می توانی از تفریحت سود ببری که خیلی ها از عبادت نمی بردند!
طبق فرمایش حضرت علی علیه السلام انسان با تفریح و نشاط خودش، می تواند آخرت بخرد (امالی صدوق/ 228)

چگونه با تفریح خودمان آخرت به دست بیاوریم؟
یکی با تغییر نیت مان(اینکه با چه نیتی رفتار کنیم؟)
و یکی با تغییر نگاهمان(اینکه چگونه به پدیده های عالم نگاه کنیم؟)

اگر نگاهت به بهار. محبت خدا به تو باشد، آنوقت بهار برایت یک فصل معنوی خواهد بود
اگر نیت کسی در تعطیلات نوروز بهره گیری برای معنویتش باشد او از تفریحش سودی می برد که خیلی ها از عبادتشان نمی برند!
برای تفریح خودت هم می توانی نیت قربه الی الله داشته باشی!
بگو “خدایا ! به خاطر تو به تفریح می روم”
روغن سوخته را نذر امامزاده کن؛
خدا قبول می کند!

 دین دار بودن فقط به انجام کار خوب و ترک رفتار بد نیست این شاید یک درصد ماجرا باشد ، 99 درصد دین داری به نیت است!

نیت کردن مثل “بازی بدون توپ” در زمین فوتبال است.
آنجا که بدون عمل یا در اعمال ساده روزمره، نیت های خوب داری ، همان جایی است که نورانی می شوی و توفیق اعمال ویژه و قدرت ترک گناه پیدا می کنی!

استاد پناهیان/حرم امام رضا سال 95

حال ندارم فریب شیطان است!!

آیت الله قاضی(ره):
این وسوسه شیطان است که شما گمان می کنید حال ندارید. باید توجه کرد به نماز اول وقت دائم الوضو بودن، نماز شب، مراقبه و محاسـبه از لزومات سـیر و سلوک است.

کافیه انسان یک بسم الله بگه پاشه و با همت قوی وضو بگیره و تلقین مثبت کنه و بگه من میتونم. مثلا هنگامی که اذان گفتن لباس بپوشه بره مسجد برای نماز جماعت.

وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) فرمودند:

«إنّ الصَّمْتَ بابٌ مِن أبواب الحکمة»
 «صَمْت» یعنی سکوت. خیلی از ماها باید درس سکوت بخوانیم که چه وقت ساکت باشیم، چقدر حرف بزنیم و چطور حرف بزنیم.

مگر آدم همیشه حرف می‌زند؟! هر جا حرف می‌زند؟! هر طور که دلش خواست سخن می‌گوید؟! در حالی که حرف را به اندازه ضرورت می‌زنند قهراً فکرکرده حرف می‌زنند نه بیجا.

یکی از آداب حکیم شدن همین خاموش بودن، بجا سخن گفتن،کم سخن گفتن و مانند آن است. به ما گفتنه اند کم حرف بزن

و وقتی هم که می‌خواهی حرف بزنی هم خوب حرف بزن و هم حرفِ خوب بزن برای اینکه همه اینها را می‌نویسند و تو داری املا می‌کنی ﴿إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ٭ کِرَاماً کَاتِبِینَ﴾ و فرشته‌ها دارند می‌نویسند لذا مواظب باشید که خوب املا کنید.

——————————————–
بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سلسله مباحث درس اخلاق،شهریور ماه 92

تأثیر نفوس بر یکدیگر
علّامه حسینی طهرانی(ره):
در تعالیم اسلام بسیار وارد است که انسان خوب است با نیکان صحبت داشته باشد و از انس و دلبستگی با اشرار خودداری کند.

حتّی مجالستِ یک جلسه در انسان مؤثّر است، خواه به سکوت بگذرد و خواه به مذاکره؛
چون تأثیر ارواح در یکدیگر محتاج به مذاکره نیست؛ دو روحی که با یکدیگر انس و ملایمت دارند هر یک به روی دیگری اثر می گذارد.

«امام شناسی» ج 1 ص 180

‌ قانونِ تولّد و مرگ در هستی جاری است ؛ از انسان گرفته تا ستارگان و خورشید ، تولّد و مرگ دارند .

ظاهراً انسان تنها موجودی است که می‌داند که می‌میرد و به مرگِ خویش آگاه است … دیگر موجودات نیز می‌میرند امّا مرگ‌آگاه نیستند .

برخی آدمیان نسبت به پدیدۀ مرگ ، “کورمرگی” پیشه کرده و ترجیح می‌دهند آن را نبینند و به فراموشی سپارند .

برخی دیگر نیز “مرگ هراس"اَند ، چون تعلّقاتِ دنیویِ زیادی دارند و فرو نهادنِ تعلّقات و رها کردنِ آن‌ها ــ نزدِ ایشان ــ سخت است ؛ از آن می‌ترسند و می‌گریزند .

^جماعتی نیز “مرگ اَندیش"‌اَند و در اندیشۀ رهایی از زندان هستند:

ﻣﺮﮒ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻧَﻘﻠﻢ ﺯﯾﻦ ﺳﺮﺍ
ﭼﻮﻥ ﻗﻔﺲ ﻫِﺸﺘﻦ ﭘﺮﯾﺪﻥ ﻣﺮﻍ ﺭﺍ

اهلِ عرفان ، “مرگ آگاه"اَند ؛ بدین معنا که ناپایداریِ جهان و گذرِ عمر را جدّی می‌گیرند؛ در عین حال ، این امر مانع از پرداختنِ سهمِ بدن و بهره بردنِ مادّی و معنوی از دنیا و زندگی نشده است ؛ از این‌رو ایشان در “حال” زندگی کرده و “زندگیِ ابدی” را در همین دنیا تجربه می‌کنند:

صوفی اِبنُ الوقت باشد ای رفیق
نیست فردا گفتن از شرطِ طریق
(مولانا)

یعنی در عینِ برخورداری ، وابستگی ندارند و هر لحظه که ندا رسد آماده‌اند تا بروند .