حال ندارم فریب شیطان است!!

آیت الله قاضی(ره):
این وسوسه شیطان است که شما گمان می کنید حال ندارید. باید توجه کرد به نماز اول وقت دائم الوضو بودن، نماز شب، مراقبه و محاسـبه از لزومات سـیر و سلوک است.

کافیه انسان یک بسم الله بگه پاشه و با همت قوی وضو بگیره و تلقین مثبت کنه و بگه من میتونم. مثلا هنگامی که اذان گفتن لباس بپوشه بره مسجد برای نماز جماعت.

وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) فرمودند:

«إنّ الصَّمْتَ بابٌ مِن أبواب الحکمة»
 «صَمْت» یعنی سکوت. خیلی از ماها باید درس سکوت بخوانیم که چه وقت ساکت باشیم، چقدر حرف بزنیم و چطور حرف بزنیم.

مگر آدم همیشه حرف می‌زند؟! هر جا حرف می‌زند؟! هر طور که دلش خواست سخن می‌گوید؟! در حالی که حرف را به اندازه ضرورت می‌زنند قهراً فکرکرده حرف می‌زنند نه بیجا.

یکی از آداب حکیم شدن همین خاموش بودن، بجا سخن گفتن،کم سخن گفتن و مانند آن است. به ما گفتنه اند کم حرف بزن

و وقتی هم که می‌خواهی حرف بزنی هم خوب حرف بزن و هم حرفِ خوب بزن برای اینکه همه اینها را می‌نویسند و تو داری املا می‌کنی ﴿إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ٭ کِرَاماً کَاتِبِینَ﴾ و فرشته‌ها دارند می‌نویسند لذا مواظب باشید که خوب املا کنید.

——————————————–
بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سلسله مباحث درس اخلاق،شهریور ماه 92

امروز جاده های بی حاشیه آسمان،
مردی را به زمین بدرقه می کند که در کوچه های جوانی،
فانوسی از بی کرانه دانش ها به دست می گیرد.

?مقدمش گلباران?

ولادت پنجمین نور ولایت ، امام محمد #باقر علیه السلام مبارک باد.

علامه حسن زاده آملی:

شهر مبارک ولایت به شما روى آورده، ان شاءالله، از رجبیون بوده باشید.

کسانى که مى خواهند مقامات لیالى قدر و شهرالله را ادراک کنند، از ابتداى شهر ولایت، که ماه رجب است، خودشان را آماده مى کنند، بعد از شهر ولایت، شهر رسول الله است و بعد از آن شهرالله است،غرض از اول ماه رجب، رجبیون اهل ولایت، کسانى که مى خواهند ادراک شهرالله کنند، خودشان را مواظب و مراقبند که عمده آن است که این حقایق در آدم تحقق یابد.

اینها که مى خوانیم عرفان نظرى است. خواندن درس طب چیزى است، اما عملى اش چیز دیگر است. آن دانستن فرمول و قواعد و فراگرفتن حرفى است، و اجرا کردن در مقام عمل حرفى است دیگر. عرفان عملى ورزیده شدن و ورزش کردن و پیاده کردن در متن ذات خود، و چشیدن و یافتن است، غیر از عرفان نظرى که آگاهى به مفاهیم اسماء و عبارات بوده و دانایى مفهومى است و غیر از آن دارایى حقیقى است.

خداوند، إن شاءالله، شما را مؤید بدارد، جانى پیدا کنید که اگر کتاب و اصطلاح و الفاظ را کنار بگذارید زبان حال شما این بوده باشد:

من آنچه خواندم همه از یاد من برفت
الا حدیث دوست که تکرار مى کنم

یک وجود قرآنى و یک انسان الهى شوید و بچشید و بیایید و برسید که:

ایام خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقى همه بى حاصلى و بى خبرى بود

اگر چنانچه این کتابها و درس و بحث آدم را براى ابدش درست نسازد این تلاشها بى فایده است. تأمل در ابد بفرمایید ابد، یعنى هستیم که هستیم. داریم خودمان را در این مقطع زمان و در این نشأه، که مزرعه است، براى ابد مى سازیم: «اقرء و ارق». خداوند، إن شاءالله، سر شما را به اسرار ولایت نورانى بفرماید و ما هم در این دعاى خیر با شما شریک بوده باشیم.

شرح فارسی اسفار اربعه
علامه حسن زاده ی آملی