توسل به حضرت خدیجه

 رحلت حضرت خدیجه را باید به امام زمان علیه السلام تسلیت گفت و هر کسی در خلوت خود بنشیند، مناجات کند، ایشان را یاد کند و با حضرت خدیجه سلام الله علیها حرف بزند که ایشان ام الأیتام هستند و هر حاجتی دارید از ایشان تقاضا کنید.

_{محبوبه رسول خداست}. بنده هم در این ایام بیشتر دوست دارم سکوت کنم، فکر کنم و انسان حس و حال توجه، توسل به این بانوی بزرگ داشته باشد. ما غافل هستیم از آنچه که در صدر اسلام گذشت به خاطر ذهنیات و مشغله‌های خیالی که داریم، افکار ما مقاطع حساس و اصلی را درک نمی‌کند اگر توجهات جای این مشغله ها را می‌گرفت بهره می‌بردیم، چشمه معارف از اینجا شروع می‌شود. فصلی که حضرت خدیجه بودند، چه فصل حساس ومهمی بود؟!

باطناً دوست دارم یک رشته‌ای از چادر حضرت خدیجه، رشته معرفتی و فکری دست دوستان باشد، رها نکنند و دوره‌ای، زندگی ایشان، مظلومیت ایشان، اصالت ایشان را دنبال کنند تا إن شاءالله مورد عنایت همه اهل بیت قرار بگیرند.
‌ ‌
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

^{سالروز وفات بانوی بزرگ اسلام ام‌المومنین، همسر وفادار پیامبر اکرم (ص) و مادر بزرگوار حضرت فاطمه‌ی زهرا؛ حضرت خدیجة الکبری سلام الله علیهما تسلیت باد.}

در محضر شیخ اسماعیل دولابی

 شب‌های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلویزیون نشان می‌دهند برای تفریح است یا برای بچه‌ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید.

 کمی به کارهایتان برسید. نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت، یه دعایی، یه ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. یا اینکه اصلا ساکت بنشینید. این خیلی قیمتی است. آدم افطار حقیقی را با خدا می‌کند. افطار حقیقی که خوردن نیست،

 هر جا غصّه دار شدی استغفار کن. استغفار امان انسان است.

 به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده ای ، اذیّتت کرده اند؟ گناهی کرده ای؟ بعضی وجود خودشان را گناه می دانند. شما می گویی چرا من درست کار نمی کنم، او خودش را گناه می داند. محزون که شدی استغفار کن.

 چه غم خود را داشته باشی و چه غم مؤمنین را، استغفار غم ها را از بین می برد. همان طور که وقتی خطا می کنی همه صدمه می خورند ، مثلاً وقتی چند نفر کفران نعمت می کنند به همه ضرر می رسد ؛ استغفار هم که می کنی به همه ماسوای خودت نفع می رسانی.

در حدیث است که هشت چیز شما دست خداست : موت و حیات, مرض و صحت, فقر و غنا, خواب و بیداری, چه چیزی می ماند که دست خودمان باشد؟