هشام بن الحكم مى‏ گوید: زندیقى از مصر به قصد دیدار با امام ‏صادق (ع) رهسپار مدینه شد. زندیق وقتى به مدینه رسید كه آن حضرت ‏مدینه را به قصد مكه ترك كرده بودند. زندیق كه در مصر آوازه علم و اخلاق امام صادق(ع) را شنیده بود، شیفته دیدار آن حضرت بود. بدین خاطر با این كه خسته بود، لحظه‏اى درنگ نكرد و روانه مكه ‏شد. هشام مىی گوید: امام صادق(ع) در حال طواف بود كه زندیق مصرى‏ نزد آن حضرت آمد. من همراه امام صادق(ع) بودم.

زندیق مصرى سلام‏ كرد. حضرت فرمودند: نام تو چیست؟ زندیق گفت: عبدالملك. امام‏ پرسید: كنیه‏ ات چیست؟ گفت: ابوعبدالله. امام فرمودند: این كدام ‏ملك و پادشاه است كه تو بنده او هستى؟ آیا از پادشاهان زمین ‏است ‏یا از پادشاهان آسمان؟ پسرت بنده خداى آسمان است‏ یا بنده‏ خداى زمین؟ هشام مى‏ گوید: مرد مصرى سكوت كرد. امام فرمودند: حرف‏ بزن. باز هم او سكوت اختیار كرد. امام فرمودند: هرگاه از طواف ‏فارغ شدم، نزد ما بیا.
طواف امام پایان یافت. زندیق نزد حضرت آمد و در مقابل امام ‏نشست. امام به او فرمودند: آیا مى‏دانى كه زمین زیر و رویى دارد؟ زندیق گفت: آرى. امام فرمودند: تاكنون به زیر زمین رفته‏ اى؟ زندیق‏ گفت: نه. امام فرمودند: آیا مى‏ دانى در زیر زمین چیست؟ زندیق گفت: نمى ‏دانم. گمان مى‏ كنم چیزى زیر زمین نیست. امام فرمودند: گمان، ‏چیزى جز عجز و درماندگى است…؟ آیا به سوى آسمان بالا رفته‏ اى؟ او گفت: نه. امام فرمودند: آیا مى‏دانى در آن‏جا چیست؟ او گفت: نمى‏دانم. امام فرمودند: آیا به سوى مشرق و مغرب رفته ‏اى و ماوراى ‏آن‏ها را زیرنگاهت قرار داده ‏اى؟ زندیق گفت: نه. امام فرمودند: بسى‏ جاى تعجب است كه نه به مشرق رفته‏ اى، نه به مغرب، نه به درون‏ زمین، نه به آسمان بالا و نه خبرى از آن‏جا دارى تا بدانى در آن‌جا چیست؟ و در عین حال، تو منكر آن چه كه در این مكان‏هاست ‏هستى؟! آیا هیچ عاقلى چیزى را كه نمى‏ داند منكر مى‏ شود؟! زندیق‏ مصرى گفت: تاكنون هیچ كس با من این‌گونه سخن نگفته است. امام‏ فرمودند: پس تو از این جهت در شك و تردید هستى؟!
زندیق گفت: شاید چنین باشد.

امام فرمودند: اى مرد! بدان! هیچ گاه ‏آن‌كه نمى‏ داند بر آن كه مى‏داند حجت و دلیلى ندارد. هرگز جاهل‏ حجتى بر عالم ندارد. اى برادر مصرى! گوش كن كه با تو چه مى‏ گویم! آیا نمى‏ بینى كه آفتاب، ماه، شب و روز به افق در آیند؟ اما یكى ‏بر دیگرى سبقت نمى‏ گیرد. آن‏ها مى‏ روند و بر مى‏ گردند، و در این ‏رفت و آمد مجبور و مضطر هستند زیرا جایى جز جاى خودشان ‏ندارند. آن‏ها اگر مى ‏توانستند كه برنگردند چرا بر مى‏ گردند؟ اگر مضطر نبودند چرا شب، روز نمى‏ گردد و روز، شب نمى‏ شود؟ به خدا سوگند! اى برادر مصرى! آن‌چه را كه شما به آن عقیده دارید و دهر و روزگار و طبیعت مى‏نامید اگر آن‏ها او را مى‏بَرد پس چرا برمى‏گرداند و اگر آن‏ها را بر مى‏گرداند پس چرا آن‏ها را مى‏بَرد؟! آیا نمى‏بینى كه آسمان ‏برافراشته شده و زمین نهاده شده است، به گونه‏ اى كه نه آسمان به ‏زمین مى‏ افتد و نه زمین بر روى كرات زیرین خود سرازیر مى ‏شود؟ به ‏خدا سوگند، خالق و مدبر آن‌ها خداست.

