« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »
  • تماس

موضوع: "نهج البلاغه، کلام امیر"

کی مي‌داند آخر کارش به کجا ميرسد؟

نوشته شده توسطكبري جعفري 3ام شهریور, 1399

 

 ‌گویند “حر بن يزيد رياحی”

اولين کسی بود که آب را به روی امام بست و اولين کسی شد که خونش را برای او داد.

 

“عمر سعد” هم اولين کسی بود که به امام نامه نوشت و اولين کسی شد که تير را به سمت او پرتاب کرد!

 

کی مي‌داند آخر کارش به کجا ميرسد؟

دنيا دار ابتلاست

 

حر بن یزید ریاحی

 

آقا کرمت ما رو هم عاقبت بخیر کن

 

 

 

"عزادارم..." به نیت فرج صاحب عزا

نوشته شده توسطكبري جعفري 2ام شهریور, 1399

فرج مولا


بزرگترین ثروتم را که عزاداری بر حسین علیه السلام است

نذر کرده ام برای بزرگترین حاجتم: ظهورِ منتقمش…

 

“عزادارم…" 

به نیت فرج صاحب عزا


اللهم عجل لولیک الفرج

ماموریت ما به تبع سیدالشهداء

نوشته شده توسطكبري جعفري 1ام شهریور, 1399

نهج البلاغه

این شهر شلوغ است...

نوشته شده توسطكبري جعفري 1ام شهریور, 1399

فرج


گرچه این شهر شلوغ است ولی باور کن

آنچنان جای تو خالیست صدا می‌پیچد

 

“یا الله! بدمِ المظلوم…

عجّل فرج المظلوم…”

 

 

دنیای شیرین و تلخ

نوشته شده توسطكبري جعفري 27ام مرداد, 1399

 یک آیـه یـک نکتـــــه 

✨دنیای شیرین و تلخ✨

 صدف جانوری است که معمولا در عمق دریا‌ها زیست می‌کند یک تور بسیار ظریف و نازکی اطراف دهانش قرار دارد و خوراکی‌هایی که می‌پسندد اجازه می‌دهد از آن تور عبور بکنند و وارد دهانش شوند در حقیقت یک صافی محسوب می‌شود  ولی گاهی وقت‌ها یک شن ریزه‌ها و سنگ ریزه‌هایی از روزنه‌های این تور عبور می‌کند و وارد دهان صدف می‌شود، صدف بلافاصله شروع به تشرح می‌کند یک ماده و مایع لزج و چسبانکی از خودش ترشح می‌کند دور تا دور و گرداگرد آن شن ریزه را احاطه می‌کند، وقتی که سفت و سخت شد به آن مروارید می‌گویند،  اگر درشت باشد به آن لولو می‌گویند اما اگر خیلی درشت نباشد ریز باشد مرجان می‌گویند.

 

يک سنگریزه از تور و صافی صدف  گذشته و ترشحات صدف به آن رسيده و تبديل به لولو و مرجان شده است، اين صدف هم در درياهای شيرين است هم در درياهای تلخ و شور يعنی منحصر به درياهای شيرين نيست همه جا هست و سنگريزه و شن ريزه در هر دريايي که باشد چه دريای شور چه شيرين اگر خودش را به دامان صدف برساند می‌تواند لولو و مرجان باشد.

 اين يک نکته‌ای است که قرآن به آن اشاره دارد: «مَرَ‌جَ الْبَحْرَ‌يْنِ يَلْتَقِيَانِ» دو دريای شور و شيرين هستند که با هم تلاقی می‌کنند ولی هيچ کدام به حريم ديگری تجاوز نمی‌کنند، از هر دو اين‌ها لولو و مرجان بيرون می‌آید و مختص دریای شیرین نیست قرآن دنيای ادب است و از ادب‌های قرآن این است که معمولا مستقيم صحبت نمی‌کند.

 

قرآن می‌فرماید دريای شور، درياي شيرين، صدف، لولو و مرجان ولی منظورش اين‌ها نيست منظورش از دريا دنيا است. دنيای من و شما که ممکن است دنيای يکی شيرين باشد و دنيای دیگری شور و تلخ باشد يکی در رفاه و راحتی باشد يکی در سختی و محنت و بلا باشد.

 

ادامه دارد…