خوش آن مسیر که پایانش “آسمان” باشد
عروج، شیوه‌ی پرواز عاشقان باشد

هنوز رد عبورت در آسمان‌ مانده‌ست
نگاه منتظرم سوی ورزقان مانده‌ست

تو را ملائکه تا بی کرانه‌ها بردند
زمانِ بدرقه‌ات ابرها تَرَک خوردند

و کاش کوه بلندی که رو به سوی تو داشت
برای بدرقه از سر کلاه بر می‌داشت

بهار، دل‌نگرانی بهانه گیرش کرد
شبی که آخرِ اردیبهشت پیرش کرد

شبی به سردی شبهای خیس آبان بود
شبی که از سر شب تا سپیده باران بود

از آسمان به گمانم که ماه گم شده بود
میان پیچ و خم کوه، راه گم شده بود

میان ثانیه‌ها قدرِ کوه فاصله بود
دل زمین ز عبور زمان پر از گِله بود

و لحظه‌ها همه در یک سکوت پر تکرار
زمین معطّل خورشید مانده بود انگار

در آن هوای پر از غربت غبارآلود
زمان میان شب و صبحدم مردد بود

و کاش معجزه می‌شد می‌آمدی از دور
درست مثل همیشه، امیدوار و صبور

و هرچه گشت نگاهم ندید روی تو را
نشانه‌ای بجز انگشترت نشد پیدا

حکایتی شده این ماجرای انگشتر
برای روضه چه جای گریز از این بهتر

#پاکتچی

ماه رمضان براى عامّۀ مردم انفع است ولى ماه رجب براى خصوص سالكان الى الله نفعش از ماه رمضان بيشتر است‏

ماه رمضان براى عامّۀ مردم نَفع بيشترى دارد ولى ماه رجب براى خصوص سالكان الى الله از ماه رمضان نافع تر است در واقع ماه رجب تفاوتش با دیگر ماه ها این است که بروزات آن خفیّ است، در ماه رمضان همه می فهمند، همه این اختلاف را متوجه می شوند، همین روزه ای که انسان می گیرد می فهمد که این روزه چه تغییری در او ایجاد کرده است حتی افرادی که خیلی اهل این مطالب هم نیستند معترف اند، متوجه می شوند و می فهمند

ولی ماه رجب را کسی نمی فهمد، نکته اش هم همین است، ماه رجب برای خاصّان است، لذا خدا نگذاشته که همه بفهمند، متعلق به کسانی است که به دنبال مطلب هستند، برای آنهایی است که در راه اند، برای آنهایی است که به دنبال یک چاره ای می گردند، ماه رجب برای آنهاست،

اهتمام  بزرگان نسبت به ماه رجب حتّى از ماه رمضان هم بيشتر بود و عبارت ايشان اين بود که ماه رجب و ماه های حرام ، ماه هایی هستند که سالکین نسبت به این ماه­ها باید واکنش و حساسیت بیشتری نشان بدهند، مسأله یک مسألۀ اعتباری و توهّمی نیست، بلکه یک مسألۀ واقعی است، مشخص است وقتی که ماه رجب می آید حال و هوا با ماه جمادی فرق دارد، چطوری که شما ماه رمضان را می فهمید و متوجه می شوید! حال و هوا در ماه رمضان تفاوت می کند، چطور وقتی محرّم می آید متوجه می شوید حال و هوا عوض شده است، آن اثر معنوی این حادثه، چطور  فضا را تغییر می دهد و محزون می کند و فضا را فضای دیگری می کند.

 بطور کل همان طوری كه اسماء‌ و صفات الهی متفاوت است و هر اسم يك اثر خاصّی دارد و هر صفت يك اثر خاصی دارد اين نزول  اسماء و صفات الهی بر اين عالم و در نفس، هر كدام اينها يك جنبه از جنبه‌های تربيتی و تكاملی انسان را به وجود می‌آورد

فلهذا ما مشاهده می‌كنيم در قضايای مختلف اثرات مختلفی برای انسان پيدا می‌شود در حوادثی كه برای انسان پيش می‌آيد يك اثرات خاصّی دارد،

نماز برای انسان يك اثری دارد كه آن اثر را روزه ندارد! روزه يك اثری برای انسان دارد كه آن اثر را نماز ندارد! هر كدام از اينها يك اثر خاصّ به خودش را دارد حج برای انسان يك اثری دارد كه آن اثر را روزه ندارد اگر شما به جای حج روزه بگيريد فايده ندارد! هيچ فايده ای ندارد! چرا؟

چون جهات وجودی نفس متفاوت و متكاثر است و اين عبادات برای تكميل و ترميم و تدبير يك جنبه از جهات مختلفۀ نفس وضع شده و مشروع شده است. همين طور ايّام و اوقات هم اثرات خاصّ به خودشان را دارند.

منبع: پرتال متقین/بیانات مرحوم علّامۀ طهرانی

هر کس تو را ندارد جز بی کسی چه دارد؟

جز بی کسی چه دارد هرکس تو را ندارد؟

الهی! ای خالق بی‌مدد و ای واحد بی‌عدد، ای اول بی‌هدایت و ای آخر بی‌نهایت.

ای ظاهر بی‌صورت و ای باطن بی‌سیرت، ای حی بی‌ذلت ای بخشنده بی‌منت،

ای داننده رازها، ای شنونده آوازها، ای بیننده نمازها، ای شناسنده نامها، ای رساننده گامها،

ای مطلع بر حقایق، ای مهربان بر خلایق،

عذرهای ما بپذیر که تو غنی و ما فقیر و بر عیب‌های ما مگیر که تو قوی و ما حقیر،

از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت.

فصل رویش، انتخابات تاریخی 

 خدا رحمت کند آقای مشکینی را؛
یکبار قبل از انتخاباتی در خطبه هایش انتخابات را تشبیه می کرد به کربلا و می فرمود:

صحنه انتخابات صحنه کربلا است.

کسی که در انتخابات شرکت نمی کند گویا دارد یزید را یاری می کند.
کسی که در انتخابات شرکت می کند ولی رای سفید می دهد انگار در کربلا است ولی تیر به سوی هدف خاصی نمی اندازد.
کسی که به غیر صالح رأی می دهد گویا دارد علیه امام حسین شمشیر می زند.
کسی که می گردد و اصلح را انتخاب می کند گویا دارد از امام حسین دفاع می کند.

رأی مسئولیت آور است. با دقت و بصیرت رأی دهیم.

 یک نکته انتخاباتی

 در قصه پر از غصه ی حکمیت ، عمروعاص به ابوموسی اشعری گفت:

 تو رأی نده و من هم رأی نخواهم داد، تا با هم پیروز شویم!

ابوموسی با سادگی در انتخاب خود رأی سفید داد، ولی عمروعاص با نقشه قبلی به معاویه رأی داد و پیروز انتخابات شد.

 مواظب عمروعاص های رسانه ای در این روزگار باشیم…