آمدم آب به خیمه برسانم که نشد

چقدر غصه وغم خوردم از این غم که نشد

تیر نامرد اگر یاور مشکلم می شد..

می شد این آب شود چشمه زمزم که نشد

حیف شد چیز زیادی به حرم راه نبود

سعی کردم بدنم را بکشانم که نشد

تا دو دستم به بدن بود علم بر پا بود

خواستم حفظ شود بیرق و پرچم که نشد

سعی کردم که نیفتم ز روی اسب ولی

ضربه آنقدر شتابان زد و محکم که نشد

گفتم این لحظه آخر که در آغوش توام

لا اقل روی تو را سیر ببینم که نشد

هر دو دست و سر و چشمم به فدای سرتو

هر چه آمد به سرم نصف شما هم که نشد

بگو از من به رقیه که حلالم بکند

آمدم آب به خیمه برسانم که نشد

بزرگترین ثروتم را که عزاداری بر حسین علیه السلام است

نذر کرده ام برای بزرگترین حاجتم: ظهورِ منتقمش…

“عزادارم…" 

به نیت فرج صاحب عزا

اللهم عجل لولیک الفرج

‏گرچه این شهر شلوغ است ولی باور کن

آنچنان جای تو خالیست صدا می‌پیچد

“یا الله! بدمِ المظلوم…

عجّل فرج المظلوم…”

 یک آیـه یـک نکتـــــه 

✨دنیای شیرین و تلخ✨

 صدف جانوری است که معمولا در عمق دریا‌ها زیست می‌کند یک تور بسیار ظریف و نازکی اطراف دهانش قرار دارد و خوراکی‌هایی که می‌پسندد اجازه می‌دهد از آن تور عبور بکنند و وارد دهانش شوند در حقیقت یک صافی محسوب می‌شود  ولی گاهی وقت‌ها یک شن ریزه‌ها و سنگ ریزه‌هایی از روزنه‌های این تور عبور می‌کند و وارد دهان صدف می‌شود، صدف بلافاصله شروع به تشرح می‌کند یک ماده و مایع لزج و چسبانکی از خودش ترشح می‌کند دور تا دور و گرداگرد آن شن ریزه را احاطه می‌کند، وقتی که سفت و سخت شد به آن مروارید می‌گویند،  اگر درشت باشد به آن لولو می‌گویند اما اگر خیلی درشت نباشد ریز باشد مرجان می‌گویند.

يک سنگریزه از تور و صافی صدف  گذشته و ترشحات صدف به آن رسيده و تبديل به لولو و مرجان شده است، اين صدف هم در درياهای شيرين است هم در درياهای تلخ و شور يعنی منحصر به درياهای شيرين نيست همه جا هست و سنگريزه و شن ريزه در هر دريايي که باشد چه دريای شور چه شيرين اگر خودش را به دامان صدف برساند می‌تواند لولو و مرجان باشد.

 اين يک نکته‌ای است که قرآن به آن اشاره دارد: «مَرَ‌جَ الْبَحْرَ‌يْنِ يَلْتَقِيَانِ» دو دريای شور و شيرين هستند که با هم تلاقی می‌کنند ولی هيچ کدام به حريم ديگری تجاوز نمی‌کنند، از هر دو اين‌ها لولو و مرجان بيرون می‌آید و مختص دریای شیرین نیست قرآن دنيای ادب است و از ادب‌های قرآن این است که معمولا مستقيم صحبت نمی‌کند.

قرآن می‌فرماید دريای شور، درياي شيرين، صدف، لولو و مرجان ولی منظورش اين‌ها نيست منظورش از دريا دنيا است. دنيای من و شما که ممکن است دنيای يکی شيرين باشد و دنيای دیگری شور و تلخ باشد يکی در رفاه و راحتی باشد يکی در سختی و محنت و بلا باشد.

ادامه دارد…