حضرت والد[آیت الله ناصری حفظه‌الله] می‏ فرمودند: مدرسه آخوند در نجف یک متولّی داشت که به طلبه ‏ها بسیار سخت می ‏گرفت. آن زمان، برق خیلی کم بود. روزی یکی از طلبه‌ها چراغ اتاقش را روشن می‏ گذارد و می ‏رود. متولّی خیلی ناراحت می‏ شود و شروع به داد و بیداد می‏ کند و به آن طلبه می‌ گوید: چرا چراغ اتاق را روشن گذاشتی و رفتی؟ آن طلبه هم جرأت نمی‏ کند حرفی بزند؛ امّا به اتاق می‌رود و چراغ را روشن می ‏گذارد و می ‏خوابد تا متولّی را مثلاً اذیت کند.

او در خواب، امام زمان علیه‌السلام را می ‏بیند و حضرت می‏ فرمایند: چراغ را چرا روشن گذاشتی؟ می‏ گوید: آقا من چهل هفته مسجد سهله آمدم و شما را ندیدم! می‌ فرمایند: چراغ را چرا روشن گذاشتی؟ می‌ گوید: آقا چقدر من سهله آمدم، گریه کردم، نماز خواندم؛ امّا شما را ندیدم. حضرت دوباره فرمودند: ما شما را آن‌جا ندیدیم، چراغ را چرا روشن گذاشتی؟   

عالم باطن، غیر از جسم و ظاهر است. حضور  و محضر لازم است. گویا غیر از حضور جسمی، محضر می ‏خواهد؛ یعنی درک و توجه لازم است. بعید است که حتی یکی از جمکران‏ رفتن‌ها بی‏ جواب بماند؛ ولی باید حضور و محضر باشد.

این‌که فرمودند: شما یک قدم بیایید ما ده قدم می ‏آییم،[۱] صدق است. اگر انسان، در تشرفات نگاه کند، می ‎بیند که اکثر تشرفات برای افرادِ ساده و باگذشت است.

گاهی هم یک زاویه ‏ای از این ساد‌گی یک نوع بُلهی هست از نظر مردم که در روایت آمده است: اکثر اهل بهشت را بُلَها تشکیل می‌ دهند.[۲]

ادامه »

نزد امام زمان چه جایگاهی داریم؟

فرمولی که امام رضا علیه السلام یادمان داد تا بفهمیم نزد امام زمان چه جایگاهی داریم؟

حسن بن جَهْم نقل می کند : به امام رضا علیه ‏السلام گفتم : مرا از دعا فراموش می كنی .

حضرت فرمود : «گمان مى ‏كنى كه من فراموشت مى‏ كنم ؟.»

اندكى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم : او براى شیعیانش دعا مى ‏كند و من نیز از شیعیانش هستم . آن‏گاه گفتم : نه ، فراموشم نمى ‏كنی .

فرمود : از كجا فهمیدى ؟

گفتم : من از شیعیانت هستم و تو برایشان دعا مى ‏كنى .

فرمود : «آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى ؟».

گفتم : نه .

فرمود : «هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جایگاهى دارى ، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم.»

منبع:

اصول کافی جلد چهارم ص 270
__________________

به راستے او چه نقشے در زندگی من دارد ؟!…

نامیدن امام هشتم(ع) به نام رضا(ع) چند دلیل دارد که نخستین علت آن است که ایشان در آسمان مورد رضایت خداوند و در زمین مورد رضایت خاتم پیامبران (ص) و امامان معصوم (ع) بودند.

نام اصلی امام هشتم (ع) “علی” است اما ایشان به نام “رضا” شهرت پیدا کرده اند و تمامی علاقمندان به خاندان اهل بیت (ع) این حضرت را امام رضا(ع)می نامند.

نامیدن امام هشتم(ع) به نام رضا(ع) چند دلیل دارد که نخستین علت آن است که ایشان در آسمان مورد رضایت خداوند و در زمین مورد رضایت خاتم پیامبران (ص) و امامان معصوم (ع) بودند.

یکی دیگر از دلایل شهرت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به نام “رضا” این است که تمامی افراد و حتی مخالفان، ایشان را پسندیدند و آن حضرت مورد رضایت همگان بودند.

امام رضا(ع) همواه راضی به رضای پروردگار و از این خصلت ارزشمند به طور کامل برخوردار بودند. راضی بودن به رضای خدا در این امام بزرگوار در حالی اتفاق افتاد که بندگان معمولی در بسیاری از شرایط، ناراضی هستند و خدا را بابت نعمت های بیشماری که به آن ها عطا کرده است، شکر نمی کنند.

برخی به اشتباه دلیل نامیدن امام هشتم(ع) به نام “رضا” را ناشی از رضایتمندی ایشان از ولایتعهدی برای مأمون عنوان کرده اند در حالی که امام جواد (ع) این موضوع را رد کرده اند و به صراحت از موضوع رضایت پروردگار و معصومان (ع) از این حضرت به عنوان دلیل نامیدن ایشان به نام “رضا” سخن گفته اند.

