ما با قرآن، این کتاب الهی خیلی فاصله داریم. درواقع، به خودمان ظلم می‌کنیم. فرصت اجرای کارهای بسیاری در زمینۀ قرآن وجود دارد.

نهج‌البلاغه، که برادر قرآن است، بخشی از فرمایشات حضرت آقا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است. در این کتاب می‌بینید که چطور این حضرت درمقابل قرآن و آورندۀ آن، رسول خدا (ص)، خضوع می‌کند. ببینید اهل‌بیت چقدر با قرآن اُنس داشتند و چقدر آن را تلاوت می‌کردند.

گاهی اسیر توهم هستیم. گاهی با خیالات خود زندگی می‌کنیم و نمی‌توانیم با قرآن ارتباط ایجاد کنیم. این مشکل قابل‌ رفع است،

با کثرت تلاوت، توجه بیشتر و اجرای مقدماتی که دارد. گاهی که باید مطالعه کرد، مطالعه کنیم. گاهی که باید ترجمه‌ اش را خواند، بخوانیم. گاهی که باید تفسیر خواند، بخوانیم و با این کتاب الهی آشنا شویم.

در قیامت، این‌ها دستگیر ما هستند. دست ما را می‌گیرند و رشد می‌دهند.

پس با قرآن فاصله نداشته باشیم.

حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلكه آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می‌آید.

در سال روز نهم ربیع الاول كه یادمان آغاز امامت ولی عصر علیه السلام است، تصمیم گرفتیم در چند سطر كوتاه به رخ دادهایی كه پس از شهادت امام حسن عسكری علیه السلام در سامرا روی داد، اشاره كنیم.

 هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری علیه‌السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام یازدهم افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه‌های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری كردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.

عثمان بن سعید عمری، به نمایندگی از حجت بن‌الحسن علیه‌السلام متصدی غسل و كفن و دفن حضرت شد و بر اساس گفته شیخ صدوق، خود امام زمان علیه‌السلام با كنار زدن عمویش جعفر كه قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارش نماز خواند.

حكومت عباسی از مدت‌ها پیش بر اساس سخن رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این كه مهدی فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل كرده بود. پس از شهادت امام كم كم خبر فرزندی به نام مهدی علیه‌السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه‌السلام به نتیجه نرسید.

عثمان بن سعید، نائب اول امام بود و با آغاز غیبت ولی عصر علیه السلام توقیعات حضرت را به شیعیان می‌رساند. از همین زمان بود كه شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند.

آغاز غیبت صغرا مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی علیه السلام بود تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان كه به اشتباه خود پی می‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دیندار بمانند.

در دوران غیبت صغرا چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام علیه السلام و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌كه خواهیم دید، همه آنها معروف و سرشناس بوده‌اند. آنان احكام دین را از وجود اقدس امام زمان علیه السلام گرفته و در اختیار شیعیان می‌گذاشتند. سؤالات [كتبی و شفاهی] ایشان را به حضور امام زمان علیه السلام برده و سپس پاسخ را به شیعیان می‌رسانیدند و همچنین، وجوه شرعی شیعیان را با وكالتی، كه از امام داشتند، می‌گرفتند [و به حضرت تحویل می‌دادند یا با اجازة ایشان مصرف می‌كردند] آنان جمعی بودند كه امام حسن عسكری علیه السلام در زمان حیات خود عدالتشان را تأیید فرمود و همه را به عنوان امین امام زمان علیه السلام معرفی كرد و بعد از خود، ناظر املاک و متصدی كارهای خویش گردانید، و آنها را با نام و نسب به مردم معرفی نمود.

http://aftabnews.ir

جامعه شناسان و روان شناسان این را پذیرفته اند که سبک زندگی متأثر از نوع باورها و ارزش هاست و فاصله ای بین اینها نیست. بنابراین، علت تامّه رفتار و سبک زندگی، باورها و ارزش هاست.

هویت انسان یک هویت سه لایه است که لایه زیرین آن، جهان بینی یا باورها و اعتقادات فرد است؛ لایه میانی، ارزش ها و ایدئولوژی است و لایه روئین، بیرونی و ملموس، رفتار ظاهری انسان است. امام علی (ع) در خطبه 154 نهج البلاغه می فرماید:

«و اعلم أن لکل ظاهر و باطناً علی مثاله فما طاب ظاهره طاب باطنه و ما خبث ظاهره خبث باطنه. .. واعلم انّ لکل عمل نباتاً و کلّ نبات لا غنی به عن الماء والمیاه مختلفة فما طاب سقیه طاب عرسه وحلت ثمرته وما خبث سقیه خبث غرسه وامرت ثمرته»

هر ظاهر و هر امر ملموس بیرونی، باطن و درونی مثل خودش دارد. کسی که ظاهرش پاکیزه و طیب باشد باطنش هم پاکیزه است و کسی که ظاهر خبیث و آلوده ای دارد باطنش هم آلوده است؛ (یعنی ظاهر، معلول و محصول میوه باطن است) هر عملی مثل گیاهی است که رشد می کند و هر گیاهی نیازمند به آب است (یعنی باطن را به آب تشبیه می کند) و آب هایی که به گیاه یا درختان داده می شود مختلف است؛ اگر آن آب پاکیزه و طیب و طاهر باشد، میوه آن هم پاکیزه و طاهر است؛ اما اگر آن آب آلوده باشد، ثمره تلخ و میوه تلخ در پی خواهد داشت.

