ما نهج البلاغه می خوانیم

سفره ای آماده برای همه 

چرا هر حرکت خالص برای اتصال دادن مردم به متون اصلی و دستِ اولِ دین، بدون بررسی و تأمل، متهم به تهمت های ناروایی چون ” تفسیر به رأی"، “اخباریگری” ، ” قشریگری"، ” انحراف از دین” و … می شود؟

خداوند قشریّون و اخباریّون را هدایت و آنان که دانسته و عامدانه مصداق ” یُحَرِّفونَ الکَلِمَ عن مَواضِعِه ” و ” مَن فَسَّرَ القُرآنَ برأیِه ” هستند را از درگاه رحمتش محروم نماید. اما هر استفاده از قرآن و نهج البلاغه که تحریف و تفسیر به رأی نیست!!

بگذارید عنان کلام را به دست امام راحل ، حضرت روح الله قدّسَ الله نَفسَه الزّکیّه بسپاریم که کلامش، فصل الخطاب بی همتای عصر ماست.امام خمینی رحمه الله در کتاب شریف ” آداب الصلاه” در بخش آداب قرائت نماز و به بهانه بحث از آداب قرائت قرآن ( چون بخش اصلی قرائت نماز، سوره های قرآن است که در رکعات اول و دوم نماز خوانده می شود) نهیبی عالمانه و شجاعانه می زنند به کسانی که مردم را به بهانه ترس از غلطیدن در درّه هولناک تفسیر به رأی، از هر نوع تأمّل و تدبّر در قرآن کریم محروم کرده و می کنند! عالم نمایانی که روایات مربوط به نهی از تفسیر به رأی را – که معنا و موضوع و مصادیق خاص و روشنی دارد – چنان تعمیم داده اند، که هر نوع برداشت آزاد از قرآن کریم را ولو هیچ ارتباطی به تفسیر ندارد، منع کرده و آن را حرام و مستوجب عذاب جهنّم معرفی می کنند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع

کتاب گنج ناشناخته پدری
 ادامه دارد..