نیمه شعبان، سالروز ولادت امام زمان (عج) است. روزی که در ذهن همه شیعیان به عنوان یکی از بزرگ ترین روزها ثبت شده است. در این روز مردم دسته دسته در جشن ها و میهمانی ها و مراسم هایی که به این مناسبت در سطح کشور برگزار می شود شرکت می کنند.

مسجد مقدس جمکران هم در این روز میزبان سیل خروشان مردم علاقه مند به امام زمان (عج) است که دسته دسته به این مسجد می آیند و دوش به دوش هم برای ظهور امام دعا می کنند.

یکی از گروه هایی که همیشه در برگزاری جشن های نیمه شعبان از دیگران پیشی می گیرد، گروه کودکان و نوجوانان ایران است. آن ها همیشه در این روزها، فعالیت زیادی برای بهتر برگزار شدن این مراسم انجام میدهند.

کار آماده سازی جشن های نیمه شعبان اگر برای همه از دو سه روز مانده به جشن آغاز شود، اما برای بچه ها از یک یا دو هفته زودتر آغاز می شود. آذین بندی خیابان ها، کوچه ها و سردر مغازه ها و خانه از اولین کارهایی است که نوجوانان در این روزها به آن مشغولند.

یکی از کارهای دیگری که از گذشته در مراسم های نیمه شعبان بچه ها، رونق داشت، مراسم چراغانی و ساختن مجسمه های جورواجور و بعضی وقت ها هم عجیب و غریب بود. ساختن، شیر، پلنگ، بز، سوسمار، اژدها و خیلی چیزهای دیگر از جلمه کارهایی بود که بچه ها برای بهتر کردن مراسم چراغانی شان انجام می دادند.

یکی دیگر از کارهایی که خیلی وقت ها بچه ها را در کوچه و بازار مشغول به انجام دادن آن می بینیم، جمع آوری کمک برای تهیه هزینه های برگزاری چراغانی و مراسم های ویژه روز ولادت امام زمان (عج) است.

از دیگر کارهایی که در این مراسم از گذشته هم انجام می شد، مراسم جشن، پای چراغانی امام زمان (عج) در محله های مختلف در شهرهای ایران است که همیشه شور و حال خاصی به محله ها و شهرها می دهد.

غیر از این مراسم ها، بچه های ایران همیشه در جشن هایی که در مدارس، حسینیه ها، مساجد و هیات های مذهبی که در سطح شهرهای کشور برگزار می شود، حضور فعال دارند و باخواندن سرود و شعر و شرکت در برنامه های مذهبی، علاقه خود را به امام زنده خود نشان می دهند.

نکته اول

سوال اصلی اینجا است که اصلا چرا این روز را جشن می گیریم؟ دلیل برگزاری این همه جشن و مراسم چیست؟ اصلا قرار است بعد از برگزاری این جشن ها چه اتفاقی بیافتد؟

جواب این سوال ها تنها در یک جمله خلاصه می شود که آن هم «نشان دادن علاقه شیعیان به امام زمان (عج) که راهنمای انسان ها به سوی خداست» می باشد. ما در این جشن ها شرکت می کنیم تا با نشان دادن علاقه خود به امام، راهی برای نزدیک شدن دل های مان به خدا پیدا کنیم.

هر شیعه باید به نوعی علاقه خود را به امام زمان (عج) که هم اینک زده اند و شاهد و ناظر اعمال هستند نشان دهد. اما نشان دادن علاقه خود به امام راه های مختلفی دارد که یکی از آن ها برگزاری مراسم جشن در شب میلاد حضرت است.

برگزاری جشن حرکت بسیار خوبی برای نشان دادن میزان علاقه ما به امام است. اما اینکه با برگزاری مراسم جشن، همه چیز تمام می شود و رابطه ما هم با امام زمان (عج) قطع می شود؟ نه خیلی واضح است که اینطور نیست. پس حتما در برگزاری این جشن ها حکمتی هم وجود دارد که همه ما باید به آن توجه داشته باشیم. نزدیکی به خدا و رضایت امام زمان (عج) از همه چیز مهم تر است پس هر جشن یا مراسمی که به این اسم برگزار می شود اول باید ما به خدا و امام زمان (عج) نزدیک کند و هم اینکه حضرت را از ما راضی کند.