زندیق مصرى تحت تاثیر استدلال‏ هاى امام صادق(ع) قرار گرفت و مسلمان شد. امام صادق(ع) به هشام دستور دادند تا تعالیم اسلام را به او بیاموزد.

منبع: (احتجاج، طبرسى، ج ۲، ص ۷۵)

بی‌سروسامان توام یا حسین!
دست به دامان توام یا حسین!

جان علی سلسله بندم مکن
گردم، از خاک بلندم مکن

عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند

تربت تو بوی خدا می‌دهد
بوی حضور شهدا می‌دهد

مشعر حق! عزم منا کرده‌ای
کعبه شش گوشه بنا کرده‌ای

تیر تنت را به مصاف آمده‌ ست
تیغ سرت را به طواف آمده‌ ست

چیست شفابخش دل ریش ما؟
مرهم زخم و غم و تشویش ما

چیست به جز یاد گل روی تو؟
سجده به محراب دو ابروی تو

بر سر نی زلف رها کرده‌ای
با جگر شیعه چه‌ها کرده‌ای

محمد رضا آغاسی

حضرت علی علیه السلام می فرماید :

بدعت هایی که مردم در دین نهاده اند ،

حرامی را بر شما حلال نمی کند

بلکه حلال همان است که خدا حلال کرده

و حرام همان است که خداوند حرام کرده است.

نهج البلاغه / فرازی از خطبه 175

دستور العمل جواد الائمه علیه السلام

مرحوم شیخ صدوق رضوان الله تعالی علیه به طور مستند به نقل از علی بن مهزیار اهوازی _ یکی از

یاران با وفای امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری (علیهم السلام)_حکایت نماید :

در یکی از روزها ، نامه ای به محضر مبارک ابو جعفر ، امام محمد باقر (ع) بدین مضمون نوشتم :

” یاابن رسول الله ! در شهر اهواز و حوالی آن زلزله بسیار رخ می دهد آیا اجازه می فرمایی که از این جا

کوچ کنیم و در محلی با امن و امان سکنی گزینیم “؟ و سپس نامه را برای حضرت ارسال کردم .

امام (ع) پس از گذشت چند روزی  در جواب نامه چنین مرقوم فرمود : ” در آن محل بمانید و از آن جا کوچ نکنید،

بلکه روزهای چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را روزه بگیرید. و چون روز جمعه فرا رسد غسل نمائید ؛

سپس لباس تمیز بپوشید و تمام افراد در محلی مناسب تجمع کنید و در آن جا همه با هم با خداوند متعال

راز و نیاز و مناجات نمائید و از درگاه با عظمتش بخواهید تا مشکل شما همگان را برطرف سازد".

علی بن مهزیار گوید : چون طبق دستور حضرت همگی ما چنین کردیم ، زلزله آرامش پیدا کرد ؛

و پس از آن ، عموم اهالی اهواز به برکت راهنمائی آن حضرت از خطر زمین لرزه در امان قرار گرفتند.

من لا یحضرالفقیه/ جلد 1

اهل بیت (ع)انسانهای کاملی هستند که به ما سوی احاطه و سعه ی وجودی دارند

و همه ی ذرات و مو جودات از شعاع وجودی ان بزرگواران نور وجود می گیرند.

در دعای ماه رجب امده است :

فبهم ملا ت سمائک و ارضک حتی ظهر ان لا اله الا انت ،

پس اسمان و زمینت را از انها پر کردی تا اینکه اشکار شد که خدایی جز تو نیست.

و نیز در زیارت جامعه ی کبیره هفت فقره وجود دارد

که بیانگر عظمت و سعه ی وجودی ان حضرات است:

ذکرکم فی الذاکرین و اسمائکم فی الاسماء واجسادکم فی الاجساد

و ارواحکم فی الارواح و انفسکم فی النفوس و اثارکم  فی الاثار و قبورکم فی القبور

یاد شما در وجود یادکنندگان است و نام های شما در نام ها و

جسدهای  شما در جسدها و روح های شما در روح ها

و نفس های  شما در نفس ها و اثار شما در اثرها و قبرهای شما در قبرهاست.

مصبا ح الهدی /نکات ارزنده عالم بزرگوارحاج اسماعیل دولابی