وحدت با تبری منافات ندارد

در مساله وحدت باید حد و مرز‌ها رو بشناسیم تا دچار اشتباه و افراط و تفریط نشیم. از دو جنبه این موضوع رو بررسی می‌کنیم.

۱_اعتقاد(یک امر درونی)
۲_ عمل و رفتار (یک امر بیرونی)

خیلیا این دوتا رو باهم اشتباه می‌گیرن. در اعتقاد ما با اهل‌سنت اختلاف داریم. اختلاف اساسی. و هیچوقت هم کوتاه نمیایم. و از آنچه اونا اعتقاد دارن بیزاری می‌جوییم. این یک مساله اعتقادیه نه عملی و رفتاری. این بحث‌های زیادی که بین موافقا و مخالفای وحدت اتفاق می‌افته بخاطر همینه. چون مساله اعتقادی رو میاریم تو عمل و تبدیل می‌کنیم به رفتار زننده.

تبرّی و بیزاری یک امر قلبی و درونیه و خیلی مهمه. از فروع دین ما هست. کسی که تو تبری و تولی مشکل داشته باشه. نمازش هم قبول نمیشه.

حالا در عمل و رفتار با اهل‌سنت و حتی دیگر ادیان باید چطور برخورد کرد؟
امام صادق(علیه السلام) به زیدبن حشام دستورداد: با غیرشیعه معاشرت کنیم، به دیدارشان برویم، از مریض‌هایشان عیادت کنیم و در تشییع جنازه‌هایشان حاضر باشیم…تا بگویند جعفر چه خوب مردمی را تربیت کرده است (وسایل‌الشیعه ج۸ ص۴۳۰)

یعنی اعتقادت رو تو دلت نگه‌دار. بیزاری از اعتقاد اشتباه دیگران هم داشته باش ولی تو عمل بهترین رفتارو داشته باش. چرا؟

ادامه »

معرفی کتاب جان شیفته از زبان امام خامنه‌ای (روحی فداه)

«قيمت کتاب «جان‌شيفته» «رومن رولان» به مراتب از اين بيش‌تر است؛ هم تاريخ است، هم ادبيات است، هم اخلاق است، هم هنر است. اين کتاب همه چيز است. اين کتاب را من سال‌ها پيش خوانده‌ام.»
جناب آقای محمود اعتمادزاده به‌آذین(م.ا. به‌آذین) از خیلی از نویسندگان و مترجمانی که الان هستند، بهتر است. به‌آذین مترجمی بسیار قوی است؛ به نظر من او از قاضی هم چیره‌دست‌تر است.

 برای دیافت فایل pdf عکس را کلیک کنید

 جان‌شيفته، وضعيت اجتماعي فرانسه در ابتداي قرن بيستم را به تصوير مي‌کشد. نويسنده در طول داستان علاوه‌بر طرح گوشه‌هايي از انقلاب، چگونگي بيداري زنان فرانسه را شرح مي‌دهد.

ادامه »

تحقیق درباره رسول اکرم در متن زیر به تاریخ ولادت حضرت محمد ص پرداخته شده است که به روایت شیعیان هفدهم ربیع الاول و به روایت اهل تسنن دوازدهم همین ماه می باشد شرحی از دوران کودکی ,مراسم نامگذاری و دیگر اتفاقات زندگی ایشان نیز داده شده است 

عموم سیره نویسان اتّفاق دارند که تولّد پیامبر گرامی اسلام – صلی الله علیه و آله- در عام الفیل در سال 570 میلادی بوده است. زیرا آن حضرت به طور قطع، در سال 632 میلادی درگذشته است و سنّ مبارک او 62 تا 63 سال بوده است. بنابر این، ولادت او در حدود 570 میلادی خواهد بود.

اکثر محدثان و مورخان بر این قول اتفاق دارند که تولد پیامبر، در ماه « ربیع الاول » بوده، ولی در روز تولد او اختلاف دارند. معروف میان محدّثان شیعه این است که آن حضرت، در هفدهم ربیع الاول، روز جمعه، پس از طلوع فجر چشم به دنیا گشود؛ و مشهور میان اهل تسنن این است که ولادت آن حضرت، در روز دوشنبه دوازدهم همان ماه اتفاق افتاده است[1].

مراسم نامگذاری پیامبر اسلام

روز هفتم فرا رسید. « عبدالمطلب »، برای عرض سپاسگزاری به درگاه الهی گوسفندی کشت و گروهی را دعوت نمود و در آن جشن باشکوه، که از عموم قریش دعوت شده بود؛ نام فرزند خود را « محمّد » گذارد. وقتی از او پرسیدند: چرا نام فرزند خود را محمد انتخاب کردید، در صورتی که این نام در میان اعراب کم سابقه است؟ گفت: خواستم که در آسمان و زمین ستوده باشد. در این باره « حسان بن ثابت » شاعر رسول خدا چنین می گوید:

فشــــق له من اسمه لیجله فذوالعرش محمود و هذا محمد

آفریدگار، نامی از اسم خود برای پیامبر مشتق نمود. از این جهت خدا « محمود » (پسندیده) و پیامبر او « محمد » (ستوده) است و هر دو کلمه از یک مادّه مشتقند و یک معنی را می رسانند[2].

