برا همه دختراش که به سن تکلیف می رسیدن یه چادر می گرفت .

یه چادر گل قرمزی هم برای من خریده بود،

قرار بود اون روز سر سفره افطار بهم هدیه بده ، قبل از افطار بهش گفتم:

“امروز تو مدرسه وقتی دوستم فهمید قراره  برام چادر بخری بهم گفت :

ما دیشب هیچی برا افطار نداشتیم خوش به حال شما که چادر هم دارید “

هیچی نگفت بلند شد و رفت .

همه نشسته بودیم سر سفره و منتظر اذان بودیم که دیدم کاسه ی اش رو اورد داد به من و گفت :

“ببر برا ی دوستت “گفتم : پس خودمون با چی افطار کنیم ؟

گفت: “با همونی که دوستت دیشب افطار کرد!”

شهیده کبرا حسن زاده / بر گرفته از دلسپرده ص 48

کمی تامل کنیم ، زندگی خودمان و دیگران رو مروری بکنیم ، واقعا چند نفر از این انسانها بین ما وجود دارد ؟

شما عزیزان بفرمایید.

یادداشتی از دوست شهیده شهناز حاجی شاه

اوایل سر از کارش در نمی اوردم چون هم دوستای مذهبی و ارزشی داشت

و هم دوستایی که ازنظر اعتقادی هیچ شباهتی بهش نداشتن

و حتی مخالفش بودن ،یه روز ازش علت این قضیه رو پرسیدم

گفت : ” همیشه ادم باید دو جور دوست داشته باشه بعضیا باشن که تو از وجودشون

استفاده کنی و بعضیا هم باشن که از وجودت استفاده کنن

که در هر صورت این دوستی برای یه طرف مفیده”

می گفت ” دوستی با کسانی که خودشون به ارزش ها مقید هستن خیلی خوبه

ولی توی اونا چیزی رو تغییر نمیده ،

هنر اینه که بتونی تو قلب کسی که با تو و اعتقاداتت مخالفه نفوذ کنی

و روش تاثیر بذاری.“

کتاب سال صالحین