 

نکته دوم
سوال دیگر این است که بهترین جشن چه جور جشنی است؟

برای اینکه بفهمیم بهتری جشنی که می شود برای امام زمان (عج) گرفت، چه جور جشنی است باید خیلی چیزها را نگاه کنیم و با یک حساب سرانگشتی بتوانیم به این نتیجه برسیم که آیا این کاری که ما الان داریم برای امام انجام می دهیم خوب است یا نه.

مهم ترین چیزی که در برگزاری یک جشن، آن هم برای شادی امام زمان (عج) وجود دارد، برگزاری مراسمی است که در آن، هم ما به امام و خدا نزدیک شویم و هم اینکه بتوانیم دیگران را هم به امام زمان (عج) پیوند بزنیم و اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده مان توجه زیادی به این مسایل نداشت، دل او را به این سمت متوجه کنیم.

 

نکته سوم

سوال دیگر این که چه طور می توانیم چنین جشنی را برگزار کنیم؟

این سوال هم یک جواب واضح دارد که البته نمی شود آن را به این راحتی ها هم به زبان آورد. چون جواب دادن به این سوال به این نیاز دارد که ببینیم کسانی که می خواهند جشن برگزار کنند، آیا خود را برای برگزاری آن تا چه حد آماده کرده اند و اصلا می خواهند، چه طوری آن را برگزار کنند. باید بدانیم که تنها جشنی می تواند ما را به امام نزدیک کند که در آن خبری از گناه و کارهای ناشایست نباشد.

برای اینکه خیلی وقت خود بچه هایی که این جشن ها را برگزار می کنند هم نمی دانند خیلی از کارهایی که در این جشن ها انجام می دهند، گناه دارد و هیچ وقت امام زمان (عج) هم راضی نیست که این جور جشن ها را که باعث گناه می شود را به اسم حضرت برگزار کنند.

 

 نکته چهارم

چه جشن هایی است که در آن ها بیشتر گناه می شود؟

این سوال از مهم ترین سوال هایی که دانستن جواب آن می تواند نه در این مساله بلکه در همه مسایل به ما کمک کند تا راه درست را از نادرست جدا کرده و همیشه به دنبال حقیقت برویم چون خیلی از اما بدون اینکه خودمان هم بفهیم، در دام گناه گرفتار می شویم. در اینجا سعی می کنیم چند نمونه از جشن هایی که بیشتر در آن ها گناه می شود تا ثواب را برای شما مثال بزنیم.

 

مجسمه سازی
مجسمه سازی از قدیم هم در مراسم های نیمه شعبان رسم بود. البته نه اینکه از خیلی قدیم ها. هنوز هم در خیلی جاها به جای چراغانی و حجله شادی میلاد امام زمان (عج) خیلی از بچه ها با کمک بزرگتر ها، مجسه های گچی می سازند. مجسمه فیل، سوسمار، سگ و اژدها، همیشه در چراعانی های محله های ما دیده می شود بدون اینکه کمی فکر کنیم که آیا این کار خدمت به امام زمان (عج) یا باعث ناراحتی حضرت است.

اینجا نمی خواهیم بگوییم هر کاردستی که در این جشن ها توسط بچه درست می شود، بد است. اما خیلی وقت ها مجسمه هایی در این مراسم ساخته می شود که اصلا در شان امام نیست و خیلی روشن است که امام هم دوست ندارد که مجالسی که نام ایشان برگزار می شود به گناه آلوده باشد.

