يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

یک آیـه یـک نکتـــــه 


 محل شکوفا شدن انسان

قرآن حواله گاه انسان را آستانه‌ی حق می‌داند

به همين خاطر می‌گويد شتابان به سوی خدا حرکت بکن، عبادت خدا را بکن« يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ» با عبادت است که شما سبز می‌شويد

عبادت يعني چه؟ عبادت به معنای پرستش نیست. عبادت در لغت عرب يک معنای خيلی لطيفی دارد يعنی هموار کردن جاده، يعنی صاف کردن مسير.

عرب‌ها به جاده‌ای که کوبيده شده باشد صاف شده باشد می‌گويند طريقٌ، مُعَبَّد يعنی راه صاف شده، راه هموار شده، راه کوبيده شده.

در عربستان اگر ديده باشيد در جاده‌ها پشت اين غلطک‌های جاده صاف کن نوشته عابد يعنی کوبنده يعنی صاف کننده. عبادت يعنی اين که جاده‌ی وجود خودت را برای خدا هموار کنيد برای خدا صاف کنيد تا خدا راحت بتواند وارد ذهن و زندگی و وجود شما شود دستورات الهی راحت بتوانند وارد شوند

ادامه دارد…
بقره، ۲۱.

 یک آیـه یـک نکتـــــه

دستگاه الهی

يک وقتی من به شما می‌گويم اگر بروی چند شاخه‌ی گل نرگس بگيری بياوری در نرگس دان بگذاری اين قدر به تو مزد می‌دهم.

شما می‌رويد می‌گيريد می‌آوريد می‌گذاريد من هم به شما مزد می‌دهم.مزد در برابر عمل.

ولی يک وقتی می‌گويم اين کار را بکن شما می‌رويد اين کار را بکنيد ولی گل فروشی پيدا نمی‌کنيد يا پيدا می‌کنيد گل نرگس ندارد دست خالی برمی‌گرديد، من به شما مزدی نمی‌دهم. بابت چه بدهم؟

درست است سعی کرديد تلاش کرديد ولی مزد در برابر عمل است نه در برابر سعی. اين دستگاه ما آدم هاست.

فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ

پس هر کس اعمالش نیکو و دارای ایمان است سعیش (در راه دین) ضایع نخواهد شد و ما آن را کاملا می‌نویسیم.

انبیاء، ۹۴

 یک آیـه یـک نکتـــــه

حفظ عمل

اگر شما يک شاخه‌ی گل، دست يک بچه بدهيد سريع آن را پرپر می‌کند اما اگر اين را دست بزرگتری بدهيد آن را در ظرف آب می‌گذارد و آنرا حفظ می‌کند .

خدا می‌گويد که اعمال شما مثل گل است، دست هرکس بدهيد آن را پرپر می‌کند و آن را ضايع می‌کند،تنها کسی که اعمال شما را حفظ می‌کند و در جای خودش قرار می‌دهد من هستم.

می‌فرمايد: من عمل هيچ عمل کننده‌ای را ضايع نمی‌کنم چه زن باشد و چه مرد باشد. اگر اعمالشان برای جلب رضايت من باشد، آنرا حفظ می‌کنم.

آل عمران، ۱۹۵.

 یک آیـه یـک نکتـــــه


یکنواختی و خوشبختی

خداوند گاهی با انسان تابستانه رفتار می‌کند گاهی زمستانه.

يعنی گاهی با او گرم می‌گيرد، بر وفق مرادش حرکت می‌کند، هر چه می‌خواهد به او می‌دهد گاهی هم نه.با او سرد می‌گيرد،

آن چه که می‌خواهد نه تنها نمی‌دهد بلکه هر چه هم دارد از او می‌گيرد.

مثل بهار که می‌آيد هر چه درخت می‌خواهد، برگ، شکوفه و گل می‌خواهد می‌دهد، اما پاييز که می‌آيد هر چه دارد از او می‌گيرد و هر دو برای اين درخت ضرورت است. انسان هم دقیقا همینطور است.

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿۱﴾إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ ﴿۲﴾

قریش، ۱و ۲.

 یک آیـه یـک نکتـــــه

مثل دانه‌های انار

دنده‌های اره را شما نگاه کنید چون کنار هم‌اند يک برشی دارند.

اگر همين دنده‌ها از هم فاصله داشتند يا يکی رويش آن طرف بود يکی رويش اين طرف کاری از پيش نمی‌برد.

ما آدم‌ها هم همين طور. به همين خاطر قرآن کريم بر در کنار هم بودن تاکيد دارد و از هم کناره گرفتن را نهی و نکوهش می‌کند حتی اگر اين کناره گيری به خاطر عبادت باشد که بالاتر از اين که نمی‌شود؟ طرف از جامعه فاصله بگيرد برود يک کنج عزلتی برای خودش داشته باشد سجاده نشين با وقاری باشد قرآن نهی می‌کند.

يکی از نکوهش‌هايی که در باب مسيحيت دارد همين است می‌فرماید رهبانيت اين انزوا اين گوشه گيری را ‌‌خودشان ابداع کردند بدعت کردند من در آوردی است «مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ» (حديد/ ۲۷) ما ننوشتيم ما نگفتيم ما نخواستيم ما مقدر نکرديم خواست ما اين نبوده است

تعبيرش هم جالب است می‌فرمايد «مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ». عليهم يعنی به زيان آن هاست. رهبانيت، گوشه گيری و انزوا به زيان انسان است نه به سود انسان ولو برای عبادت باشد. هنر اين است که شما در کنار خانواده در کنار جامعه باشيد و آن وقت يک سير و سلوکی داشته باشيد.

حدید، ۲۷‌.