تربیت عبارت است از فعالیتی منظم و مستمر، در جهت کمک به رشد جسمانی، شناختی، اخلاقی، اجتماعی، عاطفی و در کل پرورش و شکوفایی استعدادهای متربی، به گونه ای که نتیجه آن در شخصیت متربی، به ویژه در رفتارهای او ظاهر خواهد شد که طی آن استعداد های بالقوه متربی به بالفعل مبدل گردد.
 

منظور از دختر در فرهنگ ما :
 

شایان ذکر است که دختر در فرهنگ ما در سه معنا مستعمل است

اول: دختر در برابر والدین (که همه دختران تا پایان عمر فرزند والدینشان هستند)
دوم: معنای دوم محوریت جنس دختر در برابر جنس پسر می باشد که از نظر هویت جنسی در مقابل پسران قرار میگیرند.
سوم:شاخصه سوم برای معنای دختر شخصیت او در مقابل زن است که در این زمینه همسردار بودن یا نبودن جنس مونث و باکره بودن یا نبودن وی قبل و بعد از ازدواج مطرح بوده و فرق دختر و زن در همین امر خلاصه می شود که انسان های مونث را قبل از ازدواج دختر می نامند که موضوع بحث ما همین تعریف سوم است.
 

مسئله تربیت دختران:
 

این روزها خانواده ها در امر تربیت کودک سه دسته اند یا غافل و بی تفاوتند  و امر تربیت فکری، روحی و قلبی کودک را از وظایف خود نمی دانند و دسته ای اغلب با خشونت یا دستورات مکرر به کودکان ایشان را مجبور به تقلید از آداب و سنن مقبول و مطلوب خود می کنند اما دسته ای فرزندان و دختران خود را انسان های با شأن و مقام تلقی کرده و مسئله تربیت آگاهانه و متاملانه و عمیق، مورد اهتمام آنهاست.

جدای از دو دسته اول که مورد تأیید نیستند؛ موضوع بحث ما خانواده های دسته سوم است .
اگر یک خانواده مقید، بخواهد به تربیت دخترش اهتمام ورزد از کجا باید شروع کند؟ از چه الگوهای مدونی باید تبعیت کند؟ چگونه نحوه پوشش مناسب و پیروی از دستوارات دین را به او آموزش دهد؟ چگونه به پرسشهای زمانه که ذهن هر دختری را مشغول میسازد پاسخ مناسب دهد؟

متأسفانه به علل متفاوت (چه از حیث نظر دین شناسان و چه از نظر عرف جامعه و …) نیمی از کودکان و نوجوانان و جوانان ما در سرگشتگی و خلأ نظری و عملی سرگردانند. لذا بسیاری از دختران در پرورش هویت جنسی، ملی و دینی خود مشکل دارند و دچار مرض تقلید از این و آن میگردند. و همواره میگویند کاش پسر بودیم و لباس های پسرانه بر تن می کنند و متأسفانه روز به روز آمار دختران فراری رو به افزایش است که حداقل پیام این حرکات، کلمات و سکنات، آن است که تربیت موجود دختران رو به بن بست است و باید برای این مسئله چاره ای اندیشید!!

خانم”شاهسوند” پژوهشگری که در مورد فرار دختران تحقیق کرده است میگوید: “فرار دختران یک حادثه نیست یک فاجعه است و من پس از یکسال تحقیق در این زمینه دچار افسردگی شدم …. به نظر من علت اصلی فرار دختران ما “فقر فرهنگی” است. در مدارس ما آنقدر که به زنگ ریاضی و علوم و… اهمیت داده می شود به روشن کردن ذهن دختران در مورد خطراتی که سر راه ایشان است آگاهی داده نمی شود ….”
 

لذا در این مبحث به بحث تربیت دختران در دو سطح و با دو هدف خواهیم پرداخت؛

اول: تربیت دختران با توجه به استعدادها که در این مورد تمام تلاش بر آن است که با کشف استعدادهای انسانی از سویی و توانایی های جنسی و صنفی از سوی دیگر، به بارور کردن این قابلیت ها پرداخت. گفتنی است برخی از مسائل تربیتی که جنبه انسانی دارد، خود به خود با تربیت پسران مشابه است. بخش دیگر که متمایز کننده دو جنس زن و مرد است بیان کننده این است که تربیت دختران ویژگی ها و خصایص خاص خود را دارد و در شرایط عادی که هیچ بحران و خطری وجود ندارد یک دختر به عنوان یک انسان و زن، چگونه باید تربیت گردد؟

دوم :تربیت دختران با توجه به آسیب ها: که مربوط به مواقعی می شود که شرایط بحرانی و اضطراری است که در این نگاه، فرض بر آن است که ممکن است دختران از ناحیه عوامل متعددی مورد تهدید  باشند، حال در صورت وقوع خطر و در مقابل آسیب های احتمالی و یا قطعی، چگونه باید دختران را پروراند؟ که بحث مذکور از سویی افراد را در مقابل آسیب ها و خطرات آماده می کند (پیشگیری) و از سوی دیگر، در صورت وقوع مشکل، حل بحران میکند (درمان) .

با توجه به استعدادها، همه ارتباطات انسان در چهار سطح قابل بررسی اند “ارتباط با خود، با خدا، با دیگران و با طبیعت” که در مورد دختران نیز این گونه دسته بندی در در چهار ارتباط یاد شده شناسایی و بارور می شوند.
 

کاری از گروه خانواده باحجاب