قطعاً الهام غیبی در انتخاب این نام بی دخالت نبوده است. زیرا نام محمد، اگر چه در میان اعراب معروف بود، ولی کمتر کسی تا آن زمان به آن نام نامیده شده بود. طبقِ آمار دقیقی که بعضی از تاریخ نویسان به دست آورده اند، تا آن روز فقط شانزده نفر به این اسم نامگذاری شده بودند. چنانکه شاعر در این باره گوید:

ان الذین سموا باسم محمّد من قبل خیر الناس ضعف ثمان[3]

کسانی که به نام محمد، پیش از پیامبر اسلام نام گذاری شده بودند، شانزده نفر بودند.

« احمد » یکی از نام های مشهور پیامبر اسلام بود.

ادامه »

در همان سال های نخست پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی،  در نظام آموزش و پرورش یک نهاد «امور تربیتی» با هدف گسترش و تعمیق ارزش های انقلاب اسلامی شكل گرفت و بر همین اساس شهیدان رجایی و باهنر در دوران تصدی وزارت آموزش و پرورش در سال ۱۳۵۹ شمسی اقدام به تاسیس ستادهای امور تربیتی در مدارس كردند تا دانش آموزان را به ارزش های اسلامی ترغیب كنند.

شهیدان رجایی و باهنر در تاریخ هشتم اسفند ماه سال یكهزار و سیصد و پنجاه و نه هجری شمسی، « ستاد امر تربیتی » در مدارس ایران تاسیس کردند.

استمرار و بقای هر جامعه مستلزم آن است كه مجموعه باورها، ارزش ها، رفتارها، دانش ها و مهارت های آن به نسل های جدید انتقال یابد. مهم ترین وسیله این انتقال آموزش و پرورش است و مدرسه مهم ترین واسطه انتقال دانش و مهارت فنی است بر همین اساس در دوره نخست وزیری شهید رجایی و در دوران تصدّی شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش آن ها به تأسیس ستاد های امور تربیتی در مدارس كشور اقدام كردند تا فرهنگ اسلامی را گسترش دهند و دانش آموزان را به حرمت نهادن و عمل به ارزش های اسلامی ترغیب كنند.

پاسداری از ارزش های اسلامی و دستاوردهای انقلاب، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی بین عملكرد عوامل تربیتی، توجّه جدی به نقش معلمان در فعالیت های تربیتی و توجه به نقش دانش آموزان در فعالیت های تربیتی از جمله اهداف ستادهای امور تربیتی است. در جمهوری اسلامی ایران هشتم اسفند ماه روز «امور تربیتی و تربیت اسلامی »، نام گذاری شده است. 

ادامه »

گذری کوتاه بر چگونگی تکامل علمی و فرهنگی اسلام

فرهنگ و دانش افراد جامعه، مهمترین شاخص ارزشی آن به حساب می‌آید. از آنجا که تمام باورهای بنیادی و ساختارهای فکری انسان‌ها برگرفته از فرهنگ‌ آنان است، نقش عمده و سازنده آن را در زندگی انسان نمی‌توان نادیده گرفت.

جایگاه علم و فرهنگ در جامعه بشری به اندازه‌ای حایز اهمیت است که تمام ملل و تشکل‌های جهان را از گذشته تا حال، بر اساس غنای فرهنگی و علمی آن می‌سنجند و برای پی‌بردن به ارزش و جایگاه آنان، از «سنجه فرهنگ و علم» استفاده می‌کنند. بنابراین فرهنگ و علم، ترازی دقیق و مهم در روند بررسی شخصیت‌ها، باورها، روحیه و ارزش آدمی است.

این سنجه در اسلام نیز معنایی ویژه دارد و از جایگاهی قابل توجه برخوردار است. اسلام که از هر عیبی به‌دور است، به جلوه‌های زیبای فرهنگ و ارزش‌های آن توجه خاص داشته، مسلمانان را نسبت به تکامل علمی و فرهنگی ترغیب کرده است.

ارزش تکامل فرهنگی و ترقی علمی را از منظر اسلام زمانی درمی‌یابیم که بدانیم مهمترین معجزه پیامبر اسلام(ص) کتاب است؛ همان کتابی که هیچ شک و ریبی در آن نیست و مایه هدایت تقوا پیشگان است. نیز هنگامی اهمیت این مطلب رخ می‌نماید که بدانیم آغاز رسالت پیامبر اسلام(ص) با فرمان خواندن (اقرأ) شکل گرفته، برای تبیین این فرمان واژه‌هایی مانند «قلم» و «عِلم» به کار گرفته شده است. بنابراین پایه‌های بنیادی و مبانی فکری اسلام، با رویکرد ترقیِ علمی و تکامل فرهنگی انسان‌ها ساخته و پرداخته شده است.

تکامل علمی و فرهنگی از منظر اسلام مصداق‌های گوناگون دارد که برای هریک زمینه‌های مناسب آن، درخور توجه است و اگر بستر مناسب برای رشد و پیشرفت آن فراهم‌نشود، بی‌تردید عقب‌ماندگی و زوال‌فرهنگی بر جامعه اسلامی سایه افکنده‏، پسرفت همگانی جایگزین پیشرفت عمومی خواهدشد.

ادامه »