فرزند در نگاه دين، هديه اي از سوي خداوند به شمار مي آيد. پسر در اين نگاه، نعمت و دختر، نيکي و رحمت است. امام صادق (ع) در اين باره مي فرمايد: « البنون نعيم و البنات حسنات و الله يسال عن النعيم و يثيب علي الحسنات؛ پسران نعمتند و دختران حسنه و نيکي و خداوند از نعمت ها مي پرسد ولي بر نيکي ها پاداش مي دهد»؛ (1)

آموزه هاي ديني تلاش دارند تا همگان را به ارزشمندي دختران آگاه سازند و با سم زدايي از گمان هاي خرافي به جا مانده از جاهليت، امنتي رواني بيشتري را براي بالندگي دختران فراهم آورند. با نظري به سخنان معصومين به چنين ديدگاهي نزديک تر مي شويم.

مهر ويژه 

پيامبر اعظم (ص) در سخني، مهرباني ويژه خداوند به دختران را چنين گزارش مي کند: «ان الله تبارک و تعالي علي الاناث اراف منه علي الذکور و ما من رجل يدخل فرحه علي امراه بينه و بينها حرمه الا فرحه الله تعالي يوم القيامه؛ خداوند بر دختران، مهربان تر از پسران است و هر کسي بانويي از محارم خود را شاد کند، روز قيامت از سوي خداوند شاد مي شود.»(2)

بر اين اساس، وجود دختر در خانه و سرپرستي آنان، توفيقي معنوي است که در اختيار والدين و سرپرستان قرار مي گيرد.
در خاطره اي ديگر از حضرت مي خوانيم: « بشر النبي ص بابنه فنظر في وجوه اصحابه فراي الکراهه فيهم فقال ما لکم ريحانه اشمها و رزقها علي الله عز و جل و کان ابا بنات؛ به پيامبر خدا (ص) بشارت تولد دختري دادند. حضرت با نگاهي به چهره اصحاب دريافت که آنها از اين خبر ناخرسندند. از اين رو فرمود: شما را چه شده؟ گلي به من داده شده که او را مي بويم و روزي اش بر عهده خداوند متعال است. حضرت پدر چند دختر بودند».(3)

در دعايي از حضرت براي پدر دختران چنين آمده است: « رحم الله ابا البنات. البنات مبارکات محببات و البنون مبشرات و هن الباقيات الصالحات؛ مهر ويژه خداوند بر پدر دختران باد. دختران مبارک و دوست داشتني اند و پسران بشارت دهندگانند و دختران باقيات صالحات اند.» (4)
ايشان بر اين بشارت خود افزودند: « من عال ابنتين او ثلاثاً کان معي في الجنه؛ هر کس سرپرستي دو يا سه دختر را داشته باشد، با من در بهشت خواهد بود» (5) و اينکه «من کان له ابنه فالله في عونه و نصرته و برکته و مغفرته؛ هر که را دختري است، خداوند ياري دهنده او، برکت بخش به او و آمرزنده او خواهد بود».(6)

امام صادق(ع) نيز در اين باره مي فرمايد: « من عال ابنتين… حجبتاه من النار؛ آنکه سر پرستي دو دختر… را عهده دار شود، اين کار او را از آتش و عذاب باز خواهد داشت.»(7)

ادامه »

 

 

فرزند در نگاه دين، هديه اي از سوي خداوند به شمار مي آيد. و از این هدیه با تعابیری مختلفی در روایات یاد شده است. از جمله پسر، نعمت و دختر، نيکي و رحمت است.

 

در روایاتی از جمله روایات ذیل می خوانیم:

«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْبَنَاتُ حَسَنَاتٌ وَ الْبَنُونَ نِعْمَةٌ فَإِنَّمَا یُثَابُ عَلَى الْحَسَنَاتِ وَ یُسْأَلُ عَنِ النِّعْمَةِ؛ از امام صادق(ع) نقل شده است: دختران، حسنه‏‌اند و پسران نعمت و (روز قیامت) براى حسنه پاداش داده می‌شود و از نعمت سؤال خواهد شد.» (کلینی‌، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏6، ص 6، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق)

«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْبَنُونَ نَعِیمٌ وَ الْبَنَاتُ حَسَنَاتٌ وَ اللَّهُ یَسْأَلُ عَنِ النَّعِیمِ وَ یُثِیبُ عَلَى الْحَسَنَاتِ؛ از امام صادق(ع) نقل شده است: پسران نعمت‌اند و دختران حسنه و خداوند از نعمت سؤال می‌کند و بر حسنات پاداش می‌دهد.» ( همان، ص 7)
«الْبَنَاتُ حَسَنَاتٌ‏ وَ الْبَنُونَ‏ نِعَمٌ فَالْحَسَنَاتُ تُثَابُ عَلَیْهِنَّ وَ النِّعْمَةُ تُسْأَلُ عَنْهَا؛ امام صادق(ع): دختران، حسنه‏‌اند و پسران نعمت، براى حسنه پاداش خواهد بود و از نعمت سؤال خواهد شد.» ( ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلی الله علیه و آله، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، النص، ص 382، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1404ق)

آنچه در مورد این روایات می‌توان گفت، این است که: این تعابیر با توجه به شرایط زمانی‌ای که دختران دارای چندان جایگاهی در میان اعراب، به ویژه اعراب جاهلی نبودند صادر شده است، تا به آنها اعلام کند دختران، هدیه الهی هستند و با آنها متناسب با شأن آنان برخورد کنید؛ و خداوند در قبال آنها فقط پاداش می‌دهد، اما پسران نعمت‌اند که باید نسبت به آن پاسخ‌گو باشید.

