تعطيلات سال نو فرصت خوبي براي مسافرت هاي تفريحي، سياحتي و زيارتي بود. شايد شما هم جزء افرادي بوده باشيد که بخشي از تعطيلات نوروز را به سفر رفته ايد. برخي از شما براي سفر، مکان هاي ديدني کشور عزيزمان را که کم هم نيستند انتخاب کرديد و برخي نيز ممکن است به خارج از کشور رفته باشيد و از جاذبه هاي گردشگري کشور مقصدتان لذت برده باشيد.

در روزگار ما و دنياي صنعتي و ماشيني امروز، جاذبه هاي طبيعي همچون کوير و رود و دريا و جنگل، روز به روز جذابيت بيشتري پيدا مي کند و فرح بخشي و لذت فراوان تري را به دنبال دارد. در اين ميان، افراد تمايل دارند طبيعت بکر و دست نخورده و جذابي را پيدا کنند و لذت و آرامش ناشي از بودن در آن محيط را تجربه کنند. اما واقعيت اين است که چنين طبيعت بکر و ايده آلي را امروزه يا پيدا نمي کنيم و يا اگر پيدا کنيم با محدوديت هايي روبه رو هستيم مثلاً يا هزينه ي سفر را نداريم يا به علت موقعيت جغرافياي خاص آن محيط، امکان دسترسي وجود ندارد و يا از لحاظ زماني محدوديت هايي داريم.

اما خبر خوشحال کننده اين است که شما مي توانيد از يک طبيعت بکر و عالي و بطور مشخص از يک رودخانه ي منحصر به فرد، بدون هيچ محدوديتي بهره مند شويد.

دوستان عزيز،
شما مي توانيد بدون هيچ هزينه ي مالي از بي نظيرترين رودخانه اي که بتوانيد تصورش را بکنيد، براي هميشه و تا ابد بهره ببريد. رودخانه اي که نوشيدن از آن، بهجت و شادماني وصف ناشدني را به همراه دارد. همه ي شما مي توانيد از همين امروز جاي خود را در کنار اين رودخانه ي شگفت انگيز و آرام بخش رزرو کنيد. رودي که از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است.

نشانه ي اين رود بي نظير را امام موسي کاظم عليه السلام به ما فرموده اند که:

« رجب، نام نهري است در بهشت که از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است و هرکس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، البته از آن نهر بياشامد.»
(وسائل الشيعه ج 7 ص 350 ح 3)

ماه رجب ماه خدا و ماه عبادت و بندگي بر شما مبارک باد.

WEB: www.hooraei.com

طالبِ خونِ خدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

يابنَ مِصباح الهُدي، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود با تو كنم گريه سرِ قبرِ حسين

در مزار شهدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

همه دم ناله ي من أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِياست

مي زنم تو را صدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

مي زند تو را صدا از سرِ نيزه ها هنوز

سرِ از بدن جدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود ببينمت كنارِ بين الحرمين

سر و جان كنم فدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود از گُلِ رويت بدهي يك صدقه

سرِ راهي به گدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

 غلامرضا سازگار

نقطه آغاز تحول بزرگ جهانی

قرآن خط پایان نیست بلکه نقطه شروع تمدن بزرگ الهی انسانی بر کره زمین است. قرآن عزیز این نکته را در آیات متعددی متذکر شده که اگر انسانها به اجرای کامل کتب آسمانی قیام می کردند وضع زندگیشان بهتر از این بود و برکات مادی و معنوی به ایشان روی می کرد

اگر از شما خواسته می شد این دنیای ملتهب کنونی را به چنان مدینه ی فاضله ای تبدیل کنید برای چنین تغییری چه می کردید؟ متفکران و مصلحان عالم چه کرده اند و تا کنون چه نتیجه ای داشته ایم؟ آیا ثمره مثبت و فراگیری داشته ایم؟

قطعاً خواهید گفت اول از همه، نیاز به یارانی همراه و همدل دارم. بله درست است. امام مهدی علیه السلام نیز 313 نفر یار و پا به رکاب و ذوب شده در اهداف مولایشان دارند! [1] اما بعدش چه؟ برای عموم مردم چه می کردید؟ شاید بگویید هر یک از یارانم را به اطراف و اکناف جهان می فرستادم برای تبلیغ!

بعد از اتفاقاتی که همزمان با ظهور می افتد -خروج سفیانی و فرو رفتن لشگر سفیانی در سرزمین بیداء- حضرت از مکه به سمت مدینه و از آنجا به کوفه می روند و مقرّ حکومتشان را در کوفه بنا می کنند و شروع به آموزش قانون اساسی حکومت جهانی شان می کنند که آن قانون چیزی نیست جز قرآن. آری، قرآن!

