob.net/

همه ي کاستی ها و ناقصی ها از ضعف باور است.
همه ي اذکار و عبادات هم براي ایجادباور است .

با اذکار و عبادات، انسان به خود تلقین می کند و با تکرار و تلقین، بـاور و یقین ایجاد می شود.

تلقین آنقدر شریف است که حتّی به مرده هم موقع دفن تلقین می خوانند و وقتی که تلقین خواندند ، نکیر و منکر می گویند کار او درست شد. پس چـرا آدم تا زنـده است، به خود تلقین نخواند؟

حاج اسماعیل دولابی/مصباح الهدی/100

شما آب را با شير مخلوط كن . شير حجم پيدا مي كند ولي مزه و خاصيتش را از دست مي دهد . هر چيزي خالصش خوب است . معنويت مثل شير مي ماند و اگر آنرا با غير معنوي مخلوط كني ، خودت لذت نمي بري . اگر نماز خالص براي خدا باشد ، مزه مي دهد حتي اگر كم باشد . اگر يك استكان شير خالص بخوري بهتر از يك پارچ شير مخلوط با آب است . دو ركعت نماز بخوان . خالصانه بخوان . برو هر كاري ميكني براي خدا باشد و اگر تو همه اعمالت را هم براي خلق انجام بدهي ، مزه نمي دهد و اينكه ما از اعمال خودمان ، مثل بخشش هاي خودمان ، احساس لذت نميكنيم ، بخاطر اين است كه خالص نيست . اگر خالص بود ، حتي كم هم بود ، لذتش بيشتر بود . اخلاص در هركاري خوب است .
اخلاص که نباشد عمر هدر کردن است و خود را به زحمت انداختن .

شهید نادری میفرمود :
دعای کمیل که میخونی تا اونجاش که حال داری و خالص است بخون ، قاطی خواب آلودگی و بی حالی شد دیگه نخون ارزش نداره ،

می فرمود :
هزار تومن انفاق کن فقط برای خدا ، اگر مسجدی درست کردی که اسمت را بر سر در مسجد بنویسند و با بلندگو بگویند به پشیزی ارزش ندارد .

آری دوستان ، اخلاص اخلاص اخلاص

حسین یاری

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
الحمدلله رب العالمین

عن سُلیمان بن جعفرِ الجَعفری قالْ سَمِعتُ موسی بن جعفرٍ علیه‌السلام یَقولْ مَرَّ أمیرالمؤمنین علیُّ بنُ ابی‌طالبٍ علیه‌السلام بِالرَّجُلٍ یَتَکَلَّمُ بِفُضولِ الکلام (۱)

[سلیمان بن جعفر می‌گوید شنیدم از حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام که می‌فرمود حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر مردی عبور کرد که او به فضول کلام سخن می‌گفت.] سخنان زیادی، سخنان بیهوده، سخنانی که برای گوینده و شنونده هیچ سودی به همراه ندارد، داشت اینجور حرف‌هایی می‌زد.

فَوَقَفَ عَلیه

امیرالمؤمنین دارد در راه عبور می‌کند، می‌بیند که یک نفری ایستاده، دارد همین‌طور حرف بی‌خود می‌زند؛ حرف‌هایی که هیچ فایده‌ای بر آن مترتب نیست؛ نه برای گوینده و نه برای شنونده. حضرت ایستاد.

ثُمَّ قالْ إنَّکَ تُملی عَلی حافِظَیکَ کتاباً إلی رَبِّک

[و به آن مرد فرمود:] تو داری [حرف‌هایت را] املاء می‌کنی بر این دو فرشته‌ای که محافظ و مراقب تو هستند. داری نوشته‌ای را بر اینها املاء می‌کنی؛ تو می‌گویی و اینها هم می‌نویسند.
کلمه به کلمه‌ی آنچه که از زبان من و شما خارج می‌شود نوشته می‌شود. این نوشته بعداً ممکن است به ضرر ما تمام بشود. بدانیم چه داریم می‌گوییم.

فتَکَلَّم بِما یَعنیک

به آن چیزی که برای تو مهم است سخن بگو و زبان باز کن.

وَ دَعْ ما لا یَعنیک

آنچه که برای تو مهم نیست، گفتنش فایده‌ای ندارد یا ضرر دارد، آن را رها کن.
بدان چه داری می‌گویی.

۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۸۵

#بیان_و_تفسیر_روایات 17
#محتوای_تبلیغی
#مقام_معظم_رهبری

قالَتْ علیها السلام : حرم [الله] الشِّرْکَ إخْلاصا لَهُ بِالرُّبُوبِیَّهِ، فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إ لاّ وَ اءنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ اءطیعُوا اللّه فیما اءمَرَکُمْ بِهِ، وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إ نَّما یَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ.(ریاحین الشّریعه : ج ۱، ص ۳۱۲، فاطمه الزهراء علیها السلام : ص ۳۶۰، قطعه اى از خطبه طولانى و معروف آن مظلومه .)

و خداوند سبحان شرک را (در امور مختلف ) حرام گرداند تا آن که همگان تن به ربوبیّت او در دهند و به سعادت نائل آیند؛ پس آن طورى که شایسته است باید تقواى الهى داشته باشید و کارى کنید تا با اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید.

بنابر این باید اطاعت و پیروى کنید از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهى کرده است ، زیرا که تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت ) از خداى سبحان خوف و وحشت خواهند داشت .