ادامه »

 

 

پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: فرزند خوب و صالح ، گلى از گلهاى بهشت است .

امام صادق (عليه السلام): ميراثى كه از بنده به خدا مى رسد، بنده صالحى است كه براى او استغفار كند.
و از آن حضرت : دختر حسنه و پسر نعمت است . حسنه ثواب دارد و نعمت سؤ ال و محاسبه .

به پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) بشارت دخترى دادند، به اصحاب نگريست ، آثار كراهت در چهره آنها مشاهده كرد، فرمود: چه مى شود شما را؟ گلى است كه من مى بويم و خدا روزى او را مى دهد.

پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: چه خوب فرزندانى هستند دختران پوشيده و پرده نشين ، هر كه يك دختر داشته باشد، خداوند او را همچون سپرى از آتش برايش قرار مى دهد، و هر كه دو دختر داشته باشد، خداوند او را به واسطه آنها به بهشت برد، و اگر سه دختر داشته باشد، يا سه خواهر جهاد و صدقه (زكات ) از او برداشته مى شود. از حذيفه ، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: بهترين فرزندان دختر است .

ادامه »

 

 

بنام خدا

امام زمان همه جا هست و تمام اعمال ما را می ‌بیند
 
یکی از سوالاتی که در مورد امام زمان(عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه ‌الشریف) مطرح است، این است که آیا حضرت همه جا هست، و همه اعمال مردم را می‌بیند یا نه و اگر همه جا هست چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ مگر یک جسم می ‌تواند در دو مکان باشد؟
 

حاضر و ناظر بودن امام، به این معنا نیست که امام، با چشم سر به افراد نگاه می‌کند؛ همان‌گونه که دیدن خداوند متعال نیز مادی نیست. بلکه امام دارای حقیقت وجودی بسیار بلندی است که مربوط به گستره این عالم مادی نیست. 

 

در بسیاری از اخبار، برای پیامبر اکرم و امامان معصوم (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) غیر از آن‌چه که ما آن را نفس و روح می‌نامیم، مقامی والاتر اثبات شده است و آن مقام نورانیت است. در روایتی نقل شده نخستین چیزی که خداوند متعال آفرید، نور پیامبر و ائمه بوده است.(بحارالانوار، ج25 ص22)

 

در روایت دیگری آمده: «خداوند متعال در آغاز نور محمد و علی(علیهماالسلام) را خلق کرد.(همان، ح54 ص170) در روایت دیگری بیان شده: خداوند متعال از نور عظمت خویش، آنان را آفرید.(همان، ج15، ص24)

 

آفرینش از نور خدا چندان برای ما روشن نیست، ولی می‌توان گفت قطعا غیر مادی و مقامی بس بلند است. این مقام نورانیت است که محیط و در بردارنده زمان‌ها و مکان‌هاست، و بر همه چیز احاطه وجودی دارد. پس امام معصوم و خصوص وجود نازنین امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) با استفاده از آن وجود نورانی و قدرت ماورائی که دارد، بر تمام هستی اشراف داشته و از این طریق است که از همه اعمال انسان‌ها در تمام نقاط جهان اطلاع دارند. و الا با بدن مادی و همین جسم دنیوی در یک مکان و یک زمان بیشتر نمی‌توان بود.

 

منابع:

بحارالانوار، علامه مجلسی، موسسه الوفاء بیروت، لبنان، 1404ق؛ به نقل از کانال تلگرام مرکز نشر اعتقادات شیعه

راسخون

ناله كن اى دل به عزاى على

گريه كن اى ديده براى على

 

كعبه ز كف داده چو مولود خويش

گشته سيه پوش عزاى على

 

عمر على عمره مقبوله بود

هر قدمش سعى و صفاى على

 

ديده زمزم كه پر از اشگ شد

ياد كند، زمزمه ‏هاى على

 

تيغ شهادت سر او را شكافت

كوفه بود، كوه مناى على

 

عالم امكان شده پر غلغله

چون شده خاموش صداى على

 

نيست هم آغوش صبا بعد از اين

پيك ظفربخش لواى على

 

منبر و محراب كشد انتظار

تا كه زند بوسه به پاى على

 

ماه دگر در دل شب نشنود

صوت مناجات و دعاى على

 

آه كه محروم شد امشب دگر

چشم يتميان ز لقاى على

 

مانده تهى سفره بيچارگان

منتظر نان و غذاى على

 

واى امير دو سرا كشته شد

خانه غم گشته،سراى على

 

پيش حسين و حسن و زينبين

خون چكد از فرق هماى على

 

خواهم اگر ملك دو عالم حسان

از دل و جان باش گداى على

مرکز پاسخگویی به سوالات دینی