يکي از افتخارات شيعه ارتباط با اهل‌بيتي است که در همه خلقت، پاک‌ترين هستند،

در همه هستي، لطيف‌ترين هستند، مقرب‌ترين موجودات به حق تعالي هستند.

يک زاويه که شيعه را ممتاز مي‌کند اين است که اعتقاد به وجود الگوهايي دارد که اين‌ها دور معصيت، کفر، شرک، گناه و کلاً آلودگي نگشته‌اند و اين خيلي امتياز بزرگي است.
 و در اين مدار، يعني مجموعه الگوهاي خدايي که براي شيعه هست، حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در مرکز ايستاده است و در بين اسامي اهل‌بيت(علیهم السلام) هيچ نامي مانند نام «فاطمه»، مستقيماً با عصمت ايشان ارتباط ندارد.

 نام فاطمه حکايت از دور بودن از پليدي، بدي، گناه، شرک و شرّ دارد، اين يعني عصمت.

 در روايات متعددي، معاني زيادي براي فاطمه گفته‌اند؛ ولي در مجموع اين نام را خداي متعال براي حضرت زهرا(سلام الله علیها) قرار داد و خود اين نام حکايت از طهارت فاطمه زهرا(علیها السلام) و جدا بودن ایشان از گناه و بدي و پليدي مي‌کند.

 البته نام فاطمه، قبل از حضرت زهرا(علیهاالسلام) نیز بود، مورخين نوشته‌اند که نام مادر حضرت خديجه بنت خويلد، يعني مادر حضرت زهرا(سلام الله علیهما)، فاطمه بود و همچنین فاطمه بنت اسد، مادر آقا اميرالمؤمنين(علیهما السلام) بود.

 اين نام قبلاً هم بوده، اما براي حضرت صديقه طاهره اين نام از ناحيه حق تعالي معين شده است که حکایت از طهارت و عصمت این بزرگوار دارد.

‌ ‌حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری/روحشان شاد

‌ ‌

می گفت : انجام واجبات ، ترک محرمات .

می گفت : واجبات چیزهایی است که به صلاح شماست در این دنیا.

خودش این دنیا را ساخته بود ، خودش بهتر می دانست ، می دانست که احترام گذاشتن به نفع خودمان است ، می دانست نماز و روزه و صله رحم اول از همه خوبی اش به خود ما می رسد.

ومحرمات چیزهایی است که ضررش اول از همه به خود ما برمی گردد. بددهنی و ناسزاء بدی اش برای گوینده اش است ، دروغ و غیبت ما را کوچک و خار می کند و از مسیر خدا جدا می کند.

که از هر دست بدهی از همان دست می گیری.

کار سخت و زیادی نخواسته بود. همان چیزهایی که به دنبالش بودیم برای زندگی بهتر، به ما معرفی کرده بود.

و در ازایش مژده ی بهشت برینش را به ما داده بود.

در ازای خوب زندگی کردن ، در ازای خوبی به خودمان!

بله …با کریمان کارها دشوار نیست !

سعیده کلانتری/سردبیر راه قرآن

“عبودیت” مهم‌تر از “عبادت"!

عبودیت یعنی: من همان را می‌خواهم که خدا می‌خواهد؛ چه مورد پسندم باشد و چه نباشد!

وَالْعافِينَ عَنِ النَّاسِ

گذرندگان از مردم، عفوکنندگان از خطاهای مردم.

ازاشـتباهات مردم، از خطاهای مردم، از گناهان مردم، از لغزشهای مردم بایـد گذشـت، بایـد صرفنظـر کـرد.

از آن گناهـی نباید صرفنظـر کرد که لغزش نبوده است.

خدا هم از یکچنین گناهی مشکل صرفنظر بکند از آن ِ عمل خالفی نباید صرفنظر کرد که از روی ّ تعمد و عناد انجام گرفته است، اما لغزشها، قصورها که در کار عامۀ مردم فراوان هست قابل گذشتن و عفوکردن است .

برگی از کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن/ مقام معظم رهبری

وجَاهِدْ فِي اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ، وَلاَ تَأْخُذْکَ فِي اللهِ لَوْمَةُ لاَئِم. وَخُضِ الْغَمَرَاتِ لِلْحَقِّ حَيْثُ کَانَ

در راه خدا آن گونه که بايد و شايد جهاد کن و هرگز سرزنشِ سرزنش گران،

تو را از تلاش در راه خدا باز ندارد و در درياى مشکلات براى رسيدن به حق فرو شو هرجا که باشد»

نهج‌البلاغه‌ نامه31