امام نهم(ع) همچنین به این موضوع اشاره کرده اند همانگونه که دوستان امام رضا (ع) از ایشان رضایت داشتند، دشمنانشان هم از ایشان راضی بودند و این نکته به خوبی روشن می کند که این امام بزرگوار با اخلاق و منش جذاب خود، انسان ها را با کشش زیادی به سوی خود جلب می کردند.

امام هشتم (ع) همچنین لقب های دیگری مانند “رضا"، ” صابر"، ” رضی” و ” وفی” داشتند، اما در میان این لقب ها، “رضا” از سایر آنها مشهورتر است.

با توجه به اینکه بسیاری از مومنان به دلیل علاقه ویژه به امام هشتم (ع) نام فرزند خود را “رضا” می گذارند، بهتر است به ابعاد شخصیتی و رفتاری این حضرت نیز توجهی ویژه داشته باشند و در امور مربوط به اخلاق و رفتار نیز همواره ایشان را الگوی خود قرار بدهند و از ایشان پیروی کنند.

منبع:سایت حوزه به نقل از میزان

حکایت

مردی وارد کاروانسرایی شد تا کمی استراحت کنه، کفشاشو گذاشت زیر سرش و خوابید، طولی نکشید که دو نفر وارد آنجا شدند !

یکی از اون دو نفر گفت: طلاها رو بزاریم پشت اون جعبه..

اون یکی گفت: نه اون مرد بیداره وقتی ما بریم طلاها رو بر میداره..

گفتند: امتحانش کنیم کفشاشو از زیر سرش برمیداریم اگه بیدار باشه معلوم میشه..!

مرد که حرفای اونا رو شنیده بود، خودشو بخواب زد، اونها کفشاشو برداشتن و مرد هیچ واکنشی نشون نداد..!

گفتند: پس خوابه! طلاها رو بزاریم زیر جعبه…

بعد از رفتن آن دو، مرد بلند شد و رفت که جعبه طلای اون دو رو برداره اما اثری از طلا نبود و متوجه شد که همه این حرفا برای این بوده که در عین بیداری کفشهاش رو بدزدن!!

یادمان باشد در زندگی هیچ وقت خودمان را به خواب نزنیم که متضرر خواهیم شد…

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی : به دلیل جایگاه والای معنوی که حضرت معصومه(س) نزد خداوند دارند، ایشان یکی از کسانی خواهند بود که در قیامت مؤمنان گناهکار را شفاعت می‌کنند.

آیت‌الله محمد حسین احمدی فقیه یزدی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: خداوند در آیه 70 سوره اسراء می فرمایند «به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم، و آنان را در خشکی و دریا [بر مرکب هایی که در اختیارشان گذاشتیم] سوار کردیم، و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم، وآنان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری کامل دادیم.»

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این آیه شریفه مقام والای انسان را نشان می دهد، جایگاهی که هیچ موجودی به جز انسان ندارد و نمی تواند به آن دست پیدا کند.

وی افزود: کرامتی که خداوند به همه انسان ها داده است، ظرفیتی برای رشد فکری و روحی است. اگر انسان ها کارهایی را انجام دهند که متناسب با فطرت انسانی باشد، به این کرامت تکامل می بخشند و اگر در مسیر عکس حرکت کنند و تنها پاسخ گوی غرایزشان باشند، به جایگاهی می رسند که به تعبیر قرآن از چهارپایان بدتر می شوند.

احمدی فقیه یزدی اظهار داشت: خداوند در آیه 179 سوره اعراف می فرمایند «در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‏ ايم [چرا كه] دلهايى دارند كه با آن [حقايق را] دريافت نمى كنند و چشمانى دارند كه با آنها نمى ‏بينند و گوشهايى دارند كه با آنها نمى ‏شنوند. آنان همانند چهارپايان بلكه گمراه‏ ترند [آرى] آنها همان غافل ‏ماندگانند.»

این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: انسان هایی که در مسیر عبودیت حرکت می کنند و روحشان را کامل می کنند، صاحب جایگاه ویژه ای می شوند. حضرت معصومه(س) از جمله انسان هایی هستند که به آن جایگاه رسیدند و به دلیل وضوح این ویژگی حضرت(س)، لقب کریمه اهل بیت کم کم بر سر زبان ها افتاد.

وی افزود: البته لقب کریمه اهل بیت مختص حضرت معصومه(س) نیست، چرا که به حضرت زینب(س) هم این لقب را داده بودند. حضرت زهرا(س) نیز کریمه اهل بیت بودند، اما این ویژگی ایشان در اجتماع بارز نبود. اینکه از چه زمانی این لقب بر سر زبان ها افتاد دقیق مشخص نیست اما آنچه اهمیت دارد؛ بروز این ویژگی مهم در بانوان معصوم و تجلی آن میان مردم است.

احمدی فقیه یزدی خاطرنشان کرد: به دلیل جایگاه والای معنوی که حضرت معصومه(س) نزد خداوند دارند، ایشان یکی از کسانی خواهند بود که در قیامت مؤمنان گناهکار را شفاعت می‌کنند.

http://baztabnews24.ir