اما کدام قرآن؟ قرآنی که همراه با تاویل و تفسیر و شأن نزول و مصادیق آیات باشد. قرآنی که منشأ تفکر و تعقل و تخلق به اخلاق الهی و یاد مرگ و معاد و مشوق علم آموزی و کشف مجهولات و آبادانی زمین باشد. قرآنی که استاد و شاگردش دغدغه عمل به دستورات آن را دارند، چرا که امامشان مجسمه قرآن است و ذوب در قرآن شده است. او و قرآن، معیت و همراهی دارند؛ اینها دو ثقل به یادگار مانده از پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله هستند و این نقطه شروع آن تحول بزرگ جهانی است، آن تحولی که منجر به حکومتی واحد و فراگیر در سراسر عالم می شود. لذاست که حضرتش در کوفه خیمه هایی بر پا می کنند و شیعیانشان به آموزش قرآن خواهند پرداخت.[2] امّا چرا قرآن؟

ادامه »

در روایتی از امام صادق عليه السلام بنا به نقل شيخ مفيد، آمده است:

لا يخرج القائم الا في وتر من السنين سنه احدي او ثلاث او خمس او سبع او تسع:

قائم (عليه السلام) خروج نمي کند مگر در سالهاي فرد: سال اول، يا سوم، يا پنجم، ياهفتم، يا نهم.

و از امام محمد باقر عليه السلام روايت است:

يقوم القائم في وتر من اسنين: تسع، واحده، ثلاث، خمس:

قائم عليه السلام در سالهاي فرد قيام مي کند: نه، يک، سه ‏و پنج.

http://imammahdi.ir/

هرکس حسنه بیاورد، یعنی چیز دیگری نیاورد، آشغال نیاورد، اگر خوبی بیاورد. جزایش بهتر از آن است که کرده است. اندازه اش را نگفته است.

در آیه 70 سوره مبارکه زمر می فرماید: «وَ وُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ» در روز قیامت برای هر کسی هر چه کرده، کاملا پرداخت می شود و برگردانده می شود.

در ادامه می فرماید: «وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ» او آگاه تر است. خود من هم آگاه می شوم. به آنچه که کرده ام آگاه می شوم. او به آنچه که آنها کرده اند آگاه تر است.

در آیه 7 سوره مبارکه تحریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ» ای کسانی که کفر ورزیده اید و با کفر از دنیا رفته اید، عذر نخواهید. امروز جای عذرخواهی نیست.

تنها دنیا است که جای عذرخواهی است. وقتی من دارم در کوچه می روم، می توانم با خدا صحبت کنم. می توانم فارسی هم صحبت کنم. لازم نیست عربی صحبت کنم. وقتی لحاف را روی سرت کشیدی، یک لحظاتی طول می کشد تا خوابت ببرد. می توانی آنجا با خدا صحبت کنی. همین عذرخواهی را آنجا بکنید، اما آن طرف که بروی دیگر نمی پذیرند و عذرها شنیده نمی شود. لذا می گویند «لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ» امروز عذر نخواهید.

چرا این گونه است؟ «إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ» ما هر چه کرده اید را به شما جزا می دهیم.

اینجا در این دنیا می گویند که مثلا از چراغ قرمز عبور می کنید و مثلا ده هزار تومان جرمش است. فردا بیست هزار تومان است. پس فردا سی هزار تومان می شود. اما در قیامت این گونه نیست. نه کم می کنند و نه زیاد. عین عمل شما را به شما تحویل می دهند. «إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ» ببینید می فرماید: مَا كُنتُمْ یعنی آنچه که کرده اید را به شما می دهیم. نه چیز دیگری.

در آیه 51 سوره مبارکه ابراهیم می فرماید: لِیَجْزِیَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ خدای متعال این کارها را می کند تا هرکسی را به آنچه که کرده است جزا بدهد. در ادامه می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ».

عالم آخرت چه عالمی است؟

هرچه ما مطالعه کنیم باز هم نمی فهمیم. یک عالم دیگری است. یک قوانین دیگری آنجا حاکم است. شرایط این جهانی نیست. ببینید مثل می گویم. روز قیامت صد نفر جهنمی دور من هستند. آنها دارند می سوزند و من یک ذره گرما احساس نمی کنم. مگر خودم کرده باشم. اینجا این گونه نیست. خدایی نکرده اگر یک کسی بسوزد، اگر من هم کنارش باشم، من هم می سوزم. این مربوط به این عالم است. آن عالم داستان خودش را دارد.

ادامه »