السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ یا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ‏

گلوی تشنهٔ جام ازل با نام تو تر شد
برای آسمان خورشید از نورت مقدر شد

همین که پا زدی آهسته بر پلک زمین بانو
خدا با چشمه و با رود و دریا مهربان‌تر شد

خدا تصویر خود را بر تن دریا کشید آن شب
زنی شد نقش بر آیینه، قرآن مصور شد

کدامین سوره‌ای ای مصحف مستوره در قرآن
که شرح آیه‌هایت باب تسبیح مکرر شد

تو روح نازک یاسی و عطر ناب نیلوفر
همان یاسی که هستی از نفس‌هایش معطر شد

ز چشم عرشیان باریده اشک دیدهٔ حیدر
ز باران غمت بانو اگر دوش زمین تر شد

به راه یوسفت مانده است چشمِ بی‌قرار ما
برای دیدهٔ یعقوبمان نورش مقرر شد!

مزار بی‌نشانت فاش خواهد شد به دست او
اگر یک عمر قلب شیعه از این غم مکدر شد
* ناهید رفیعی

میلاد زیباترین خلقت گیتی، ام ابیها حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، روز زن و روز مادر بر تمامی زنان و مادران علوی و فاطمی تبریک و تهنیت باد.

 يکي از افتخارات شيعه ارتباط با اهل‌بيتي است که در همه خلقت، پاک‌ترين هستند،

در همه هستي، لطيف‌ترين هستند، مقرب‌ترين موجودات به حق تعالي هستند.

يک زاويه که شيعه را ممتاز مي‌کند اين است که اعتقاد به وجود الگوهايي دارد که اين‌ها دور معصيت، کفر، شرک، گناه و کلاً آلودگي نگشته‌اند و اين خيلي امتياز بزرگي است.
 و در اين مدار، يعني مجموعه الگوهاي خدايي که براي شيعه هست، حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در مرکز ايستاده است و در بين اسامي اهل‌بيت(علیهم السلام) هيچ نامي مانند نام «فاطمه»، مستقيماً با عصمت ايشان ارتباط ندارد.

 نام فاطمه حکايت از دور بودن از پليدي، بدي، گناه، شرک و شرّ دارد، اين يعني عصمت.

 در روايات متعددي، معاني زيادي براي فاطمه گفته‌اند؛ ولي در مجموع اين نام را خداي متعال براي حضرت زهرا(سلام الله علیها) قرار داد و خود اين نام حکايت از طهارت فاطمه زهرا(علیها السلام) و جدا بودن ایشان از گناه و بدي و پليدي مي‌کند.

 البته نام فاطمه، قبل از حضرت زهرا(علیهاالسلام) نیز بود، مورخين نوشته‌اند که نام مادر حضرت خديجه بنت خويلد، يعني مادر حضرت زهرا(سلام الله علیهما)، فاطمه بود و همچنین فاطمه بنت اسد، مادر آقا اميرالمؤمنين(علیهما السلام) بود.

 اين نام قبلاً هم بوده، اما براي حضرت صديقه طاهره اين نام از ناحيه حق تعالي معين شده است که حکایت از طهارت و عصمت این بزرگوار دارد.

‌ ‌حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری/روحشان شاد

‌ ‌

 خدا زیباترین شعرش را سروده است!
مصراع اول در خانه ی محمد و خدیجه علیهماالسلام چشم به جهان گشود،

و قافیه ی مصراع دوم وقتی ردیف خواهد شد
که آخرین فرزند فاطمه سلام الله علیها کنار کعبه ظهور کند!

این زیباترین شعر تمام تاریخ است…
زیباترین سروده ی خلقت! 

 ولادت حضرت مادر مبارک

هر روز در ایران، نماد یك اسطوره و الگو است، هر روز نماد یك موضوع خاص!

روز میلاد حضرت علی«علیه‌‌السلام» نماد روز پدر و روز مرد، یعنی یك الگو برای تمام مردان جهان، كه مرد باید اینگونه باشد، پدر باید اینقدر از خودگذشتگی و فداكاری و مروت داشته باشد.

روز دختر به یاد حضرت معصومه«سلام‌الله‌علیها» یعنی دختر باید تا این حد پاك و عفیف بماند، تا این‌حد كسب معارف كند كه مقامی بسیار بالا از عرفان و اخلاق و اسلام كسب كند.

و روز زن!

این روز در ایران با سایر كشورهای جهان متفاوت است!

روزی كه ما آن را به رسمیت می‌شناسیم، روز میلاد حضرت زهرا«سلام‌الله‌علیها» است، روز بیست جمادی الثانی، اما این روز در جهان از سال  ۱۹۷۵ در سازمان ملل، هشتم مارس به‌عنوان «روز جهانی زن» برسمیت شناخته شده است و یونسكو نیز در سال 1977 آن را به عنوان «روز جهانی زن»،  به رسمیت شناخت.

 بسیار مشتاق بودم كه علت این نامگذاری را بدانم، چون علت نامگذاری در جهان قدری متفاوت از ایران است، هركدام از آن‌ها كه از شیرمرغ (روز جهانی شستن دست! روز جهانی خوراك، روز جهانی زبان مادری، روز جهانی ایدز) ‌تا جوون آدمیزاد (روز جهانی كودك، روز جهانی زمین، روز جهانی حقوق بشر) در این سیصدو شصت و پنج روزِ یك سال، مناسبت وجود دارد و برای هر یك، یك بزرگداشت در جهان! بر این مبنا است كه بر مبنای یك حركت و جوش و خروش دسته جمعی است، به طور مثال روز زبان مادری بخاطر این روز زبان مادری شد كه در بیست و یک فوریه سال 1952 پنج دانشجو در مبارزه برای تبدیل کردن زبان مادری خود یعنی زبان بنگالی به زبان رسمی، در کشوری که آن زمان پاکستان شرقی نام داشت و بعدها به بنگلادش تبدیل شد، جان خود را از دست دادند.

ادامه »

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر
زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر

زنی از خویشتن حتی، از أعطینا، قدیمی‌تر
زنی از نیّت پیدایِش دنیا، قدیمی‌تر

که قبل از قصۀ ‌«قالوا بلی» این زن بلی گفته‌ست
نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ست

ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه
به سوی جانمازش می‌رود سلانه سلانه

شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه
از آن دانه بهشت آغاز شد، ریحانه ریحانه

نشاند آن دانه را در آسمان با گریه آبش داد
زمین خاکستری بود، اشک او رنگ و لعابش داد

چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا
ازل زهرا، ابد زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا

شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا
چه می‌فهمم من از زهرا و ما أدراک ما زهرا

خدا را ناگهان در جلوه‌ای دیگر نشان دادند
که خوبِ آفرینش را به زهرا ارمغان دادند

صدای کودکش آمد، تمام عرش جان دادند
ملائک یک به یک گهوارۀ او را تکان دادند

صدای گریه آمد، مادرم می‌سوخت در باران
برای کودک خود پیرُهن می‌دوخت در باران

وصیت کرد مادر، آسمان بی‌وقفه می‌بارید
حسینم هر کجا خُفته، قدم آرام بردارید!

تن او را به دست ابری از آغوش بسپارید
جهان تشنه‌ است، بالای سر او آب بگذارید