شاید سوال بپرسید که چرا مجسمه سازی در شان مجلس امام زمان (عج) نیست. در جواب به این سوال باید گفت که وقتی می توان مجالس اهل بیت (ع) را به شکل بهتری با رعایت اصول هیات داری برگزار کرد، چرا باید به این شکل مجلس گرفت. آیا این شکل از جشن با ساختن مجسمه حیوان درنده و خزنده که شاید مجسمه سازان هم ندانند که ساختن این مجسمه چه کمکی به ظهور زودتر امام می کند، فایده هم دارد. این کار در صف کارهای بیهوده قرار می گیرد. از طرفی اگر یک کسی که مسلمان نیست برای دیدن این جشن به ایران بیاید و به جای جشن بیاد امام، این مجسمه ها را ببیند، آیا این کار به فرهنگ انتظار ضربه نمی زند؟

 

مجالس شادی غیردینی

مجلس داری برای اهل بیت (ع)، هم در مراسم شادی و چه در مراسم عزای ایشان باید با رعایت اصول دینی انجام شود. شکل اصلی هیات و جشن برای ائمه به خصوص امام زمان (عج) باید به سبکی باشد که اگر کسی از بیرون به این مجلس وارد شود، رنگ و بوی خدا را از مجلس دریافت کند.

 

یکی از بدترین کارهایی که برخی از افرادی که متاسفانه آگاهی زیادی از دین ندارند در مجالس شادی به خصوص نیمه شعبان انجام می دهند، برگزاری مجالس شادی و رقص و پخش آهنگ های رقص آور در مراسم است. این کار قلب امام زمان(عج) را به درد می آورد. چون با اینکه این کار در هر مجلسی حرام است اگر در مجلسی که به اسم امام برگزار می شود، انجام شود، گناه بزرگتری است.

 

 آزار دیگران

بسیاری از مراسمی که در کشور ما برگزار می شود، به خاطر آنکه به دیگران احترام گذاشته نمی شود به جای آنکه باعث خیر و شادی و رحمت باشد، باعث ایجاد مزاحمت می شود. این مساله چه در برنامه های عزاداری و چه در برنامه های شادی دیده می شود. شاید بسیاری از مردم به دلیل بیماری نتوانند صدای کر کننده این مجالس را که تمام محله آن را می شنوند تحمل کنند. این کار حرام است. یعنی عده ای برای اینکه یک کار مستحب و ثواب انجام دهند، یک نفر را از خود ناراحت می کنند که این کار هم حق الناس است که باید در آن دنیا از آن مسلمان حلالیت بگیرند و هم اینکه عمل حرامی را انجام داده اند.

پس نباید برای مردمی که در کوچه محل جشن زندگی می کنند، مزاحمت ایجاد کنیم که این کار هم از نظر دین بسیار بد و حرام است.

 

 نکته پنجم

بهترین جشن برای اهل بیت (ع) به خصوص نیمه شعبان، چه جشنی است؟

در اینجا باید به خیلی از مسایل توجه کرد. اول اینکه، باید الگوی خود را از اهل بیت (ع) و بزرگان دین بگیریم. برای انجام هر کاری باید به سبک و شیوه بزرگان نگاه کرد و دستور کار را از آنان گرفت. دراین جا باید به مجالس شادی و عزایی که امامان ما برگزار می کردند به خوبی نگاه کنیم و از ایشان الگو بگیریم. بعد از آن باید به مراسمی که بزرگان دین برگزار می کنند نگاه کنیم و از راه هایی که آنان به ما می گویند برویم تا خدایی ناکرده دچار گناه نشویم.

هر مجلسی نشان دهنده شخصیت صاحب مجلس است. وقتی مجلسی برای امام زمان (عج) برگزار می کنیم باید شأن امام را در نظر بگیریم. شاید ما بعضی وقت ها غرق در بازی های کودکانه باشیم ولی هیچ وقت نباید فراموش کنیم که وقتی در این مجالس حضور پیدا می کنیم و یا اینکه برای میلاد حضرت، چراغانی برپا می کنیم باید به گونه ای رفتار کنیم که اگر همین الان امام در مجلس ما حضور بیابند، خجالت زده نشویم.

 

خبرگزاری حوزه