علّت همه شرافت و منزلت‏ هایی كه خداوند به ایشان عنايت فرموده اين است كه بنده برگزيده حقّ می ‏باشد و هر چه از مقامات و كمالات دارد، به حقّ سبحانه منتسب است و آن را از ناحيه عبوديت به دست آورده است.

به مناسبت ولادت پر برکت حضرت محمد صلی الله علیه و آله در این ماه و در ادامه سلسله مباحث فضائل رسول اکرم )ص( فرازی از زیارت نامه ایشان در روز ولادتشان را که در کتاب اقبال الاعمال، ص 604 آمده است را بررسی می کنیم:

«أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ.»

ترجمه:
گواهى مى‏ دهم كه معبودى جز خداوند يگانه نيست و شريكى براى او وجود ندارد و گواهى مى‏دهم كه حضرت محمّد، بنده و فرستاده‏ى اوست.

عبودیت کمال آفرین

آیت الله سعادت پرور در کتاب نور هدايت در توضیح این بند بیان می کند:
عبوديت؛ ريشه مقامات رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- می باشد، نكته‏ اى كه در ابتداى اين بخش وجود دارد، شهادت به توحيد و يگانگى الهى و بى‏ همتا بودن خداوند و عبوديّت رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- مى ‏باشد، شايد اين بيان براى آن باشد كه كسى گمان نكند، اگر تجليل از رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و منزلت والاى او پس از اين در متجاوز از 35 منزلت مى‏ شود، - صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- شريك و يا معين حضرت حقّ سبحانه مى‏ باشد، بلكه علّت همه شرافت و منزلت‏ها- خداوند به او عنايت فرموده- اين است كه بنده برگزيده حقّ مى‏ باشد و هر چه از مقامات و كمالات دارد، به حقّ سبحانه منتسب است و آن را از ناحيه عبوديت به دست آورده، از اين رو فرموده شده:

«أَشْهَدُ … وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ، وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلِينَ، أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلى‏ أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطّاهِرِينَ الطَّيِّبِينَ.»

ترجمه:
گواهى مى‏ دهم … كه آن حضرت سرور اوّلين و آخرين و سرور پيامبران و فرستادگان است، خداوندا! بر او و نيز براهل‏بيت او، يعنى امامان پاك و پاكيزه، درود فرست.

برترى رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- نسبت به هم خلايق در تمام جهات‏

چند جمله فوق، خلاصه و اجمال فضايلى است كه حضرت صادق- عليه‏ السّلام- براى حضرتش پس از اين به شمار مى ‏آورد؛ چرا كه اگر مى ‏فرمايد: «سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ»، تنها نسبت به رسالت و نبوّت او- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- نيست، بلكه مى‏ توان گفت: تمام‏ فضايل ظاهرى و معنوى اراده شده؛

زيرا همه انبيا- عليهم ‏السّلام-، فضايل ظاهرى و معنوى داشته ‏اند و چون مردم عادى نبوده ‏اند وگرنه ممكن نبود نبوّت و رسالت خويش را به امّت خويش ارايه دهند و نيز به طور اجمال در بخش فوق، فضايل اوصياى حضرتش- عليهم‏ السّلام- بيان شده و به تفصيل و مكرر از آنان و از پيشوا بودنشان بياناتى آمده، تا امّت و پيروان آن حضرت- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- بعد از او- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم-، ديگران را بر ايشان مقدّم ندارند. علاوه، در اجمال و تفصيل، تحيّت بر رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و اهل‏بيتش مقرون به يكديگر قرار داده شده ‏اند تا امت به قرب و منزلت آنان نزد خداوند آگاه شوند.

منبع: خبرگزاری رسمی حوزه علمیه