| « اگر بندگی اش را می کردیم چه می کرد؟ | گذری در کوچه های بنی هاشم » |
لبریز عشق
نوشته شده توسطكبري جعفري 14ام فروردین, 1394
شهید سید حبیب صادقی:
هر وقت به فکر خدا و امام زمان مهدی موعود می افتم
این عشق شهادت در وجودم شعله ور می شود.
همچون چیز مکنده ای می خواهد که روحم را بیرون بکشد .
این روح می گوید که ای گوشت های پر از گناه از هم باز شوید
و مرا آزاد کنید برای لمس کردن وعده های خدا.
ای مسلمین در سینه ی شکافته ام بنگرید و ببینید
که قلب چگونه از عشق خدا لبریز است و در طلاطم عشق به مهدی (عج).
ای نفس از من دور شو که زندانی ام کرده ای مرا آزاد کن.
کتاب سال صالحین
سلام دوست عزیز
مطلب زیبایی بود.
در پناه حق.
با سلام
من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم
تو می‌روی به سلامت سلام من برسان
بسم رب الشهداء و الصدیقین و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.
و مپندارید کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند . آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می گیرند.
«ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد.»
«ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیانِ صفِ اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند»
یا علی - علیه السلام -
فرم در حال بارگذاری ...