فردی به محضر امام حسین (ع) آمد و از عصیان و آلودگی خود به گناه گفت و از آن حضرت تقاضا کرد برای رهایی از این وضعیت راهی در اختیار او قرار دهد. امام این سبک زندگی را معلول ضعف ایمان او دانست. چون نگاه به توحید و معاد ضعیف است، رفتارش متناسب با آن شکل نگرفته است، لذا باید باورها را تقویت کند.

امام حسین (ع) در جواب فرمود: پنج روش را می گویم؛ آزاد هستی هر شیوه ای را که خواستی انتخاب و انجام دهی، به طوری که در سبک زندگی تو چیزی به نام حلال و حرام و گناه و ثواب وجود نداشته باشد.

ادامه »

بشر امروز نيازمند الگويي است كه او را از اين روزمرگي نجات دهد، الگويي كه او را فراتر از تفسير مادي حيات ببرد و اين الگو رفتار و كردار پيامبر خاتم حضرت محمد(صلي الله عليه وآله) است.

دانستن تاريخ دقيق ولادت و وفات آن حضرت، روزهاي زندگي، تعداد همسران يا فرزندان و جنگهاي حضرت و.. گرچه مفيد است اما آنچه امروز بدان نياز داريم دانستن اصول اخلاقي اوست. شناخت ماهيت حركت و دعوت او. رفتار و كردار پيامبر(ص) در همه جهات براي همگان الگو و اسوه كامل است

از رفتارهاي فردي اش: ادب ورزي، امانتداري، پوزش پذيري، حق گرايي، حياورزي، راستگويي، خوش خلقي، فروتني و… تا

رفتارهاي اجتماعي اش: قانون مداري، گشاده دستي، گشاده رويي، مشورت پذيري، همزيستي با اقشار مختلف اجتماع و… از عبادتش با خدا تا رفتارش با طبيعت همه و همه الگو و سرمشق است كه براي رسيدن به سعادت دنيوي و اخروي مي توان به آن تمسك جست.

قرآن پيامبر(ص) را اسوه و الگويي معرفي مي كند كه پيروي از او سعادت دنيا و آخرت را به همراه دارد كه براي رسيدن به اين سعادت بايد در همه زمينه ها او را الگو قرار داد. اسلام دين خاتم است كه سرانجام بر جهان حاكم خواهد شد.

پيامبر اعظم(ص) نيز آخرين فرستاده و رسول خداست كه براي هدايت بشر آمده است، لذا تنها پيامبر مسلمانان نبوده و نمي باشد بلكه پيامبر جهانيان است و رسالتش هدايت تمامي انسانهاست پس در حقيقت الگو و سرمشقي براي جهانيان مي باشد. مقاله حاضر كه از مركز فرهنگ و معارف اخذ گرديده درصدد تبيين اين موضوع است كه از نظر خوانندگان عزيز مي گذرد.

نقش الگو در خودسازي و جامعه سازي

در خودسازي فردي و تربيت هاي اجتماعي، «نمونه عملي» سهم عمده اي را بازي مي كند. نمونه عملي در حقيقت همان الگوها و سرمشق هايي است كه آرمان ها و وعده وعيدهاي يك مكتب در وجودشان تبلور يافته است. الگوگيري، روش و سيره همه انسان ها است. انسان از هنرها و ارزش هاي ديگران متأثر شده و خو مي پذيرد. الگوها در حقيقت آيينه تمام نماي صفات الهي اند كه بر همگان حجت و راهنما باشند.

در شيوه معرفي الگو، ارزش هايي كه آدمي را به كمال مي رساند مطرح شده و نمونه عيني آن ها به تصوير كشيده مي شود.

لذا بهترين و پايدارترين اين شيوه بهترين روش براي ترويج حق است كه پس از گذشت سالها و حتي قرن ها، هم چنان ارزش خود را حفظ كرده است اما شيوه هايي كه از حقيقت و واقعيت تهي باشند، با گذر چند صباح بي رنگ شده و رسوايي آنها آشكار خواهد شد.

ادامه »

چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟

اگر ما تابلویی از کارنامه و اهداف والای حضرت را ببینیم، حتماً منتظر آن حضرت خواهیم شد.

گوشه ای از کارنامه حضرت، در دعای ندبه وجود دارد که برخی از آن‌ها عبارتنداز:

♦️ ریشه ظلم را می‌کند:«اَینَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَة».

♦️انحرافات و کجی‌ها را درست می‌کند: «اَینَ الْمُنْتَظَرُ لِاِقامَةَ الْاَمْتِ وَ اَلْعِوَجْ».

♦️ستم و تجاوز را از بین می‌برد: «اَینَ الْمُرْتَجی لِازالةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوانْ».

♦️کتاب و حدود الهی احیا می‌شود: «اَینَ الْمُؤمِّلُ لِاِحْیاءِ الْکِتابِ وَ حُدُودِه».

♦️شوکت متجاوزین در هم شکسته می‌شود: «اَینَ قاصِمُ شَوْکَةِ الْمُعْتَدینْ».

♦️رشته‌های دروغ و افترا قطع می‌شود: «اَینَ قاطِعِ حَبائِلِ الْکِذْبِ وَ اَلْاِفْتِراءْ».

♦️اولیای الهی عزیز و دشمنان ذلیل می‌شوند: «اَینَ مُعِزَّ الْاَولْیاءِ وَ مُذِلُّ الْاَعداءْ».

♦️افکار و سخنان متفرقه بر محور تقوا جمع می‌شود: «اَینَ جامعُ الْکَلِمَةِ عَلَی التَّقْوی».

ادامه »